Dat gefrut met desktopomgevingen ook altijd. Het lijkt toch vooral veranderen om het veranderen.

En toch kan ik het dit keer toejuichen. Kali is sowieso bloated, dit gecombineerd met een zware DE als GNOME leverde toch wel vaak prestatieproblemen op. Gebruik Xfce op al mijn systemen, het is mijn favoriete DE tbh. Kan nu misschien weer wat minder RAM beschikbaar maken voor de Kali VM???????

Hm, van Gnome naar XFCE vind ik op een raspi prettig :P

Wellicht geen gefrut maar voortschrijdend inzicht?

Onder Linux heb je tenminste de keuze voor een (of juist geen) desktopomgeving. De commerciële besturingssystemen duwen je hun keuze door de strot.

Het voordeel is dat je niet te maken hebt met het eindeloze getrut dat hierboven omschreven wordt en dat het voor iedereen consistent is. Mensen hebben de illusie dat keuze hebben beter is, maar zeker als die keuze tussen opties die allemaal wat mankeren is, is dat niet noodzakelijk beter en vaak door fragmentatie per saldo slechter.

Het zijn gewoon pakketten die je kan installeren en de-installeren: kali-desktop-gnome en kali-desktop-xfce. Je kan in Linux meerdere desktopsystemen naast elkaar installeren en bij het aanloggen kiezen welke je wilt gebruiken. Dit is niet meer dan een verandering van de defaultkeuze, het is geen automatische overgang, en dus ook geen gedwongen overgang, voor gebruikers die met Gnome willen doorgaan. Als een bestaande gebruikerna een dist-upgrade ook over wil stappen van Gnome naar Xfce dan moet die zelf Xfce installeren, en als die dat niet doet dan blijft Gnome gewoon actief.

Het zijn juist systemen waar maar één desktopomgeving wordt ondersteund waar je als gebruiker lastig gevallen wordt met verandering om de verandering.

Dat doen zij nu toch OOK!

Okee. Geen desktop lijkt me een beetje te miniem, maar ik ben nu bezig met i3wm en moet zeggen dat me dat serieus bevalt. Geen GUI maar een TUI (Text User Interface). Voordelen: Het is echt snel! Het is ook zeer goed in te stellen. Nadelen: Je moet echt wel nieuwe manieren om (wederom nieuwe) programma's te leren. Ik gebruik het ook nog maar een week dus misschien duiken die nog wel op.

Ik hou ook van simpele dingen, vandaar ook. Ik ben een verstokte xubuntu (met Xfce) gebruiker en gebruik nu gewoon Ubuntu met i3. KDE en gnome, die bekoren mij allebei niet. Teveel heisa. En wil je weten hoe i3wm werkt, kijk op Youtube.

Die gebruik ik al jaren, na daarvoor awesome te hebben gebruikt. Beide zijn tiling window managers.
Dat het primair met je toetsenbord bedient maakt het nog geen TUI. Midnight commander, vim etc., hebben text-based user interfaces. i3 is wel degelijk grafisch.
Ik vind het ook heerlijk werken en goed instelbaar, maar voor wie niet met configuratiebestanden overweg kan of niet aan andere keyboard-shortcuts kan wennen is het waarschijnlijk minder geschikt.

Welnee. Zie 12:30.

ratpoison rulez.

Nee ze veranderen de default instelling.

Als ik - vanwege de zwaarte van het OS, het niet kan installeren op oudere hardware, en ineens wordt die mogelijkheid wél gegeven omdat Xfce een hele lage footprint heeft, dan is dat zeker niet slecht.

Mensen die roepen dat keuze "slecht" is zijn mensen die altijd twijfelen. Als je weet wat je wil is keuze helemaal geen probleem. En wat iemand al roept: bij een ander platform krijg je één optie. Past die optie niet op je hardware, dan kun je het niet draaien. Ik kan bijvoorbeeld op oudere hardware geen Windows draaien (te zwaar). Kies ik een platform waar de keuze legio is, dan kan ik ineens die oude computer gewoon weer gebruiken.

In het geval van Kali Linux is het een uitstekende keuze. Hier in het rijke Westen hebben we allemaal hardware met dikke specs, maar in andere gebieden moeten ze het doen met minder c.q. oudere c.q. minder krachtige hardware. Vanwege GNOME zou Kali Linux dus niet te draaien zijn. Omdat Xfce licht is en niet veel van het geheugen vraagt is het niet meer dan logisch dat deze keuze gemaakt is.

Keuze is niet slecht, het gegeven van jouw twijfel en onzekerheid bij het maken van keuzes is slecht. Zaken zijn niet altijd alleen op jou van toepassing. Denk daar eens over na... ;-)

Vanuit mijn optiek is de UNIX commandline mijn desktop omgeving. Stabiel en eenvoudig in gebruik. De afgelopen 30 jaar heb ik daar weinig wezenlijke veranderingen in gezien, alleen een naamsverandering in "Linux".

De i3 Window Manager is geweldig. Werk er al een tijdje mee (Manjaro i3), en als je even de tijd neemt (je neemt dingen snel op, want zó ingewikkeld is het ook weer niet!) ga je de voordelen zien ten opzichte van andere werkomgevingen. Het gaat volgens mij ook RSI tegen, want je repeteert je handelingen niet constant. Erg fijn....

Ik ben een geavanceerde gebruiker van zo'n beetje elk bestaande desktop (onder Windows, Linux, BSD, Unix, Mac), maar i3, Xfce en ook KDE zijn toch wel het allerbeste dat je kunt hebben (persoonlijke mening). KDE vanwege de vele instellingsmogelijkheden (ja ja, wéér keuze!), Xfce vanwege hetzelfde als KDE plus de flexibiliteit én hele lichte footprint en i3 vanwege de snelheid in je workflow, als je eenmaal de toetscombinaties eigen hebt gemaakt.

Goede beslissing van Kali Linux. Sinds GNOME 3 ben ik afgehaakt. GNOME 2 (nu als fork voort gezet als Maté) is weer wél oké.

Ik vermoed dat er ook een niet te onderschatte hoeveelheid Linux gebruikers gewoon stil tevreden is met zijn of haar keuze wat betreft DE, juist dankzij het feit dat men keuzevrijheid hierin heeft. Het beeld wat echter naar buiten toe straalt is dat de DE wereld steeds in flux is, niet stabiel is t.o.v. Windows of Apple, maar dat zegt niets over de groep met gebruikers die al jaren dezelfde DE met tevredenheid gebruikt.

Op de computer waar ik nu achter zit te werken kan ik, als ik wil, bij aanloggen een i3-sessie kiezen, maar net zo goed een Xfce-sessie, of een Gnome-sessie, of een KDE-sessie, of Awesome, of nog wat anders, en in elk van die sessies heb ik precies dezelfde applicaties tot mijn beschikking en kan ik precies dezelfde dingen doen. De globale presentatie en aansturing ervan is alleen anders.

Je kan redeneren dat het om de applicaties gaat en dat de verschillen tussen desktopsystemen daaraan ondergeschikt zijn. Maar vormen die een belangrijk deel van je computergebruik, ze bepalen het gemak waarmee je tussen vensters wisselt, of ze zo naast of over elkaar geplaatst worden dat jij er makkelijk mee werkt. Hoewel ze totaal niet bepalen wat je met je computer kan hebben ze een grote impact op hoe makkelijk dat gaat. Het maakt uit of je voortdurend kleine worstelingen hebt met een window manager die vensters op een voor jou onprettige manier rangschikt zodat je dat voortdurend aan het corrigeren bent, of dat dat juist op een manier gaat waar je direct lekker mee werkt. Het maakt uit of de window manager je tot veel muishandelingen dwingt als je daar RSI van krijgt, dan is een alternatief met een heel sterke toetsenbordondersteuning misschien veel beter. En voor iemand anders kan het precies andersom uitpakken.

De manier waarop je redeneert komt op mij over alsof jij je in je hoofd hebt gehaald dat er alleen maar goed gewerkt kan worden aan lichtgrijze bureau's van precies 76 cm hoog, op kantoorstoelen van het voorgeschreven model, beslist niet zonder leuningen, en dat iemand vooral een muis moet gebruiken en geen trackball, dat een specifieke toetsenbordlayout de enige juiste is, en dat iedereen die zegt dat die met iets anders eigenlijk lekkerder werkt niet snapt dat al die fragmentatie en mogelijkheden alleen maar tot oplossingen kan leiden die allemaal wat mankeren en per saldo slechter zijn. Je onderkent niet dat mensen verschillende lichamen hebben, verschillende breinen, verschillende voorkeuren, en dat je tot betere oplossingen komt als je niet iedereen in hetzelfde keurslijf dwingt. En je onderkent niet dat op al die stoelen gezeten kan worden, dat je je werk op al die bureau's uit kan stallen, ook als de kleur en de hoogte anders zijn dan jij ideaal vindt.

Als je alleen de dominante leveranciers van desktopsystemen gewend bent kan je makkelijk de indruk krijgen dat de functionele mogelijkheden van systemen onherroepelijk verbonden zijn aan een bepaalde stijl om het geheel te bedienen. Als je de diversiteit aan desktop- en windowmanagers op bijvoorbeeld Linux hebt leren kennen kom je erachter dat dat functionele mogelijkheden en stijl van bediening van het geheel niet alleen onderling onafhankelijk zijn, maar dat er ook grote verschillen zijn in hoe prettig die mogelijkheden voor iemand werken en hoe sterk mensen daarin onderling verschillen. Dat inzien is winst. De mogelijkheden ertoe hebben is winst.

ach jeeej alweer het probleem van al die enorme hoeveelheden keuzes weer met een default die std op de meeste hardware consistent is.

'doet u mij maar een kapseltje'?

er wordt mij wel eens verteld dat ik 'niet met mijn tijd mee ga', maar ik begin langzamerhand van mening te worden dat die mensen die geen keuze kunnen maken als argument aandragen eigenlijk sheeple zijn en niet met de voortgang des tijds bij kunnen houden.

Efin, dat je een gadget hebt of een smart watch, betekent nog niet dat je vooruitstrevend of modern tussen de oren bent!