Door Anoniem: We moeten eens af van dat begrip hebben voor verdienmodellen. Het zal wel ouwe lullenpraat zijn, maar de buren verraden in de oorlog was ook een verdienmodel. En behoorlijk lucratief ook.
Ik ben zo klaar met die Amerikanen, dat ik, ik las het net, mezelf plechtig heb beloofd dat ik NIET naar de nieuwe Star Wars ga kijken. Echt NIET.
Men kent daar in dat land het verschil niet meer tussen waarde en geld. En als je dat zelf ook niet gelijk snapt, denk daar dan maar eens goed over na. Vooral over waar dat gebrek aan inzicht dan vandaan komt. Van de Russen, de Chinezen, of van India of Afrika kan het niet zijn. Hint.
Volgens mij terecht punten.
Ik denk dat mensen ook wel meer inzicht nodig hebben in hoe waarde ontstaat en hoe Facebook ermee werkt.
Lijkt mij in beginsel lesstof voor basisscholen die in meerdere gevallen echt ook wel in wat grovere lijnen dit soort dingen meekrijgen.
En wat mij betreft betekent eventueel zwijgen van Facebook gebruikers bijvoorbeeld ook zeker niet dat de overtreding die Facebook in velerlei opzichten begaat juridisch teniet kan worden gedaan door een claim van zwijgen is toestemmen.
Overtredingen door bedrijven jegens particulieren blijven primair sowieso ook altijd overeind als overtredingen in context van strafwet.
En op gevoelige en maatschappelijk belangrijke kwesties helemaal.
Ik kan me daarbij in de context van uw topic ook voorstellen dat geld dat waarmee iemand iets betaald voor de ene mogelijk andere waarde heeft dan de voor de andere partij.
Omdat iemand er misschien weer harder voor moet werken of sparen dan de wederpartij die de inspanning-verplichting aangaat.
Maar in beginsel bindt geld bij een akkoord voor overeenkomst nog wel enigszins op gelijkwaardige wijze.
Wanneer iets echter puur op basis van een waarde wordt aangeboden dan wordt het al snel iets van ongelijkwaardige wijze.
En kan je al snel tegen knellende kwesties aanlopen.
En dat staat misschien nog los van het idee dat ook waarde vaak in the eye of the beholder kan zijn.
Met Facebook als voorbeeld, die biedt haar dienst aan.
In ruil daarvoor ruilt ze vrijwel klakkeloos tal van privé gegevens met adverteerders en content aanbieders.
Zo kan het uitruilen van likes, persoonlijke interesses e.d. afhankelijk van welke topics precies door exact dezelfde individuen misschien wel heel verschillend gewogen worden.
Facebook doet alsof die gegevens door gebruikers worden afgestaan terwijl in Europese niet Angelsaksische jurisdicties volgens mij het eigendom en daaraan verbonden claim en bescherming rechten al snel altijd nooit overdraagbaar of uitruilbaar zijn met derden.
En dus ook niet met Facebook.
Terwijl Facebook daarentegen er in verregaande mate ermee aan de haal gaat als die data haar eigendom is.
En naar betalende adverteerders en social media B2B fans creëert het daar bovenop ook nog eens een wolk om die individuele en meta data van gebruikers zelf.
Ze creëren letterlijk een wolk van nauwkeurigheid naar adverteerders die ze niet onderbouwen noch in de praktijk bereiken.
Betalende adverteerders die tot nu toe bij Facebook reclameren krijgen nooit thuis, vaak ook zelfs geen eerste reactie van ontvangst bevstiging. Van Facebook uit blijft het in die gevallen vaak oorverdovend stil.
Zozeer zelfs dat kopstukken van een paar Amerikaanse Marketing beroep associaties Facebook inmiddels hebben verworpen als zijnde een echt advertentie bedrijf!
(Dit deden ze trouwens vrij recent. Dat was een paar maanden nadat Facebook een dekfacto koerswijziging aankondigden.
Namelijk door te stellen tijdens verhoren aan parlementen dat ze (eigenlijk primair) toch geen nieuws-portal functie meer bedreven.)
En Facebook kan op deze manier tot NU toe toch overeind blijven.
Dit ondanks dat ze zichzelf zo vaak tegenspreken over wie ze zijn en wat ze wel zeggen te doen.
Ondanks dat Facebook een tegenwaarde haalt uit haar positie als tussenschakel tussen publiek en betalende organisaties met advertentie behoefte.
Deze verhoudingen schetsten hopelijk enigszins de relevantie van wanneer waarde als primaire inkomstenbron functioneert dat als snel voor (meerdere) wederpartijen op onevenredige wijze tot stand komt.
Zowel Facebook gebruikers, en adverteerders in betalende zin worden benadeeld door de werkwijze van Facebook.
Hoewel adverteerders wellicht meer financiële middelen achter zich hebben om er werk van te maken, de Facebook gebruikers worden ook ernstig misleidt door het gebrek aan borging door Facebook tegen eventuele onbedoeld gebruik van data die ze zelf ontsluiten via API's.
Ondanks dat er duidelijk ruimte en behoefte voor iets dat Facebook aan de voorkant biedt,
je kan als serieuze toezichthouder wat Facebook uitvoert enkel oplichting noemen.
Het is denk ik aansluitend hierop ook gek dat nationale toezichthouders en strafvervolgers van meerdere EU-EEA landen nog altijd op hun handen lijken te zijn blijven zitten.
Zeker na bijvoorbeeld de debatten rondom de VPRO tegenlicht uitzending over data minen.
Maar ook na de EU na de recente hoorzittingen met vertegenwoordigers van Facebook waarin nog niet al het gras voor de voeten was weggemaaid zijn de nationale spelers echt aan zet.
En de Autoriteit Persoonsgegevens heeft in de afgelopen periode denk ik intern ook wel wat steken laten vallen.
Ben dus ook benieuwd wie wat meer morus heeft dan 2e kamerleden die plichtshalve hun vragen aan ministers hieromtrent stellen.