Door Piet Slagwerker: Het lijkt zo te zijn dat data opzettelijk is verwijderd dus er is een mate van onwaarschijnlijkheid.
Dat is strafrechtelijk toch niet houdbaar?
Strafrecht vraagt geen wiskundig waterdicht bewijs, de drempel licht lager. Volgens het bericht
wist deze man dat hij onderzocht werd,
wist hij dat de FBI zijn computer wilde onderzoeken, en gooide hij daarna een met fysiek geweld onleesbaar gemaakte harde schijf weg door hem in zijn sok naar een vuilnisbak buiten te vervoeren en hem daarin te deponeren.
Je kan je nog voorstellen dat iemand altijd schijven onleesbaar maakt die hij afdankt; veel bezoekers van deze website doen dat, en ik doe het zelf ook. De kans dat je schijf het begeeft precies nadat je erachter komt dat de FBI de inhoud wil inspecteren is echter minimaal, en de manier waarop hij die schijf naar de afvalbak probeerde te smokkelen is echt geen normaal gedrag voor iemand die niets probeert te verbergen, die past juist bij iemand die actief iets probeert te verbergen. Ik sluit helemaal niet uit dat dit sterk genoeg is voor een rechter om vernietigen van bewijs als bewezen te beschouwen.
Bekijk het zo: idealiter probeert strafrecht de maatschappelijke schade te minimaliseren. Een schuldige vrijuit laten gaan levert maatschappelijke schade op; een onschuldige veroordelen ook (en dat kan impliceren dat een schuldige niet veroordeeld wordt, al is dat niet altijd zo). Stel je een draaiknop voor waarmee je kan instellen hoe streng bewijs wordt beoordeeld in het strafrecht. Als die op 0 staat wordt domweg alles geaccepteerd en wordt iedereen die wordt aangeklaagd veroordeeld, inclusief onschuldigen. Als de draaiknop op maximaal staat dan wordt domweg elk argument tegen de bewijsvoering geaccepteerd en wordt niemand meer veroordeeld, en gaan alle schuldigen vrijuit.
De maatschappelijke schade omvat veel effecten: de persoonlijke ellende die ontstaat door missers; zowel het ontbreken van afschrikwerking of juist de angstcultuur als elke beschuldiging meteen ernstige problemen oplevert; de verontwaardiging die onstaat als mensen onschuldig vast blijken te zitten én de verontwaardiging als daders niet gestraft worden; en vul maar in wat je nog meer kan bedenken en hoe je het allemaal zou moeten wegen.
In beide uiterste standen van de draaiknop wordt strafrecht een volstrekt nutteloze en zelfs zeer schadelijke exercitie, je moet de knop dus ergens ertussenin instellen. Er bestaat helaas geen stand waar alles goed gaat, want als je de knop geleidelijk van laag naar hoog draait beginnen er al schuldigen vrijgesproken te worden lang voordat je af bent van de onschuldig veroordeelden. Er bestaat geen ideale stand. De optimale stand is die waar de totale maatschappelijke schade het kleinst is, en dat is duidelijk niet de maximale stand.