Door Anoniem: Door pandadriver: Je kan binnen 1 seconde besmet raken, maar je moet minimaal 15 minuten bij iemand in de buurt zijn geweest wil men de link gaan leggen. Wat is dan het nut hiervan? Als je elkaar passeert in een grotere winkel/bouwmarkt/dierentuin(aquarium)/etc, en je besmet raakt maar vervolgens wordt het niet geregistreerd omdat je misschien binnen 15 minuten weer te ver uit elkaar bent.
Het gaat hier om de
kans op besmetting. In 15 minuten gaan 15*60=900 seconden. De kans dat je besmet wordt in die ene seconde is dus 1/900 van de kans dat het in in 900 keer zo veel seconden duurt. Dat is nogal een verschil. Er is overigens meer aan de hand, je wordt ook ernstiger ziek naarmate je meer virus binnenkrijgt en er lijkt een drempel te zijn, maar je krijgt het idee.
Leer in kansen en gradaties te denken. Als 15 minuten een glas vol water is dan is die ene seconde niet meer dan een dikke druppel op de bodem. Jij constateert dat het glas niet absoluut leeg is en vraagt wat het verschil met een vol glas is. Het is een wereld van verschil, het glas zit met die dikke druppel op de bodem veel dichter bij leeg dan bij vol, en dat maakt echt een hoop uit.
Dat verschil is belangrijk omdat je weliswaar binnen 1 seconde besmet kan raken, als iemand in je gezicht niest of hoest bijvoorbeeld, maar de kans dat het je overkomt is maar heel klein. Dat betekent dat het aantal gevallen dat men mist door de grens op 15 minuten te zetten niet nul is maar wel beperkt. En men is niet bezig om elke besmetting te voorkomen, men is bezig een epidemie te bestrijden. Dat lukt als
gemiddeld elke besmettelijke persoon minder dan 1 andere besmetting veroorzaakt. Dat is dat reproductiegetal R dat men zo vaak noemt. Zeg dat er vandaag 150.000 mensen besmettelijk zijn in Nederland en dat reproductiegetal is 0,8. Dan steken die 150.000 mensen 120.000 andere mensen aan. Die steken weer 96.000 mensen aan, die zo'n 77.000, die weer ruim 61.000 enzovoorts. Bij elke voortplanting van de besmetting naar een nieuwe groep mensen zijn het er minder, en dat is genoeg om de epidemie geleidelijk aan te doen verpieteren. Het reproductiegetal moet daarvoor lager zijn dan 1, en hoe lager het wordt hoe sneller we weer uit de ellende zijn. Het is nu ongeveer 1,3, en als dat zo blijft gaan we van 150.000 naar 195.000, 254.000, 330.000, 428.000, 557.000, steeds hoger en steeds sneller omhoog dus.
De CoronaMelder is niet waterdicht, niet alleen vanwege die 15 minuten maar ook omdat BlueTooth zijn beperkingen heeft en omdat niet iedereen het gaat gebruiken. Andere maatregelen, zoals afstand houden, mond/neuskapjes, handen wassen en in je elleboog hoesten zijn ook niet waterdicht. Waar het om gaat is dat het totaal aan maatregelen de besmettelijkheid zo sterk afremt dat we een afname krijgen in plaats van de toename die we nu zien.
U biedt een uiteenzetting die wat beter de lading van het verhaal "kansen" op besmetting dekt, echter een cruciaal element mist.
Het gaat voor een feitelijke beschouwing van de kans op besmetting om de gehele en niet enkel de gekende deler.
De gekende deler is het aantal verklaarde besmettingen.
Nog los van de gekende onnauwkeurigheid- en fout-marges die bij identificatie van besmette mensen erbij ontstond gaat er een enorme mis-representatie schuil achter de neiging / voorkeur om niet met de gehele deler de kans te bepalen.
Het is voor de exacte bepaling wat te kort door de bocht maar bij een tussenstand bijvoorbeeld 5.000 besmette mensen zijn er 17,395 x 10ˆ6 mensen niet besmet.
Het klopt inderdaad dat met vorderen van tijd (dagen) mensen van hun besmetting afraken en dus de kans op besmetting door die ontwikkeling daalt.
Het klopt ook dat iemand ernstiger ziek wordt naarmate die meer virus-deeltjes binnenkrijgt en dat mensen daadwerkelijk een drempel hebben om besmet te raken.
Die drempel geldt standaard voor meer dan 12% van de bevolking, alleen zijn de "gelukkigen" onder ons niet homogeen verdeeld onder 1 groep van willekeurig 10 of 100.000 mensen.
Dat betekent dat het rekenkundig volstrekt onzin is om in kader van kans-inschattingen gemiddeldes niet per groep maar voor de hele bevolking te nemen.
Je snapt dus dat de hele R-getal wiskundige kul is.
Dat komt wordt functioneel ook ondersteund door grofweg het volgende:
- elke besmetting die je niet registreert leidt niet automatisch of onherroepelijk tot een problematische misser.
Elke besmetting die je eventueel niet weet zorgt voor een dis-balans in je kans berekening.
Namelijk doordat je de kans niet over het totaal van de gehele deler - de hele bevolking - weegt.
- onder de gehele deler - de hele bevolking - voor een neutralere kans-berekening bevinden zich onvermijdelijk ook niet besmette mensen. Ook wel besmette mensen die in stadia van de verspreiding juist niet zorgen voor her-besmetting of doorgifte van een virus aan derden.
Daarom moet je minimaal dus bij de kans bepaling ook die gevallen meenemen waarvan je vrij zeker tot volstrekt zeker weet dat die niet besmet zijn. Dat wordt met de huidige berekeningen nu niet gedaan.
Ook worden de niet-langer besmette mensen onterecht buiten de berekening voor besmetting-kansen gelaten.
Nu wordt sterk ingezoomd op besmetting kansen met het idee dat alles ertoe bijdraagt aan de dominante en huiveringwekkend gevonden casi.
Namelijk tot de ernstig zieken, de overlijdens rechtstreeks en exclusief door het oorspronkelijke virus.
De ernst van de effecten zijn zoals u al aangaf niet voor iedereen gelijk.
Door de innerlijke drempel die bij elk mens in andere mate doorslaggevend is voor eventuele besmetting.
De reken-oefening rondom "In 15 minuten ontstaan ... besmettingen" is de kern van het wiskundig zeer onzuiver inzoomen.
Wat ontbreekt is Ïn 15 minuten zijn tegelijk .... mensen niet besmet geraakt".
Je rekent dus wel met het aantal besmette mensen, met een rekenkundige orde van duizenden, maar je veegt tegelijk de factor niet-besmette mensen van tientallen miljoen buiten de kans-berekening.
Dan eindig je met een kans bepaling die in de orde van 10 ^ 3 scheef zit.
Je zou dus voor een neutralere kans bepaling ook de niet besmette mensen in de deler moeten meenemen.
Dan krijg je een deler voor kans per homogene groep danwel per groep individuen.
De deler wordt dus veel groter en de neutralere berekende kans met een orde van op besmetting 10ˆ3 kleiner.
Te beginnen met 17,5 x 10ˆ6 - aantal wel besmette mensen.
Bijvoorbeeld bij 5.000 besmettingen:
17,5 x 10ˆ6 - (5.000 / 17,5 x 10ˆ6).
Slotsom:
reproductiegetal R is zeker geen getal dat rekenkundig houdt snijdt en valt ook niet eenduidig te staven.
Je zou als je de huidige R-getal bepaling wel kunnen benutten, maar dan met de belangrijke kanttekening dat het ongeschikt is om bij hoofd-beslissingen in te zetten.
Het kan wel dienen om achter de hand te hebben voor de een grove check op puur theoretische kans van toeloop op aantal ziekenhuis bedden.
Maar dat doen ziekenhuizen sowieso al, bij grotere ziekenhuizen is dat deel van hun core-business.
Ziekenhuizen zijn volstrekt niet afhankelijk voor de kans bepaling van het R-getal.
Ze hebben gewoon afspraken planning, operatie planningen en dergelijke.
Als ziekenhuizen heb je langs die weg veel sneller en directer de werkelijke bezettingsgraad en overlijdens in de smiezen te hebben.
In dat verband bevat het R-getal te veel en nodeloze ruis en scheve weergaves, onjuiste representaties dus.