Door Anoniem: Door Erik van Straten: Door Anoniem: U bent alweer vergeten dat zowel de jonge als van dissel van maart tot oktober hebben geroepen dat mondkapjes niet helpen?
Toen van Dissel en het Kabinet in maart zeiden dat de scholen open konden blijven, hadden zij dat ook fout (goed dat de meerderheid van de bevolking ook toen op hun onderbuikgevoel vertrouwde en het kabinet dwong om de scholen te sluiten, anders waren de ziekenhuizen en mortuaria kort daarna ontploft).
Deze "specialisten" maken dus aantoonbaar fouten, temeer daar collega-specialisten in de rest van de wereld
wel mondkapjes adviseren of verplichtstellen. En Nederland, qua besmettingen, allesbehalve het beste jongetje v/m van de klas is.
Achteraf bleek van Dissel juist gelijk te hebben gehad, de sluiting van basisscholen was niets meer dan paniekvoetbal naar aanleiding van massa hysterie, ook met niet medische mondkapjes zie je hetzelfde gebeuren: er is geen bewijs dat die dingen jou of andere mensen beschermen of invloed hebben op de R, de eerste golf heeft ons geleerd dat ze in ieder geval niet nodig zijn om het virus tot stand te brengen.
Nu hebben we dus naast capaciteitsproblemen in de zorg te maken met massahysterie die mensen van elkaar zal vervreemden in een tijd waarin we dat juist niet kunnen gebruiken (en dan heb ik het nog niet over de schijnveiligheid die tot meer meer risicovol gedrag zal leiden).
Ik doe zelf alleen maar mee met de mondlapjes mits we ook kiezen voor verplichte vaccinatie, wat dat betreft kunnen dezelfde argumenten worden gebruikt als voor mondlapjes...oh en vaccinatie werkt daarnaast ook nog om het virus in toom te houden (je weet wel, wat uiteindelijk toch het doel is?), verplichte vaccinatie: kleine moeite.
Wat zijn je indicaties waaruit moet blijken dat verplicht vaccineren daadwerkelijk een kleine moeite blijft?
Sowieso is de invloed van het R-getal al statistisch niet eenduidig herleidbaar en dus niet juridisch redelijk te verantwoorden.
Al was qua juridische verantwoording verplichtingen maar dat je je moet afvragen of je gezondheid en bedreiging ervan goed en neutraal kan kwantificeren.
Natuurlijk heeft de regering ten eerste wel degelijk onderkend dat er niet in alle gevallen nood aan de man is.
Dat maakt de verplichte vaccinatie in beginsel al een betrekkelijke afweging.
Denk je creatief mee met die "verplichte vaccinatie: kleine moeite" stelling dan moet je voor afweging onderbouwen.
Zeker in geval van opgenomen verplichtingen moet je dat als overheid enorm goed juridisch verantwoorden.
Onder andere op waarom er geen sprake is van verboden aspecten, zoals willekeur.
Oftewel, dat je als overheid zelf ook niet de hand hebt in het aantal besmettingen dat sturend is in welke drempels van niveau je eventueel overschrijd.
En van sturing is wel degelijk sprake. Zelfs vanaf het begin.
Trouwens dat besmettingen überhaupt een probleem kunnen zijn heeft de regering zelf de hand in gehad, daar heeft Hugo de Jonge december 2019 ook met schaamrood zichtbaar op z'n gezicht bakken met kritiek voor moeten incasseren en ook onderkend dat dat een enorm issue is.
Kijk je naar het inmiddels bevestigde toch vrij late moment waarop de regering iets bedacht toch te moeten doen dan is dat willekeur moment 2.
Kijk je naar het blijven koersen op specifieke positief stuwende test-methode voor virus verspreiding, wegens de hoge mate van false positives die die test-methode met zich meebrengt, dan is dat zelfs een doorlopend moment van willekeur!
Gemakshalve duid ik die even als willekeur 3.
Dan heb je met de keuze anno 2020 om tegen de adviezen in, IC-bedden niet meer als maatgevend te gaan stellen of te houden.
Wel zijn bijkomend in de ladder met risico niveau's de aantallen besmettingen (willekeur 4) daarbij als criterium vastgelegd.
Waarbij drempelwaardes zijn vastgelegd die bij overschrijding of onderscheiding tot aanpassing van het risico niveau leiden.
Maar willekeur nummer 4 ligt wel in het verlengde van de gemaakte keuze, willekeur 3. Dus is andermaal sprake van voortborduren op willekeur.
Doordat die 4 willekeur-voorbeelden, er zijn er nog meer, ook op diverse momenten in elkaar haken, terwijl ze inhoudelijk en dus ook juridisch voor eventuele verplichting al discutabel zijn om ze door te zetten, stuiten we op het juridisch verbod op detrournement de pouvoir.
Je mag niet alvast handelen waar je later spijt van kan gaan krijgen.
Je kan niet zeggen, ik moet als bestuurder wat doen en in het verlengde daarvan ga ik die wet met verplichtingen ook maar opstellen en invoeren.
Het is bovendien openbaar bestuurlijk in beginsel bij voorbaat ook verboden alvast te gaan handelen terwijl je die handeling eigenlijk moet terugdraaien omdat die ernstige schadelijke kanten heeft.
Ernstige eenzaamheid, ontzeggen van meest basale omgangsvormen en dergelijke zijn zeker voor de kwetsbare mensen onder ons al snel ook ernstig schadelijk.
Houd ook de lichamelijke schades en de wel evidente economische schades daarbij even in het achterhoofd.
Omdat het hier om voor de overheid dwingende verplichtingen gaat moet ze er bij voorbaat ZELF aan voldoen.
Daar is dus al geen rechterlijke of Provinciale Staten-toetsing voor nodig.
Of die instanties er uiteindelijk wel / niet naar hebben gekeken heft dat verbod op het handelen met ernstige schadelijke effecten in deze situatie niet opeens op.
Bovendien geldt juridisch dat het recht op zelfbeschikking niet / nooit kan worden toegeeind toe-neigend door de overheid.
Dat maakt zo'n idee van verplicht stellen van vaccinatie alles behalve makkelijk.
Namelijk eerder een niet te nemen horde.
De organisatorische verplichting die je de overheid in deze situatie wel degelijk zou kunnen toedichten is om iets te regelen vanuit algemeen belang. Namens eenieder.
Waarbij de lieden van de overheid dat in dat geval eventueel niet (aantoonbaar) voor het gehele lansbestuur of landsbelang zouden regelen, maar vooral voor een goed onderling functioneren van de maatschappij.
Indien die bijvoorbeeld gegrond op feiten en realiteit op knappen zou staan.
Dat trouwens zeker niet in grote mate speelt qua volksgezondheid.
Daarvoor zijn zelfs de gerapporteerde aantallen positief-getesten statistisch namelijk te laag.
Maar, even creatief verder denkende;
Voor te stellen regels vanuit het algemene onderlinge goed functioneren is vereist dat de overheid zich wel ook helemaal verplaatst in de belangen van die burger. Daarvoor kan de regering niet vanuit haar eigen vizier naar de zaak en de burgers kijken, ze moet het vertrekpunt van haar vizier juist verregaand verleggen.
Juist omdat de beoogde maatregel zo invasief is voor nogal wat burgers is dat van enorme waarde, wil ze überhaupt relevante verplichtende maatregelen kunnen bedenken die ook onderling aantoonbaar kunnen werken.
Daarbij hoort dat de overheid tenminste onverkort ook de geluiden van inhoudelijke tegenstanders van de totstandkoming van deze aantallen besmettingen EN de groep inhoudelijke tegenstanders van vaccinatie niet op vorm belachelijk maakt of in een hoek zet.
Daarbij hoort dat de overheid de kritieken op inhoud en niet op dogma's kan weerlegt alvorens ze verder kan gaan.
Aan de zogenaamde juridische dialoog vereisten voldoet deze regering ook al nauwelijks/niet en wil ze juist minder gaan voldoen. Getuige de diverse voornemens die ministers in dit kabinet hebben om kritiek te duiden in frames gepaard met negatieve zelfstandige en bijvoeglijke naamwoorden. Bijvoorbeeld beleidstukken waarin woorden die in lijn vallen met termen als "gekkies", "complot gedachten", "lectuur" die beter naast de Donald Duck in de schrappen thuishoort en dergelijke meer.
Dan schakel je hele mensen gelijk, in een negatieve sfeer en ben je dus qua dialoog al niet zuiver begonnen en bezig.
In dit hele verband hoort ook dat de gebruikte term "crisis" een moment gebonden criterium is.
Inmiddels zijn we meer dan 6 maanden na starten van de ommezwaai van deze regering verder.
Het crisis moment zijn we dus al ruim voorbij.
De vele momenten van willekeur en fundamentele bedenkingen bij de mate waarin uitslagen van de test-methode steekhoudend blijken maken een idee van "aanhoudende" of "nasluimeren" van een crisis al niet meer redelijk.
Maakt dat alles de kans op toenemende besmettingen onrealistisch? Nee.
Maar zeker niet wel realistisch op basis van de informatie die ze tot nu toe zelf hebben aangeleverd en waar enorm fundamentele fouten in blijken te zitten. Fouten waarvoor de toeleveranciers van de informatie en methoden juist nota bene de overheid voor hebben gewaarschuwd.
Daarmee kom je op het volgende criterium en dat is dat er geen sprake meer kan zijn van nood.
Het "nood breekt wetten" is dus ook al geen behoorlijk bestuur criterium meer omdat nood simpelweg niet meer im frage is.
Hoogstens bij grondiger en meer behoorlijke aanpak van eventueel dan te onderbouwen sprake van noodzaak tot vaccinatie.
Maar dat is een als.....dan verhaal.
Wel speelt natuurlijk bij veel bepaalde fracties in onze samenleving wel degelijk een extern opgewekte angst.
Dat kan het natuurlijk juist zelfs noodzakelijk maken dat de regering rust in de tent terugbrengt.
Maar dan dus in beginsel dus niet met vaccinatie plichten.
Dat doe je door crisis communicatie achter de schermen af te schalen en voor de schermen de dialogen en voorlichting af te bouwen richting voorlopig beter inhoudelijk bevatbare proporties.
Je kan daarbij bijvoorbeeld achter de schermen nog altijd prima behoorlijk paraat blijven met crisis communicatie maar voor de schermen de lessen leren om vervolgens de echte uitweg uit deze situatie in te zetten.
En ook dat is voorlopig geen vaccinatie plicht.