Door Anoniem: Door Anoniem: Ik heb in de jaren 80 stage gelopen bij de BGC en toen was dat inderdaad het centrum voor de overboekingen tussen
alle banken. Ze hadden daar dat bestand met alle rekeningnummers wat gebruikt werd voor de naam-nummer controle.
Kun je daat iets meer over vertellen - hoe die naam-nummer controle gedaan werd ?[
Nee daar weet ik niets van, ik zat daar als stagiair bij de hardware onderhoud afdeling van Burroughs.
Die hadden 2-3 man continue onsite om allerlei onderhoud te doen (er zat ook een man van IBM onsite).
Dus ik was meer bezig met de machine zelf en wat experimenteren met het OS dan met het bancaire proces.
De computers waarop dit gebeurde waren Burroughs 7700 later 7800 mainframes, softwarematig heel mooie machines.
Er stond ook een IBM die gebruikt werd voor het lezen van optische formulieren (acceptgiro's) die men toen aan het
invoeren was als opvolger van de ponskaarten. De Burroughs had nog diverse cardreaders en punches.
Nooit mee gewerkt - maar Burroughs wordt inderdaad vaak genoemd als een systeem/cpu/architectuur met veel opmerkelijke eigenschappen die 'de rest' van de architecturen (van IBM tot Dec tot x86 ,sparc,mips,Alpa.68K) niet hebben.
Verbaasd me alleen in zoverre dat ik dacht dat in de bankenwereld _alleen maar_ IBM gebruikt zou zijn.[/quote]Er was net een nieuwe directeur geloof ik die IBM man was maar andere bedrijven hadden toen ook nog wel een markt.
Die Burroughs was een stack-machine met support voor Algol. Algol was eigenlijk bijna de machinetaal van die
processoren, zeg maar hoe P-code machines voor Pascal zijn en bytecode voor Java. Maar er waren ook compilers
voor andere talen zoals COBOL.
De CPU ondersteunt stackframes ("displays") en heeft heel krachtige mogelijkheden voor sparse arrays via
dope vectoren. Het is een 48-bit machine waarbij ieder woord 3 "tag" bits hebben die het datatype van dat woord
aangeven, zo kan de processor dus zelf zien of een woord een instructie bevat of data en zo ja welk datatype.
Er is bijv maar 1 ADD instructie en die telt volautomatisch alles op, of het nou integers of floats zijn of pointers.
(als het een pointer is volgt ie automatisch de pointer om de waarde op te halen)
Heel leuk allemaal vooral als je bedenkt dat dit allemaal geimplementeerd was in ECL small- en medium integratie
IC's, dus poorten en flipflops enzo. Er zaten een stuk of 100 printplaten van ongeveer 30x30cm in de CPU.
De CPU was een kast ter grootte van ongeveer 2 full size 19" racks. Alleen de CPU dus he, het memory was net
zo'n kast (1 Megawoord van 51 bits). En dan was er nog zo'n kast met de I/O processor. Van dat geheel stonden
er daar dan 2 stuks. En een stuk of 10 van die tapedrives. Er was (uit mijn hoofd) 7 GB diskspace dat bestond
uit een heel veld van die koelkasten waar 2 stuks 200MB disk packs (14") boven elkaar in zaten, steeds 3 naast
elkaar plus net zo'n kast als controller.
Zo ging dat vroeger...
Het gebouw stond in Leusden aan de Olmenlaan. Het is een jaar of 15 geleden afgebroken. Op Google Earth
kun je nog zien waar het gestaan heeft, er was een vijver voor het restaurant die er nog is, en het parkeerterrein ook.
Er was ook een kantoor in Amsterdam aan de Sloterkade. En later in Utrecht zuid bij de A12.