Het is op z'n zachts gezegd een rommeltje. Allerlei regelgeving en wetten spreken elkaar tegen (bv: wie wettelijk gerechtigd is om te eisen wanneer je je ID moet tonen, en onder welke omstandigheden). OMT, "Kabinet" en allerlei niet canceled "experts" buitelen over elkaar heen. Vaagheid viert hoogtij, wat weer tot allerlei discussies leidt.
Jonge, slecht betaalde, daartoe (mogelijk) niet bevoegde (want wellicht veroordeeld crimineel wegens identiteitsfraude), en daartoe niet opgeleide (hoe ga je om met agressieve klanten?), mensen worden voor de deur geplaatst om "even" dat QR gedoe (of stok-in-je-neus "testen") zo goedkoop mogelijk in goede banen te leiden. Medici die middels boetes en straffen gedwongen worden om tegen hun Eed en beroepseer in te gaan. Medici die wel meelopen in de pas maar vervolgens persoonlijk aansprakelijk gesteld worden voor vermeende vaccinatieschade. Familie, geliefden, vrienden, kennissen, die radeloos zijn omdat ze een geliefd persoon zien instorten (hetzij door stress, druk, zorgen of niet lang na vaccinatie), en ook omgekeerd, zij die een geliefd persoon zien wegkwijnen onder de ziekte. Zij die niet te spreken zijn over hen die hun verantwoordelijkheid niet nemen omdat ze geen prikken nemen, en omgekeerd, zij die niet te spreken zijn over hen die hun verantwoordelijkheid niet nemen omdat ze met hun groene vinkje alles doen en laten, ook al hebben ze ziekteverschijnselen, of boeit het ze niet of ze in de nabijheid zijn van de zwakkere medemens. Ouders van jonge kinderen die absoluut voor vaccinatie van hun kroost jonger dan 12 zijn, en ouders die daar faliekant tegen zijn. Organisaties die zelf verzonnen regels gaan opleggen aan hun klanten die tot verbazing, ongeloof en zelfs woede leiden, zeker waar het jonge kinderen betreft. Werkgevers die in de schoenen van de wetgevende macht menen te staan door hun personeel te dwingen geprikt te worden, of anders..., versus werkgevers die geconfronteerd worden door gewaardeerde werknemers die eisen dat andere gewaardeerde werknemers zich onderwerpen aan hun eisen. Collega's die lijnrecht tegenover elkaar staan. Buitendienst medewerkers die geconfronteerd worden met haaks op elkaar staande wensen en eisen van locaties die ze bezoeken. En het gaat maar door.
Niets geen heldere communicatie van maatregelen die ook stevig gehandhaafd wordt. Kennelijk vindt men het wel best zo. Zoek het uit, burgers, want "samen" krijgen "we" deze voortslepende crisis eronder.
Toegevoegd aan de "schuldigen" zijn laatstelijk "de jongeren", en met meer focus op hen jonger dan 12 jaar. Het zijn "besmettingshaarden" (of slechts positief getesten?) geworden. Geen groep van mensen die, gezien hun leeftijd, extra rechten en extra bescherming dienen te genieten. Nee, "besmettingshaarden" die gereguleerd moeten worden, van bovenaf, door mensen die, starend naar hun garbage in, garbage out, grafieken en spreadsheets, menen de waarheid in pacht te hebben (waarbij ze successen van andere landen totaal negeren) en dat anderen opdringen (ongeacht de gevolgen voor die anderen), maar ontstemd reageren als ze aangesproken worden op de gevolgen daarvan. Dan opeens gaat het over "de toon", dan opeens is het wel belangrijk hoe zijzelf worden aangesproken, totaal niet op hoe zij anderen bevelen. Is dat geen "de toon"?
Vroeger gold: van kinderen blijf je af. Die stel je niet bloot aan iets wat gevaarlijker voor die kinderen is, dan beter voor volwassenen. Kinderarbeid is mede daarom afgeschaft. Een stortvloed aan regulering is ontstaan om welk gevaar dan ook te minimaliseren voor kinderen. Vaak stevig gehandhaafd. Volwassenen sprongen in bevroren water, rende brandende gebouwen in, grepen in als een kind mishandeld werd, om een kind van een ander te redden, soms met noodlottig gevolg voor hunzelf. Waar is die tijd gebleven?
Straks krijgen kinderen weer huisarrest, komen weer in stressvolle thuissituaties, wordt hun jeugd weer ingeperkt, krijgen ze nog meer achterstand (met name dove en slechthorende kinderen, want die worden extra gehandicapt door al die mondkapjes, oh, had u niet bij stilgestaan, tja, bij wat nog meer niet?). En als dan de "cijfertjes" dalen, dan zal dat ingezet worden als excuus om over te gaan tot prikken van 5 tot 12 jarigen. En als de "cijfertjes" niet dalen, dan zal dat ingezet worden om vooral over te gaan tot prikken van 5 tot 12 jarigen. Mocht dat tot "uitzonderlijke noodlottige situaties" leiden dan is dat vooral uw probleem (niet van hen die dat van u en uw kinderen eisen), want "we doen het samen". En "je kunt niet alles voorzien of voorkomen".
Precies, "niet mijn probleem", de mantra van onze tijd. Na mij de zondvloed. Als ik het maar goed heb. Als ik opkom voor de belangen van anderen, dan heb ikzelf een probleem. Goh, wat is uw definitie van een sociale maatschappij? Wat is uw definitie van "we doen het samen"? Iedereen dient zich te onderwerpen aan de meest luid schreeuwende minderheid? Of "meest bevoegde" minderheidsvertegenwoordiging van het gehele volk? Dat is democratie? Dat is waarachtig leiderschap? Niet verbinden, maar ontbinden?
Nee, oproepen om anderen uit te sluiten, van wat dan ook, zelfs levensreddende medische handelingen, zelfs oproepen om kinderen jonger dan 12 jaar bloot te stellen aan mogelijk levensbedreigende, levensverwoestende, injecties (hoe gering die kans ook is, maar risicovrije medicatie bestaat niet). Omdat uw angst, uw vrees, bepalender dient te zijn dan het leven van anderen. Ongeacht welke risico's anderen dienen te ondergaan daarvoor, de rest van hun hele leven lang. Hoe jong ook.
Het "vaccin" biedt geen levenslange bescherming, niet eens middellange bescherming, sommigen spreken zelfs van kortdurende bescherming, vele landen hebben dat al bewezen. Hugo zelf (en vele echte experts) heeft gezegd dat hoe meer prikken, hoe meer bijwerkingen. Daarnaast is het een onweerlegbaar feit dat de lichamen van kinderen, medisch gezien, heel anders reageren op medicatie dan dat volwassenen doen (niet voor niets zijn er medici gespecialiseerd in de medische zorg voor kinderen), omdat die lichamen nog in ontwikkeling zijn. In de USA heeft de FDA het prikken van kinderen jonger dan 12 jaar toegestaan. Omdat zij vinden dat testen onder een paar duizend kinderen, in een voor een "vaccin" belachelijk korte tijd, meer dan genoeg "bewijs" is om het veilig en effectief te beschouwen. Al die zorgvuldig ontwikkelde testprotocollen, vele jaren durend, door schade en schande (DES, Softenon, enz) geleerd, zijn met een pennenstreek terzijde geschoven door hen die nooit afgerekend gaan worden op hun verantwoordelijkheden mocht het (veel) later anders uitpakken. Het zal je kind maar wezen die daar de rest van z'n leven onder moet lijden, om een volwassen kroegtijger wat extra uurtjes zuipen en brallen te gunnen (tja, wie kaatst kan de bal terug verwachten; maar realiseer u wel dat dat het soort onderbuikgevoelens gaat worden dat opgeroepen gaat worden door dit soort prikacties; nog meer onderlinge verdeeldheid, en ook u zult dan bij voorbaat tot wappie, en nog veel erger, bestempeld gaan worden, met alle demonisering die daarbij hoort; want uw reden gaat dan eveneens begroet worden met negatieve emoties, er zal opgeroepen worden om al die s*holes permanent te sluiten, die horken voor altijd hun kindvernielende pleziertjes af te nemen, ze hebben immers al teveel schade aangericht met hun onverantwoordelijk gedrag).
De volgende "schuldigen" zijn al in de week gelegd. Zij die onverantwoord zuipen en brallen, dansen en feesten, internationaal reizen (oh nee, CO2). Want als de ongeprikten weggemoffeld zijn, de kinderen geprikt, de boosters gegeven, en het gaat nog steeds niet goed... aan wie gaat het dan liggen? De eindverantwoordelijken? Of zij die dan niet geluisterd hebben, die dan hun verantwoording niet genomen hebben?
Bedenk goed wat u een ander gunt of toewenst, want dat balletje komt keihard terug wanneer het zo uitkomt.
En dan is uw keuze gelijk aan wat u daarvoor anderen gunde: buigen of barsten. Zeg maar wanneer uw grens echt bereikt is, want die grens gaat opgezocht worden, en uw bijstanders zullen in aantal verminderen hoe langer dat voortduurt. Verdeel en heers, eeuwenoud spel, uiterst uitvoerig beschreven in de geschiedenis der mensheid, slechts weinigen hebben daar echt notie van genomen, laat staan dat ze de voortekenen ervan herkennen.
Maar he, wie dan leeft, wie dan zorgt, toch? Ook zo'n geschiedenisles.
Alles wat u in uw leven niet zeker stelt, is wat uw (klein)kinderen voor moeten gaan vechten, of ondergaan.
Dus leer (of sta toe dat ze dat leren) uw (klein)kinderen dat ze schuldig zijn, en vooral (vrij naar Rutte, en de nodige anderen) hun bek moeten houden.
Tegenwoordig schijnt dat de beste manier te zijn om echt "vrij" te zijn en "vrijheden" te genieten.
Toch? Werkte vroeger op school al prima, gewoon altijd doen wat de pestkop en z'n aanhangers wilde, en jij, en later je kleine zusje ook, had een prima leven, echt helemaal "vrij" en "vrijheden" ten over, zolang je maar deed wat je opgedragen werd (werd gek genoeg niet een steeds beter leven, eerder het tegenovergestelde). Totdat je nee zei, en daar ook voor opkwam, en zomaar opeens had je een echt vrij leven, en echte vrijheden. Hoe opmerkelijk, hoe vreemd. En zomaar opeens wilde die pestkop je beste vriend worden... Want je nee was opeens een echte nee geworden, waar je ook echt voor stond, dus er viel niets meer af te snoepen. Het werd buigen of barsten... voor de pestkop. En die koos eieren voor z'n geld, want veel anders dan manipuleren en bedreigen kon die pestkop niet, zonder ons, is hij niets. En z'n handlangers? Die vluchten alle kanten op, de pestkop beschermde ze niet langer, want die waren van meet af aan slechts een middel tot zijn doel.
Later in mijn leven nog gesproken met die pestkop. Hij zag zijn fouten in, de macht had hem verleidt, het had hem hongerig gemaakt naar meer, hem verblind, ergens was hij blij dat de door hem geleerde les hem weer op het rechte spoor had gezet, alhoewel een harde les (maar ja, anders wilde hij niet luisteren). Enkele handlangers van hem destijds ook gesproken (zij die niet door een putje waren gegaan inmiddels), slechts schaduwen van zichzelf. Zielig.
Die episode in mijn leven was een gruwel, maar het heeft mij gevormd. Nooit zal ik niet opstaan tegen een "bully", want het heeft mij, en mijn dierbaren, te lang pijn gedaan voordat bij mij de knop omging en "dit nooit meer" mijn enkele doel werd toen. Te lang heb ik daarmee gewacht, mijn zusje heeft daaronder geleden, en dat is mijn schuld. Eenmaal zoiets meegemaakt herken je een "bully" overal en nergens.