[Vervolg op mijn reactie van 02-10-2022: 12.13]
Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ: Je schreef ooit in een andere draad (zie hieronder): "Je gaat ahw plekken in de samenleving creëren waarop nieuwe samenlevingsvormen worden uitgerold. Dit is werken vanuit de peripherie naar het centrum toe." Kun je dit nader uitwerken?
Wat bedoel je met "nader uitwerken"?
Er zijn veel initiatieven in de samenleving, die proberen in woord en daad vorm te geven aan een alternatief voor de huidige samenlevingsorde. Deze initiatieven, gedragen door nieuwe motieven en idealen, bestrijken een zeer breed terrein.
Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ: Jij en ik hebben eerder van gedachten gewisseld over de functie van de staat: https://www.security.nl/posting/748899/Van+bovenaf+doorgedrukte+digitalisering, zie bijvoorbeeld mijn bijdrage aldaar op 2-6-2022 om 18:03 uur. We leken het er destijds over eens te zijn dat er altijd in enige vorm een staat zal bestaan, zodra er meer dan één of twee mensen met elkaar samenleven. In essentie is de staat een machtsconcentratie en een ordening (voorlopige bevriezing) van machtsverhoudingen en prioriteiten, die ontstaat zodra verschillende individuen samenleven, omdat verschillende individuen per definitie deels verschillende belangen en verschillende machtsbronnen hebben. De vraag is dan hoe je kunt voorkomen of tegengaan dat de staat dehumaniseert (met name ook als gevolg van bureaucratisch management), overgaat tot onderdrukking van mensen en het privéleven van mensen gaat binnendringen en aantasten.
@EEEMJ, dit is (weer) een vraag waarmee je met gemak een langjarig promotie-onderzoek kunt vullen en waarvan de bevindingen - gezien de enorme relevantie van het onderwerp - wereldwijd op de aandacht kunnen rekenen van politico-, psycho- en sociologen die hun tanden stuk bijten op de ondoordringbare rotskwalliteiten van één van de oudste structuren van de maatschappij: de staat. Een dergelijke onderneming overstijgt het uitwisselen van "enige gedachten" op deze website, waartoe ik me uiteraard moet beperken.
Jij zet m.i. erg grote redeneerstappen door elke groepsvorming van meer dan twee personen tot staatsvorming uit te roepen, maar goed het zij zo. De staat heeft het voordeel dat ze als "groep" al eeuwen bestaat en ook goede vooruitzichten heeft voor de toekomst, vooral in de vorm waarin ze nu bestaat als eenheidsstaat, die een gigantische machtsconcentratie is.
Mijn redenering is gebaseerd op het idee dat de staat bestaat
in een samenleving die de omgeving en de cultuur schept voor de vormgeving en het handelen van de staat.
De staat wordt geïnitieerd en gedragen door de bevolking en haar leiders/ elites. Het veranderen van de staat, zodanig dat haar tendens naar destructie van het (publiekelijke) doel waarvoor ze is ingesteld, namelijk het bevorderen van het welzijn van de bevolking, wordt gekeerd is alleen te doen vanuit de samenleving waarin ze bestaat. De staat gaat zichzelf niet veranderen en mensen die binnen de staat, het systeem, werken hebben een beperkte invloed op de uitoefening van hun functie; bij al te goedwillende, radicale ideeën beperkt de reactie van de betreffende organisatie op de inbrenger hiervan zich tot twee opties: inschikken of vertrekken.
De organisationele "overlevingsmechanismen" die een organisatie activeert wanneer haar bestaan wordt bedreigd - en de perceptie hiervan is geraffineerd verbonden met die van de bedreiging van het lot/ het welzijn/ de carrière van elke individuele functionaris/ ambtenaar - slaan bij het minste teken van "onraad" alarm.
De hulp zal dus vooral van "buitenaf" moeten komen, vanuit de bevolking; een bevolking die echter ook al eeuwenlang vertrouwd is met het bestaan van de staat in haar midden, eraan gewend is geraakt en zich afhankelijk van haar heeft gemaakt. Je zou zelfs van junkgedrag kunnen spreken.
Dit geeft een indicatie van de omvang van het probleem: de staat is tot in het diepst van de ziel van de Nederlander gefundeerd. Wil er iets veranderen dan zal dit bij deze fundamenten moeten gebeuren. En zoals bij alle ingrepen aan de fundamenten van een bouwwerk heeft dit ingrijpende gevolgen voor datgene wat op deze fundamenten gebouwd is.
Om op jouw vraag terug te komen: "hoe je kunt voorkomen of tegengaan dat de staat dehumaniseert (met name ook als gevolg van bureaucratisch management), overgaat tot onderdrukking van mensen en het privéleven van mensen gaat binnendringen en aantasten", is mijn
eerste anwoord: er zal nooit iets veranderen, zolang mensen (opsomming uit de losse hand):
*niet tegen macht in opstand komen;
*zichzelf (en anderen) dehumaniseren zonder daar erg in te hebben;
*meegaan in dehumanisering (voorbeeld: behandeling van ongevaccineerden gedurende de coronacrisis);
*naar volle tevredenheid in bureaucratieën werken;
*manager worden in de meeste ondernemingen, organisaties en instituten;
*machtswellustig zijn (door gebreken in de persoonlijke ontwikkeling);
*andere mensen willen onderdrukken (idem);
*het privé-leven van anderen binnendringen en aantasten omdat ze niet meer weten wat privé-leven is of door gebreken in de persoonlijke ontwikkeling.
*zweren bij (wetenschappelijke) kennis en opvattingen die feiten quantificeren (meten) en alle overige kennis afdoen als principieel niet betrouwbaar;
*ongelijke machtsbronnen en daarop gebaseerde tegengestelde belangen hebben tengevolge van ongelijkheidsbevorderende eigendomsrechten.
De meeste mensen hebben niet in de gaten dat de staat niet alleen géén instantie is die vanuit het "niets" steeds meer onze (= bevolking) vrijheden afpakt, maar ook niet dat de elites die aan het hoofd van alle BIG's (bedrijfsleven) en (internationale) bestuursorganen (politiek) staan - elites die de staat hebben gekaapt - daar zitten omdat wij dat collectief mogelijk hebben gemaakt. Zij zijn grotendeels (?) in die posities gekomen door gebruik te maken van de legale mogelijkheden die voor hen openstaan. Voor het deel dat ze op illegale wijze daar zijn gekomen geldt, dat wij verzuimd hebben om daar een stokje voor te steken door nieuwe wetgeving in te stellen die deze manieren alsnog onmogelijk zou maken.
Maar het legale deel alleen al bevat de grondslagen waarop deze elites groot zijn geworden: de wetten mbt de particuliere eigendom en de overerving hiervan enerzijds en het benadelen van degenen die dit niet hebben anderzijds. Deze wetten functioneren al eeuwen vooral ten gunste van de 'haves' van de productiemiddelen, waarvan de baten systematisch aan de gemeenschap, die ze heeft opgebouwd, worden onttrokken.
De politieke processen (wetgeving) zijn allang gecorrumpeerd ten bate van deze elites.
Wat we nu meemaken is de gecombineerde versnelling van economische ontwikkelingen en staatsprocessen tot het punt waarop het pijn begint te doen - althans voor de niet-elites.
De elites schijnen het allemaal best te vinden en voelen zich niet (of zijn niet?) onderworpen aan de toenemende surveillancepraktijken van staatswege en de uit de hand lopende problemen tengevolge van de digitalisering - of kunnen deze problemen wanneer het henzelf treft gemakkelijk oplossen met geld en connecties.
Om deze situatie te veranderen zal veel pijn en moeite kosten en de nodige martelaren vereisen. Deze verandering betreft de fundamenten van ons denken en onze samenleving en die zijn beide
rot. Deze verandering gaat héél veel tijd (eeuwen) in beslag nemen, maar kan wel door ieder van ons de komende minuut opgestart worden en er is een enorme keuze om dat aspect/terrein te kiezen waarop men wil werken; niet iedereen kan alles.
Tweede antwoord: de fundamenten. De "sociale driegeleding".Dit concept van Rudolf Steiner, waarop mijn staatskritiek zoals bekend is gebaseerd is door hem een eeuw geleden ontwikkeld als expliciet en
enige alternatief voor de eenheidsstaat, waarvan hij de desastreuze ontwikkelingen heeft voorzien.
Steiner beschouwde de eenheidsstaat - en daarmee deze vorm van denken over de staat - als de oorzaak van het ontstaan van WO I, en hij heeft gedurende deze oorlog contact opgenomen met invloedrijke beslissers aan wie hij zijn concept heeft voorgelegd. Hij deed dit omdat hij invloed wilde uitoefenen op de inhoudelijke voorwaarden van de beëindiging van de oorlog en omdat hij na WO I een 'window of opportunity" voorzag om zijn concept te realiseren.
Deze poging is tegengewerkt door in essentie dezelfde krachten als die nu mbv de oorlog in
Oekraïne een nieuw 'window of opportunity" willen creëren voor iets wat in feite een doorontwikkeling is van de eenheidsstaat, namelijk de overtreffende trap in de vorm van de EU en met het streven naar de overtreffende trap dáárvan: een wereldregering.
Steiner voorzag vervolgens dat deze geslaagde tegenwerking linea recta ertoe zou leiden dat de totalitaire processen/ neigingen, die zich synchroon-inherent ontwikkelen met resp tot uitdrukking komen in de verdere ontwikkeling van de eenheidsstaat, zouden culmineren in de dictatuur van het nationaalsocialisme. Daarom legde hij contact met de arbeidersbeweging om aan zijn concept bekendheid te geven.
De arbeiders zelf reageerden overwegend zeer positief op zijn maatschappijvisie, maar werden vervolgens teruggefloten cq tegengewerkt door hun eigen leiders.
Exit tweede poging. (Steiner overleed in 1925 op 64-jarige leeftijd)
Na WO II hebben wederom dezelfde "oude" krachten, m.n. in de Angelsaksische wereld, hun werk opnieuw (bedekt feitelijk continu) voortvarend ter hand genomen met als uiteindelijk resultaat de shit waar we nu in zitten: een staat die volkomen haar eigen weg gaat, los van en tégen de bevolking, en een oorlog in Oekraïne waarvan het hoogste escalatieniveau nog lang niet bereikt is.
Het concept toegepast op jouw vraag: "hoe je kunt voorkomen of tegengaan dat de staat dehumaniseert (met name ook als gevolg van bureaucratisch management), overgaat tot onderdrukking van mensen en het privéleven van mensen gaat binnendringen en aantasten."
Je kunt deze ontsporingen tegengaan/ verminderen door de juiste
maatschappelijke omgeving te scheppen, waarin de staat (teruggebracht tot enkele essentiële taken) is ingebed. Dit maakt het mogelijk om zaken die staatsontsporingen begunstigen te minimaliseren, zoals:
*het eigendomsrecht van productiemiddelen afschaffen;
*een machtsvermindering realiseren door de macht over meerdere groeperingen in de samenleving te spreiden (machtsdeling);
*bureaucratisering en formalisering van taal tegengaan;
*digitalisering en datafetisjisme tegengaan;
*een klimaat scheppen van diverse wetenschaps- en kennisvormen, die naast de cognitief-rationele kennis ook kwalitatieve kennis omvat die gebaseerd is op gevoel, moraal en spiritualiteit.
*een volledig vrij van staatsinvloed gebied in de samenleving creëren, waar het verzamelen van informatie en het uitwisselen van ideeën met volledige vrijheid van meningsuiting plaatsvindt; in dit staatsvrije gebied valt ook onderwijs/opvoeding en gezondheidszorg/ het lichaam van de mens (denk aan de transhumanistische agenda van de staat!);
*(organisatie)structuren opzetten die veel ruimte laten voor het inbrengen van intuïties, gevoel en moraal, dus voor alle facetten van de mens, en niet hoofdzakelijk cognitief-rationele- calculerende, die nu de boventoon voeren in ordenings- en sturingsprocessen;
*(organisatie)structuren opzetten die los en flexibel zijn, zodat maximaal geïmproviseerd kan worden; dus géén verplichtende voorschriften aanreiken over hoe en welke structuren opgezet moeten worden, maar vrijheid, blijheid; uiteraard geen vrijblijvendheid want het gaat erom om mensen vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel aan de samenleving te binden en niet vanuit egoïstische motieven, die ontmoedigd moeten worden;
*loon en arbeid loskoppelen, dus geen prestatieloon, omzetpremies, bonussen, opties, aandelen in de winst en 'gouden handdrukken' voor degenen die de productiemiddelen beheren; het verrichten van arbeid als een normale plicht en tevens recht voor iedereen instellen;
*de economie inrichten obv samenwerking ipv concurrentie, oftewel het solidariteitsbeginsel; dit brengt rust in het geheel, is voor de gemeenschap bevredigender, en bevordert empathie en sociaalvoelende eigenschappen van mensen, waardoor ze minder geneigd zullen zijn tot het veroorzaken van schade aan de gemeenschap (criminaliteit, fraude, oplichting e.d.); ook zal dit het gevoel van geborgenheid van mensen in de samenleving versterken, wat weer positieve effecten zal hebben; mensen die minder angstig zijn en/of minder existentiële stress ervaren zijn minder gevoelig voor manipulatie door anderen en staan minder bloot aan het gevaar van dehumanisering;
*de economie, in de zin van de productie en consumptie van goederen, volledig uit de invloedssfeer van de staat halen, behoudens de wetgeving mbt de arbeid en de grondrechten van mensen mbt arbeid, waardoor voorkomen moet worden dat de mens in het economische leven schade oploopt - welke wetgeving (en handhaving) bij de rechtsstaat komt te liggen. Dit zal ertoe leiden dat een beter zicht ontstaat op de processen binnen de economie, zoals mbt vraag- en aanbodstromen en het vaststellen van de juiste prijs (deze prijs zal juister zijn dan nu het geval is omdat zowel het particuliere winstmotief er niet meer in verwerkt is, noch het in de loop van de tijd geaccumuleerde kapitaal van private partijen); ook zal er een beter zicht ontstaan op de bewegingen van mensen tussen de verschillende beroepen/ banen die bezet moeten worden; eea zal ertoe leiden dat er meer grip op de kapitaalstromen komt en de destructieve werking van de speculatieve geldstromen op de internationale financiële markten wordt afgebouwd.
Het gehele bouwwerk berust op
bewustwording: bewustwording van hoe je zelf in elkaar zit en hoe processen in de samenleving werken.
Het concept is ontwikkeld met het oog op het tegengaan van
verstarring van structuren omdat structuren altijd de neiging hebben om een eigen leven te leiden, waaraan de mens zich dan maar moet aanpassen; dit geldt des temeer voor staatsstructuren.
Tegengaan dat de staat dehumaniseert is eigenlijk hetzelfde als tegengaan dat de samenleving dehumaniseert en jezelf.
Het eerste en het tweede antwoord zijn daarom innig met elkaar verbonden omdat een verandering in de samenleving altijd uitgaat van een verandering binnen de individuele mens.