Door Anoniem: Dit zal ook gaan in de zogeheten strijd tegen mis- en desinformatie.
Mensen moeten binnen een bepaald referentie kader blijven opereren. EU, WHO eisen dit en de 'diensten' bewaken dit.
Er is wel zogeheten vrijheid van religie en/of levensovertuiging, maar niet van meningsvorming. Voorbeelden - langzame demonisering van vleeseters en melkdrinkers. Geloofsbevordering in energie transitie, etc. Do as we say, not as we do. Een vorm van totalitair fascisme wint terrein.
luntrus
Helemaal waar. En wat nog veel erger is, het betreft niet alleen
beïnvloeding van de publieke opinie, dus het sturen daarvan in een bepaalde richting d.m.v. beleid, subsidies en MSM-ondersteuning, maar ook het beheersen van de basis daarvan: informatie. Daarom zijn de EU en in het spoor daarvan "onze" nationale regering zo gebrand op het kunnen sturen - onder valse voorwendsels uiteraard, voorwendsels die diepe
emoties van mensen raken (afschuw en walging bij kinderporno; existentiële angst bij terrorisme) - van
informatiestromen in de maatschappij, i.h.b. van de digitale informatiestromen, van internet (w.o. alle vormen van electronische communicatie).
Kritische journalisten kun je vermoorden, burgers met systeembedreigende meningen of kennis van onwelgevallige feiten kun je monddood maken of op een zijspoor rangeren, maar veel doeltreffender is het om aan de schakelaars van de kanalen te zitten waardoor de informatie de bevolking bereikt.
Wie de macht heeft over
informatie, heeft de macht om te bepalen wat "feiten" worden resp. welke feiten in de openbaarheid terecht komen. Mensen vormen hun oordeel o.g.v. de informatie over feiten waarover ze kunnen beschikken. Wanneer je de informatie controleert, ben je "binnen", onaantastbaar geworden.
Dat is nu al te zien aan het "succes" van de MSM, wat voor een groot deel gebouwd is op het weglaten van relevante informatie, w.o. ook valt: het achterwege laten van het stellen van kritische vragen, zodat het publiek met hapklare brokken "nieuws" verzorgd wordt, die alleen maar doorgeslikt hoeven te worden (bier en chips klaarzetten).
Zolang je een bevolking redelijk welvarend houdt kun je bijna volstaan met Brood en Spelen als hoogste vorm van politiek bewustzijn. Wanneer de ontberingen toeslaan en het volk begint te morren - wat momenteel het geval is - is het zaak om een externe vijand te creëren (of enorm op te blazen) zodat de bevolking weer verzameld kan worden rondom de nationale resp. EU vlag (het "vrije"Westen").
Wanneer er brede stromingen van onvrede of onplezierige voorgevoelens (loopt de oorlog in Oekraïne niet uit de hand?) in een bevolking ontstaan moeten de machthebbers steeds meer met harde hand optreden om zichzelf staande te houden.
Dat zien we
nu gebeuren: in sneltreinvaart worden diep ingrijpende wetten en controlemechanismen ingesteld door de EU, die onder het mom van het beveiligen van de maatschappij tegen in- en externe vijanden
repressie van de zuiverste soort zijn. N.B. repressie ontstaat niet pas bij het onderdrukken van politiek "ongewenste" meningen, maar al eerder, namelijk bij het onderdrukken van vrije nieuwsgaring, vrij toegankelijke kennis en het ongelimiteerd opsporen van (relevante) feiten, dus in het stadium waarin de menings
vorming nog niet heeft plaatsgevonden.
Er is haast bij want de onvrede dreigt de (Europese) pan uit te rijzen. De Europese bureaucratie draait op volle toeren om de bevolking één (beslissende) stap voor te kunnen zijn.
De Europese '
Code of Practice on Disinformation', de aangescherpte versie van die uit 2018, en de Europese
Digital Services Act zijn instrumenten waarmee de EU de controle krijgt over de toegang tot informatie, tot feiten.
Zoals ik op 16-06-2023 17:37 in thread "Waarom zou een vrijwillige Europese gedragscode voor internetplatforms tot een verplichting leiden?" in de rubriek van Arnoud Engelfriet al heb aangetoond is de nieuwe desinformatie-regeling het produkt van een
autoritaire, dictatoriale, in zichzelf afgesloten denkwijze waarin alleen dié informatie wordt goedgekeurd (en toegelaten) die door de (controle-)instituties van de EU vrijgegeven wordt.
Er wordt a.h.w een Europese "
KEMA-KEUR"
voor informatie en feiten gemaakt (het zich onderwerpen aan zgn. 'factcheckers' is een verplicht onderdeel van de regeling). Analoog aan een keurmerk wat bedoeld is om aan te geven dat componenten en eindproducten veiligheidstests hebben doorstaan die zijn gebaseerd op internationale standaarden geeft het nieuwe keurmerk aan dat de informatie voldoet aan de standaarden van de EU en "veilig" is bevonden.
De EU bepaalt de standaarden waar informatie aan moet voldoen. Dit zijn echter
formele standaarden, die in essentie teruggaan op
bronkoppeling en die erop neerkomen dat alleen dié informatie voor het publiek toegankelijk zal zijn (en overige informatie -zo nodig - eruit gehaald) die afkomstig is van
door de EU erkende instanties. Alleen bepaalde instanties worden door de EU feitelijk geautoriseerd om informatie te beoordelen en daarmee goed of af te keuren.
De EU geeft daarmee in essentie alleen aan
zichzelf de bevoegdheid om te beslissen wat waarheid is en wat niet. Europeanen kunnen daarmee niet meer voor zichzelf beredeneren en bepalen welke informatie waar of vals is omdat zij zullen worden afgesloten van (nieuws- en feiten)bronnen die niet zijn goedgekeurd door de EU.
Het moge duidelijk zijn dat een dergelijke constructie alléén gunstig voor de bevolking uitpakt wanneer ervan uitgegaan kan worden dat de EU alléén het beste voor heeft met de Europese burgers en daarmee honderd procent vertrouwd kan worden - én dit "beste" in al haar functionerende structuren heeft gewaarborgd (anti-corruptie, lobbyisme, e.d.). Er wordt tevens voorondersteld dat in de Europese bureaucratie voldoende zelfreinigende en zelfcorrigerende mechanismen aanwezig zijn die waarborgen dat het uiteindelijke "product" het beste van alle mogelijke uitkomsten weergeeft. Dit moet allemaal gegarandeerd zijn want een "ontzorging" en "bescherming" van de burger, zoals die nu wordt opgebouwd komt erop neer dat de EU het denkwerk van individuele burgers helemaal overneemt.
Deze laatsten hoeven alleen nog maar te
geloven: in de EU.
Dat is nogal wat.
https://www.security.nl/posting/798024/Waarom+zou+een+vrijwillige+Europese+gedragscode+voor+internetplatforms+tot+een+verplichting+leiden%3F