Door Anoniem: Die laatste opmerking.
Ja. Je hebt gelijk. Ik schreef verkeerd.
De staat moet de burger beschermen.
Daar wil ik de volgende kanttekening bij plaatsen.
Zoals ik al schreef moet de staat vooral haar
relatie met de individuele burger beschermen en dat betekent: afschermen. Dat is een zeer belangrijke nuancering van het begrip "bescherming van de burger".
Het gaat voor veel zaken niet in de
eerste plaats om het beschermen van de burger, maar om de burger te beschermen tegen de macht van de staat
opdat de burger
zichzelf kan beschermen.
Dit gaat dus om de verhouding tussen staat en burger. En die moet m.i. opnieuw doordacht worden gezien het huidige handelen van de staat wat totalitair is en steeds totalitairder wordt waardoor de vrijheid van de burger geweld wordt aangedaan.
De staat behoort
dienstbaar te zijn aan haar burgers, dat is het grondconcept. Deze dienstbaarheid mag echter niet zo ver gaan,
vind ik, dat de staat paternalistisch wordt en ALLES voor de burger gaat regelen en uit handen gaat nemen (het ontwikkelen van inlogmiddelen voor gebruik bij derden bijvoorbeeld).
Met een
onbereflecteerde roep dat de staat "de burger moet beschermen" appelleer je aan het centralistische en bestuurlijke vermogen van de staat met haar waardevolle databases.
Wat precies moet de staat beschermen en hoe dan?
Dat zijn de vragen die m.i. gesteld moeten worden in Nederland, waar de gewoonte bestaat om de staat uit te rusten met een heleboel bevoegdheden (want die heeft ze wel nodig om ALLES te kunnen regelen) en vervolgens verbaasd op te kijken wanneer de staat daar efficiënt en voortvarend mee omspringt.
Nederlanders vergeten wat de staat
is: een
machtsconcentratie. En met macht moet je oppassen. Die moet je m.i. zoveel mogelijk decentraliseren. Dus teruggeven aan de samenleving.
Dit is géén pleidooi voor een simpele
privatisering waarbij het bedrijfsleven de voormalige taken van de overheid gaat uitvoeren, wat we óók al gezien hebben, maar een oproep om na te denken over de grondslagen van het bedrijfsleven, van de verdienmodellen, kortom, van de inrichting van de economie.
De staat verandert alléén wanneer de burger verandert - en niet eerder.
Als het gaat om staat versus BigTech.
Ik zie juist dat BigTech steeds meer totalitair is.
Zeker, dat is helemaal waar. Welke van de twee - Big Tech is een onderdeel van Big Corp - het meest totalitair is, is lood om oud ijzer, zowel de staat als BT & BC zijn problematisch en dat wordt bij beide polen steeds erger.
Dit komt omdat het
neoliberale denken, het denken over maatschappelijke (economische) problemen, zich beperkt tot het denken over de verhouding tussen (de vrije) markt (bedrijfsleven) en staat (overheid).
Dat is veel te oppervlakkig, het is alleen een heen-en-weer geschuif tussen (de vrije) markt en staat o.b.v. het huidige recht. De fundamentele problemen zitten in dit laatste.
Daarbij komt dat de
souvereiniteit van de
staat een papieren letter is. Zij is - feitelijk altijd al in het Westen - een
instrument van de (eigendoms)elites in het bedrijfsleven. Een manifestatie daarvan is, bijvoorbeeld, dat de baten van het economisch handelen geprivatiseerd worden en de lasten gesocialiseerd (ook bij banken die failliet dreigen te gaan en dan gered worden door belastingbetalers).
Het hele verdienmodel van het bedrijfsleven, en daarmee de grondslag voor haar macht, is gebaseerd op het
eigendom van het kapitaal (in brede zin); uit dit eigendomsrecht volgt de volledige zeggenschap over de baten die uit het ingezette kapitaal vloeien.
In de toepassing van
dit eigendomsrecht op de maatschappelijke productiemiddelen / kapitaal zit de fout, waardoor de gemeenschap / de samenleving / de burgers, het voor het nakijken hebben. Die krijgen de kruimels toegeworpen, die overblijven als de staat en het bedrijfsleven (copieus) getafeld hebben.
Overigens zie ik ook de fouten van overheden.
De grootste fout van de staat is, dat ze de
wetgeving omtrent de eigendom van de maatschappelijke productiemiddelen niét heeft aangepast ten bate van de gemeenschap (is niet identiek met de staat!), maar er daarentegen voor gekozen heeft om onder één hoedje met het bedrijfsleven te (blijven) spelen. De staat heeft zichzelf dus gecorrumpeerd, haar integriteit en daarmee haar souvereiniteit volledig opgegeven.
Het resultaat zien we nu: een staat die niet van zins is om de burgers echt te beschermen tegen het machtige bedrijfsleven en zichzelf vooral identificeert met deze laatste. Er speelt zich zogenaamd een machtsstrijd af tussen de staat en het bedrijfsleven, maar dat is voor de politieke Bühne, ook wel democratie genoemd.
Dit betekent dat de gemeenschap van burgers de macht moet terugveroveren op de staat die zich tégen haar heeft gekeerd o.a. door andere wetgeving te eisen.
Enne. Dat de burger de taak heeft de samenleving én het individu moet beschermen. helemaal met eens.
Vandaar dat ik steeds zo hard roep dat er ook flankerende wetgeving moet komen.
Uit bovenstaande mag duidelijk zijn dat mijn doel niet halt houdt bij "flankerende" wetgeving, die altijd over de kruimels van de maaltijd gaat, maar gericht is op wetgeving over de grondslagen van de eigendom.
Ja, is zeer ambitieus.