Het loslaten van controle - deel 3Door Anoniem op 30-10-2023 om 13:33 uur: Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ:(..)
Door Anoniem: Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ: Versteende lessen
De versteende lessen worden veelal ingezet om versteende belangen nog verder te verstenen.
Het gebruik van de term "anti******sme" is daar een mooi voorbeeld van.
Ook een heel mooi voorbeeld: de N*V*.
Ik wil niet off-topic raken, waar wel ingaan op wat jij inbrengt. Ik zie de N*V* als een machtsinstrument met deels een defensieve, deels een imperialistische functie. De defensieve functie vind ik legitiem, mede in het licht van de geschiedenis. De imperialistische functie vind ik betreurenswaardig, hoewel ik me tegelijk realiseer dat ik, als burger van één van de traditionele vazalsstaten met semi-kernlid-status van dat imperium, economische vruchten pluk van de militaire macht van de N*V*.
De
hamvraag is natuurlijk: hoe groot is het defensieve deel van het opereren van de N*V* t.o.v. het imperialistische deel.
Het wrange is dat jouw antwoord op deze vraag - wat ik meen te kennen - mainstream is en ongevaarlijk voor de machthebbers en mijn antwoord (wat ik gisteravond om 21.16 uur heb gepost) niet. Alleen ongevaarlijke visies worden getolereerd, andere niet.
Deze praktijk is al veel ouder dan het in werking treden van de DSA enkele maanden geleden.
-- De hamvraag is niet kwantitatief, maar kwalitatief --Ik denk dat jouw hamvraag niet te beantwoorden valt in termen van percentages. De defensieve en de imperialistische functies van de N*V* zijn diep met elkaar verweven. Het gaat hier immers in hoofdzaak om het teweeg brengen van psychologische effecten, bijvoorbeeld afschrikking en het projecteren van invloed. Het wapentuig etc. is vooral de stok achter de deur ("speak softly and carry a big stick"). Er wordt serieuzer naar je geluisterd als andere partijen weten dat je die grote stok hebt. Af en toe, zoals nu in [.... verwijderd vanwege kennelijke ontoelaatbaarheid.....], word je uitgedaagd, dan wordt er getest of jouw stok wel echt zo groot is en of je werkelijk bereid bent die te gebruiken.
-- Ongevaarlijke waarheid zolang het (nog) geen groepsproduct is --Het klopt dat mijn antwoord op jouw hamvraag niet gevaarlijk is voor machthebbers. Dat ben ik trouwens überhaupt niet, zelfs niet als ik kennis zou hebben van de diepste geheimen van machthebbers en die ook nog eens op straat zou uitschreeuwen. Men zou mij niet geloofwaardig vinden, maar eerder gekke henkie. Waarheid, in de zin van maatschappelijk erkende en invloedrijke waarheid, is een groepsproduct, een individu kan alleen in groepsverband gevaarlijk zijn voor de machthebbers van een groot collectief. En reken maar dat maatschappelijk relevante groepsvorming intensief wordt gemonitord.
-- EU-ID als instrument voor het monitoren van collectief geproduceerde waarheden --Een Europese digitale identiteit (EU-ID) maakt die monitoring nog iets makkelijker, vooral wanneer het om monitoring gaat waarbij algoritmes worden ingezet. Er is dan één enkele verzameling van uniek-genummerde identiteiten waarop die algoritmes kunnen worden toegepast. De Europese bevolking kan dan worden behandeld als een "populatie" zoals die term door laboratoriumonderzoekers en statistici wordt gebruikt (denk aan proefratten). Het is, zodra toegepast op mensen, een dehumaniserende term die deel uitmaakt van een dehumaniserende praktijk.
-- Intolerantie ten aanzien van gevaarlijke visies --Je hebt gelijk dat de praktijk van het niet tolereren van gevaarlijke visies al veel ouder is dan het in werking treden van de DSA enkele maanden geleden. Vermoedelijk zelfs zo oud als de mensheid. In een stam patriarchale grotbewoners werd bijvoorbeeld de visie van een jongeman dat hij geschikter was om de stam te leiden dan de vigerende, aanzienlijk oudere leider, door deze laatste niet getolereerd. Als de uitdagende visie te manifest werd, moest er gevochten worden.
Volgens mij ben jij net als ik niet gevaarlijk voor onze huidige machthebbers. Maar als ik het goed zie, is jouw antwoord van "gisterenavond" om 21.16 uur (inmiddels eergisterenavond) toch niet door de m**eratie gekomen (ik zie het hierboven althans niet staan). Of dat te maken heeft met de gevaarlijkheid van jouw boodschap, valt voor mij niet in te schatten, want ik heb geen toegang tot jouw tekst. Het is overigens een keuze van mij om in dit verband de term "m**eratie" te gebruiken en niet één of meer andere termen. Die keuze is van mijn kant mede bedoeld om de kans te vergroten dat mijn eigen boodschap wordt geplaatst - al weet ik natuurlijk niet of het werkelijk wat uitmaakt.
Een veelvoorkomende manier waarop machthebbers gevaarlijke boodschappen neutraliseren, is door de persoon die ze uitspreekt, te isoleren, in stressvolle moeilijkheden te brengen en te provoceren. Als de betreffende persoon in deze val stapt, gaat hij steeds feller reageren op het leed dat hem/haar wordt aangedaan (zowel rechtstreeks, als indirect qua toon en stellingname in andere, niet direct gerelateerde zaken). Het is moeilijk om onder grote druk je zelfbeheersing en je inschattingsvermogen te bewaren. Iemand kan dan gaan radicaliseren, en dat is precies wat de machthebbers willen, want daardoor wordt zo'n persoon juist kwetsbaarder en (schijnbaar) minder geloofwaardig.
Het is dus zoeken naar een balans tussen (1) de scherpte of "gevaarlijkheid" van je kritiek, (2) de zwaarte van de tegenacties die dit zal oproepen, en (3) de mate waarin je zelf bestand bent tegen de druk die men met deze tegenacties op jou zal uitoefenen.
-- Het gevaar van getolereerde visies --Hoe dan ook, het is de vraag of een boodschap gevaarlijker is als hij
niet getolereerd wordt, of als hij
nog net wel getolereerd wordt. Ik denk dat dat van omstandigheden afhangt. Zijn de omstandigheden bijvoorbeeld zodanig dat een bepaalde, niet-getolereerde boodschap met succes definitief "begraven" wordt, of zodanig dat die boodschap later toch nog ergens boven water komt en dan alsnog invloed heeft, bijvoorbeeld omdat hij juist heel zichtbaar maakt wat er niet werd of wordt getolereerd? Of een boodschap alsnog boven water komt, hangt in hoge mate af van het bestaan van sociale contacten en netwerken, en van de kwaliteiten van die netwerken. Kunnen zij een boodschap levend houden en verspreiden?
Het is dan ook begrijpelijk dat sommige machthebbers voorzorgshalve streven naar de onderdrukking van
alle krachtige visies, ongeacht de inhoud, behalve een zeer beperkt aantal dogma's die meestal in de kern niet meer inhouden dan: "Wij zijn aan de macht, dat is goed en dat moet zo blijven." Eén manier om dat te doen is met drakonische maatregelen. Een andere manier om het te doen is mensen overspoelen met reclame voor stupide producten en het verstrooien van hun aandacht - maar dat levert het risico op dat ze uiteindelijk ook geen aandacht meer hebben voor de officiële "waarheid", hetgeen gevaarlijk kan zijn voor de gevestigde machthebbers..
-- Gevaarlijkheid versus invloedrijkheid--De vraag is ook of "gevaarlijkheid" het meest interessante criterium is bij het beoordelen van boodschappen. Je zou ook het criterium "invloedrijkheid" kunnen kiezen. Een boodschap die minder gevaarlijk is voor de positie van bepaalde machthebbers, kan in sommige gevallen invloedrijker zijn, bijvoorbeeld omdat het voor machthebbers mogelijk is zo'n boodschap (deels) te coöpteren of althans te tolereren zonder dat ze daarmee veel risico lopen. Anderzijds is een boodschap waarmee je volledig ja-knikt tegen gevestigde machthebbers, natuurlijk ook niet erg invloedrijk (als je zelf geen machthebber bent).
-- EU-ID: instrument voor kennisverwerving of het begin van een blinde vlek? --Met een EU-ID (als onderdeel van een breder instrumentarium) worden technische en organisatorische voorwaarden geschapen waarmee gefaciliteerd kan worden dat gevestigde machthebbers sneller kennis krijgen van de groei van sociale constellaties en daarin verspreide boodschappen en waarheden die een bedreiging zouden kunnen gaan vormen voor de positie van die groep machthebbers.
Omdat die machthebbers zichzelf en hun doelen als goed en nobel zien, zullen zij dit niet zo verwoorden of conceptualiseren. Zij zullen niet spreken over waarheden die een bedreiging vormen voor hun eigen machtspositie, maar over desinformatie die schade toebrengt aan de maatschappij die door hen naar eer en geweten wordt gediend. Zij zullen deze schade vanuit de meest nobele motieven willen beperken. In hun eigen ogen zijn ze niet bezig met het onderdrukken van de zwakken in de samenleving, maar juist met het beschermen van die zwakken. Dat is hun narratief, en daar geloven ze in. (het gaat daarbij om een vorm van geloven die ik "functioneel geloven" noem.)
Ik denk dat machthebbers die controlemiddelen zoals een EU-ID inzetten, zichzelf daarmee uiteindelijk loszingen van hun onderdanen, voeling verliezen met hun onderdanen en als gevolg daarvan blinde vlekken ontwikkelen. Want hoeveel "indicatoren" je ook "meet" en hoeveel kansberekingeningen en scenario's je op grond van de meetresultaten ook laat genereren, daarmee verwerf je jezelf nooit het soort kennis dat je kunt opdoen in direct contact met mensen.
Het Toesl****sch***aal, de C*****crisis en de Sti*st**crisis hebben laten zien dat modelmatig, reductief denken niet alleen tot grote schade leidde voor de bevolking, maar ook minder voorspellende kracht had dan de machthebbers zelf hadden gehoopt.
-- EU-ID versus empathische waarneming --Als je de voorspellende kracht van op data gebaseerde berekeningen vergelijkt met de voorspellende kracht van empathische waarneming, dan zou empathische waarneming er wel eens verrassend sterk uit kunnen komen.
Wat ik bij veel personen in hoge posities meen te zien, is dat hun empathische waarnemingsvermogens in de loop van hun carrière zijn vernauwd. Ze gaan, omwille van het behalen van hun professionele doelen, steeds instrumenteler om met anderen - en aangezien in hun werkomgeving die anderen dat ook met hen doen, lijkt dat een acceptabele, normale en zelfs goede, efficiënte manier te zijn om met elkaar om te gaan.
Binnen hun eigen werkomgeving (die de neiging heeft hun privé-omgeving te verdringen en te coöpteren) kunnen deze mensen vaak nog wel empathisch waarnemen, of in ieder geval intelligent waarnemen, maar ze verliezen een groot deel van hun waarnemingsvermogen als het gaat om mensen die in minder machtige posities verkeren en heel anders in het leven staan. Relaties met die mensen hebben voor deze machthebbers alleen nog betekenis wanneer dat bijdraagt aan hun professionele doelen. Dus glimlacht een president een enthousiaste aanhanger functioneel-warm toe, vooral als er een camera in de buurt is. Ik heb gezien hoe sommige machthebbers hun empathie als het ware met een knop kunnen aan- en uitzetten. Het doet een beetje aan de acteermethode van Stanislawski denken (Method Acting).
Jij had het hier in zekere zin ook al over in jouw bijdrage op 27-10-2023 om 14:38 uur. Maar anders dan jij, zie ik in het vermogen van een elite om zich op te sluiten in een eigen bubbel van vermeende voortreffelijkheid, ook iets hoopvols. Want die eigen bubbel impliceert dat er blinde vlekken ontstaan. En die blinde vlekken impliceren dat er gaten in de zelfbescherming van die elite ontstaan, waardoor er onverwachte dingen kunnen gebeuren. Je komt dan op een soort taoïstische gedachte dat elk uiterste in zijn tegendeel verkeert. Een elite die uitermate veel succes heeft in het creëren van een onneembaar machtsbastion, heeft daarmee ook uitermate veel succes in het creëren van haar eigen blinde vlek.
Daarom denk ik dat de EU-ID en al die andere controle-instrumenten die dezer dagen in combinatie met elkaar worden opgetuigd, weliswaar zeer veel schade zullen aanrichten, maar de situatie niet zullen kunnen "bevriezen".
M.J.