Het kan niet zo zijn dat er online een parallelle wereld ontstaat die we in de echte wereld niet zouden accepteren.
Dat is allang het geval. De online wereld is
per definitie een parallelle wereld:
virtueel. De grootste fout die je kan maken is deze virtuele wereld aan te zien voor een echte. De virtuele wereld heeft totaal andere wetmatigheden en mogelijkheden dan de fysieke wereld, waarvan de belangrijkste is dat de
relatie tussen de fysieke mens en zijn online "vertegenwoordiging" in deze virtuele wereld -van "evenbeeld" kan al helemaal geen sprake zijn- ongelimiteerd gemanipuleerd en dus volkomen vernietigd kan worden.
Ergo, er hoeft helemaal geen
reële relatie te zijn tussen de fysieke mens en de aan hem/haar toegeschreven variant in de virtuele ruimte.
Dat is een fundamentele eigenschap van de virtuele wereld en die wordt per nanoseconde door AI verder verstevigd en verankerd. De online wereld wordt steeds meer tricky. Dat was ze van begin af aan, maar dat viel nog niet zo op, ook door de nog niet tot ontwikkeling gekomen technische mogelijkheden.
Goede intenties, eerlijke mensen worden verpletterd in deze schijnwereld waar nog meer dan in de fysieke wereld
niets is wat het lijkt.
Dit moet tot iedereen doordringen en i.h.b. tot ministers, regeringen, kamerleden en overheidsambtenaren, die allemaal namens de staat handelen.
De staat beheert noodzakelijkerwijs een administratie van haar burgers (hoeft niet gecentraliseerd te zijn) en de eerste plicht van de staat is het beschermen van deze administratie. Dat doe je niet door deze te verplaatsen naar een tricky wereld. Voor een dergelijke wanprestatie wordt vroeg of laat een prijs betaald - door burgers, niet door de staat (in eerste instantie).
De staat moet niet het overmoedige idee hebben dat zij deze tricky wereld onder controle zou kunnen krijgen. Dat is een ouderwets idee wat uit de tijd gevallen is. In de fysieke ruimte van het nationale territorium kun je criminelen nog fysiek overmeesteren en insluiten, maar in de virtuele wereld krijg je hooguit iemand te pakken die niet is wie die ogenschijnlijk is.
Criminaliteit is een vak en een business en die zal onschuldige burgers als een schild voor eigen activiteiten gaan gebruiken (identiteitsfraude). Als anderen er met aan mij onttrokken biometrische gegevens of online "identiteit" vandoor gaan kun je mij veroordelen en gevangen nemen, maar de criminaliteit zal gewoon doorgaan.
Het gevoel van onrechtvaardigheid zal zich door deze praktijk, die niet bij één onschuldige burger zal stoppen, breed uitbreiden in de samenleving, wat het draagvlak van de staat tot onder elk houdbaar minimum zal reduceren.
Zolang de staat haar burgers op een of andere wijze verplicht om deel te nemen aan de online wereld zal ze bloed aan haar handen krijgen.
En nu de burgers zelf. Die hebben ook een verantwoordelijkheid. Je kunt jezelf niet opstellen als iemand die alles op internet pleurt en dan verwachten dat de staat je beschermt. Dat is kinderlijk. Iedereen die zijn haar e-mailadres, telefoonnummer en (naakt)foto('s) rondstrooit moet er vanuitgaan dat die in verkeerde handen vallen.
Het internet is niet te vertrouwen. Dat moet de grondhouding van iedereen zijn. Al het andere is nep, nepveiligheid en sprookjes over veiligheid. Ook -en in het bijzonder- wanneer dergelijke sprookjes door de staat verkocht worden.
De bescherming die minister Y. de burgers moet bieden is niet dat zij de bangalijsten van het internet af gaat halen want die bangalijsten zijn nog maar het begin. Dat gaat nog véél erger worden (hoeveel anders-dan-banga-lijsten circuleren er online binnen de overheid zelf?). De bescherming die zij de burgers moet bieden is dat zij deze de mogelijkheid geeft om volledig analoog aan de samenleving te kunnen deelnemen ... en erin te kunnen functioneren.
Iedereen die roept om staatscontrole over het internet om daarmee de burgers op dit internet te beschermen heeft een plank voor de kop.
De staat kan dit niet. Zij kan haar burgers niet beschermen in deze wereld. Zelfs al zou ze dit -in het theoretische geval- willen.