Een soort waarschuwing zoals op pakjes sigaretten? “Deze app brengt het onvolgroeide brein onherstelbare schade toe.” ? Daar trekt men zich niets van aan. Het aantal doden door tabak blijft ook onverminderd hoog. Tegen verslaving helpt alleen professionele hulp en dan nog alleen als de patiënt gemotiveerd is.

Een dergelijk classificatie-systeem werkt 2 dingen in de hand;
1. Uitholling van onafhankelijke kleinere game makers die sec gewoon een game willen maken zonder dat ze middelen hebben om een onafhankelijk classificatiesysteem te supporter.
2. Mening politie

Als er één land gaat gaan ze allemaal, het is de trend van tegenwoordig.
Vraag me af welke machtige en vooral rijke entiteit zoiets uiteindelijk heeft besloten.
Eerst Australië en nu wij, ik vermoed dat wel meer landen zich al hebben laten omkopen.
De democratie lijkt naar de knoppen te gaan, Nederland is hierin niet soeverein.

Wat ook wel nuttig kan zijn is een classificatiesysteem voor ouders!

Zeker onder druk van de mainstream media die hun invloed aan het kwijtraken zijn, en overheden die merken dat hun invloedmop die media steeds nuttelozer wordt.

Mooi, hopen dat overheid weer een tijdje zoet is totdat ze zichzelf weer belachelijk en overbodig hebben gemaakt. Tja, voor de liefhebber...

Overigens: Australië is slecht vergelijkingsmateriaal in deze. Qua internetvrijheid is dat land eerder met China te vergelijken dan enig ander westers land zoals het onze.

Dat houdt Big Tech toch wel bij?

Wel een goed idee, eindelijk bezigen ze zich met wat bewustwording.

Het enige is, dat social media al verboden is onder de 16 in Europa, bijvoorbeeld met WhatsApp. Pas als ouders schriftelijk een uitzondering willen maken wil zo'n dienst ook kinderen vanaf 13 jaar toestaan.

Het probleem is handhaving, niemand kijkt er naar. Zeker WhatsApp niet, de overheid vond het lang wel best, en eenmaal verslaafde ouders geven hun kroost al ver onder de 10 jaar een eigen mobieltje met alles er op en er aan. Strikt genomen is dat kindermishandeling, maar dat is buiten de tijdsgeest gerekend. Achteraf zal men zich afvragen hoe dit toch kon gebeuren terwijl iedereen het wist, stond toe te kijken en niets deed. Erger nog, als je geen WhatsApp hebt besta je niet voor de meeste mensen, en word je sociaal buitengesloten. Wat een idiote wereld en een boel armgeestige mensen.

Deze classificatie is vooral een manier om de verantwoordelijkheid voor het probleem in schijn weg te halen bij grote internetbedrijven die schadelijke, verslavende "sociale media" en "games" aanbieden, en om verantwoordelijkheid tegelijk ook in schijn weg te halen bij de overheid. Door middel van de classificatie met "icoontjes" zegt de overheid: "Mijn naam is haas, wij van de overheid hebben de ouders gewaarschuwd met onze icoontjes. Als het dan toch misgaat, is het de schuld van de ouders, aan wie de ouderlijke macht/verantwoordelijkheid kennelijk niet kan worden toevertrouwd."

Het is een door en door neoliberaal-technocratische schijn-oplossing.

De volgende stap is dan dat de overheid, na eerst haar eigen zorgplicht ten aanzien van ouders en kinderen te hebben verzaakt, na het mislukken van het icoontjes-beleid een grote broek aantrekt en voor zichzelf een autoritaire controlebevoegdheid opeist waarvan de implementatie mag worden geautomatiseerd, door middel van internetfilters die van overheidswege worden voorgeschreven en opgelegd, mede op basis van leeftijdsverificatie van elke gebruiker.

De nu voorgestelde "Europese classificatieplicht" is een opstapje daarvoor. Waarom een classificatie-PLICHT, als het ontbreken van een icoontje aan elke ouder al duidelijk maakt dat het betreffende sociale medium of de betreffende game niet is goedgekeurd voor kinderen? Een dergelijke classificatieplicht leidt toe naar een VERBOD op het toegankelijk maken van de betreffende diensten, maar dan niet een verbod gericht op de aanbieders/daders (de internetbedrijven), maar een verbod gericht op de slachtoffers (ouders en kinderen).

Het zou natuurlijk heel anders moeten. Wat overheden zouden moeten doen, is de grote internetbedrijven rechtstreeks aanspreken op de schadelijke effecten van bepaalde "diensten" (bijv. bepaalde sociale media of games) die zij aanbieden, en hen verplichten om diensten te leveren die gevrijwaard zijn van die schadelijke effecten.

Dit zou vergelijkbaar zijn met het nu reeds geldende verbod op de verwerking van bepaalde giftige stoffen in kinderspeelgoed dat wordt verkocht (denk in dit verband ook aan het technische CE-keurmerk). Een bedrijf dat zich daar niet aan houdt, wordt bestraft (bijvoorbeeld met een boete), en het betreffende kinderspeelgoed wordt uit de handel genomen, desnoods fysiek door de politie (wat in de praktijk bijna nooit nodig is, omdat bedrijven het veelal zelf al uit de winkels halen als publiekelijk bekend wordt dat ze niet voldoen aan het verbod op giftige stoffen of de plicht om een veilig product te leveren).

Voor de overheid en grote internetbedrijven is het veel makkelijker om het probleem van schadelijke sociale media en games af te schuiven naar ouders en kinderen. Want dan kunnen ze onderling een strijd vermijden over waar de grens moet liggen tussen de macht van de overheid om zaken te verbieden, en de vrijheid van bedrijven om zaken aan te bieden. Als overheid en internetbedrijven dat onderlinge gesprek wel aangaan, zal ook de artistieke vrijheid van bijv. game-ontwerpers onderwerp van gesprek moeten worden, en daarover zullen dan rechtszaken worden gevoerd, die de inbreng van deskundigheid vereisen - zowel psychologische deskundigheid (geen exacte wetenschap, maar wel van wezenlijk belang) als deskundigheid op het gebied van feitelijk gemeten effecten van sociale media en games.

Een open gesprek daarover door verschillende, machtige belanghebbenden (overheid, grote internetbedrijven, game-ontwerpers verenigd in branche-organisaties, en wellicht ook verenigingen(!!!) van ouders) zou enorm bevordelijk zijn voor kennisvergroting en maatschappelijke bewustwording op het gebied van de effecten van sociale media en games, en voor de ontwikkeling van transparante normen die niet of althans minder makkelijk kunnen worden misbruikt voor censuur.

Zo'n gesprek vereist wel een betrokken en tegelijk niet-autoritaire houding van de overheid. Dat lijkt voor veel overheidsfunctionarissen, vooral op de senior- en managementniveaus, een bijzonder moeilijke combinatie te zijn: WEL (oprecht, intrinsiek) betrokken maar tegelijk NIET (crypto)autoritair. Ook zou deze benadering onafhankelijke, transparante, goed-gemotiveerde rechtspraak vereisen - ook geen vanzelfsprekendheid in een land waar veel rechters gepolitiseerd zijn en het onderscheid tussen hun eigen subjectieve meningen en de materiële betekenis van de wet niet meer goed kunnen of willen maken.

Maar als zo'n maatschappelijk gesprek niet wordt aangegaan maar het probleem simpelweg met wat icoontjes plus een classificatieplicht over de schutting wordt gegooid naar ouders en kinderen, dan worden ouders en kinderen linksom of rechtsom de dupe. Dan komt ofwel de schade van verslaving bij hen terecht, ofwel hun vrijheid wordt op autoritaire wijze ingeperkt en ze krijgen te maken met censuur.

M.J.

Simone van der Hof (1970), hoogleraar recht en digitale technologie aan de Universiteit Leiden, probeert wat tegengas te geven tegen de neiging nieuwe wetten uit te vaardigen. "Ja, er zijn online kinderlokkers. En ja, kinderen worden bespeeld met verslavende algoritmen. En ja, er zijn allerlei vormen van sociale druk om te voldoen aan schoonheidsidealen. Maar in plaats van nieuwe regels in te voeren, is het hoog tijd wetten die er al zijn beter te handhaven", betoogt ze. „Kijk wat het probleem is en los dát op. Het probleem is het ontwerp van die diensten. Dat is niet gezond voor ons en leidt tot obsessief gebruik.”

https://www.nrc.nl/nieuws/2024/12/13/sociale-media-verbieden-lost-niets-op-zegt-hoogleraar-dwing-platformen-veilig-te-zijn-voor-kinderen-a4876442

nee, dit is door de nederlandsecoverheid opgelegd door de schoothondjes baas murica.. nsa-book is good, tiktok is bad...

Kafkaëske drietrapsraket:
1/ "we moeten de kinderen beschermen";
2/ "we moeten de burgers beschermen";
3/ "we moeten de staat beschermen".

Maar we volgend de burgers nauwgelet want als een app dat doet is zorgelijk , maar uw eigen overheid= MIJN OVERHEID
hahaha
ZIEK
https://bomenenbos.substack.com/p/wob-dossier-gedragsbeinvloeding-van

Mee eens.

Ik zou graag willen dat de overheid zich niet bezigt met het overlaten van deze grote verantwoordelijkheid aan alle ouders.
Het zou beter zijn wanneer zij tegenwicht biedt aan social media bedrijven, door de kwalijke aspecten er van te verbieden en te handhaven. Waarom zou social media verslavend moeten zijn? Waarom moeten er zoveel gegevens worden bijgehouden? Waarom moet iedereen platgespamd? Niet vanwege social media zelf, maar vanwege het financieringsmodel. En uitgerekend daar zouden overheden iets aan kunnen doen. Ze moeten meer zelf nadenken in plaats van aannames van de lobbyclubs overnemen.

Wat zit iedereen toch weer op de kast, echt, het schiet meteen allemaal de emotie in.
Je wil graag dat de overheid een grotere rol gaat spelen in de opvoeding? Alsjeblieft zeg; als ik iemand daar niet mee zou vertrouwen.

Hebben jullie er ook zo geageerd toen er een leeftijdsclassificatie is gekomen voor films? En spreken we media bedrijven ook al aan op hun verantwoordelijkheid en dreigen we ze met boetes als ze nog een keer een vreselijk horrorfilm maken, of een harde porno maken.

En sigaretten? Alcohol? Daar is al een verbod voor gekomen; heeft het geholpen denk je?