Anders.
Het gebeurt echt wel eens dat ik me iets goeds voorneem, maar vaak is daar geen vaste datum aan gekoppeld, en al helemaal niet die voor mij onzinnige symboliek van het nieuwe jaar, en werkt het bij lastig dingen het beste als ik het doe op een moment dat ik zelf opeens voel dat ik eraan toe ben, en dat zijn momenten die ik niet kan voorspellen of plannen.
Toen ik ruim dertig jaar geleden stopte met roken was ik het roken al ruwweg een half jaar zelf steeds smeriger gaan vinden, en toen ik dat voldoende had opgebouwd om tegen te verslaving opgewassen te zijn — wat ik maar half bewust deed, ik had het zeker niet gepland — kwam er een dag dat ik opeens wist dat ik kon stoppen en ben ik ook gestopt. Één poging, direct geslaagd, al was het nog steeds bepaald niet makkelijk.
Stomtoevallig viel dat moment net na de jaarwisseling, ik denk 2 of 3 januari. Ik ondervond toen dat de meeste mensen er onmiddellijk bij invulden dat dit mijn goede voornemen voor het nieuwe jaar was geweest, en bij een aantal daarvan ondervond ik dat ze me domweg weigerden te geloven toen ik dat tegensprak. Ik heb toen een paar mensen meegemaakt die me even stellig als luidkeels in gingen peperen dat het "natuurlijk" wel een goed voornemen voor het nieuwe jaar was geweest. Bizar, en niet leuk, dat kwam aan alsof ze me aanvielen in mijn poging te stoppen met roken in plaats van me erin te steunen. Maar ik ben er gelukkig wel degelijk in geslaagd om te stoppen.