Klanten van Belgische banken die het slachtoffer van fraude worden draaien nog altijd geregeld zelf voor de schade op, wat mede komt doordat banken 'grove nalatigheid' anders interpreteren dan Ombudsfin, de Belgische ombudsman voor financiële diensten. In de meeste gevallen van slachtoffers die bij de ombudsman aanklopten gaan banken niet over tot een vergoeding, terwijl dat wel zou moeten.

Vorig jaar vond bij 62,5 procent van de fraudedossiers geen succesvolle bemiddeling plaats tussen banken en de ombudsman. Een jaar eerder ging het nog om 67 procent van de slachtoffers. Het gaat hier om slachtoffers van wie hun klacht door de ombudsman gegrond is verklaard. Ombudsfin stelt dat de slechte bemiddelingsscores komen omdat de analyse van de ombudsman niet altijd overeenkomt met die van de banken.

"Het al dan niet toegestane karakter van de frauduleuze verrichtingen wordt door de bank en door Ombudsfin af en toe verschillend beoordeeld maar het is vooral over het bewijs van grove nalatigheid in hoofde van de consument dat de meningen uiteenlopend zijn", zo stelt Ombudsfin in het Jaarverslag 2024 (pdf). "Ook het weerhouden van een eventuele verantwoordelijkheid van de financiële instelling op basis van fraudepreventie en -detectie, zorgt voor discussie in bepaalde dossiers."

In totaal behandelde de ombudsman vorig jaar 224 dossiers van fraudeslachtoffers. Voor 140 slachtoffers lukte het niet om tot een oplossing met de bank te komen. Ombudsfin legt uit dat de eindbeoordeling, die al dan niet leidt tot een verzoek tot tussenkomst van de bank, is gebaseerd op de analyse van alle feitelijke omstandigheden, de mate van betrokkenheid van de klant in het fraudeproces en de mate van professionaliteit van de fraude.

De ombudsman weet in andere dossiers wel succesvol te bemiddelen (pdf). Was bij de fraudedossiers slechts 37,5 procent van de bemiddelingen succesvol, bij andere dossiers is dit meer dan 96 procent. "De oorzaken van dit verschil blijven dezelfde: verschillende interpretatie van het begrip grove nalatigheid en de doeltreffendheid van de fraudedetectiesystemen ingevoerd door de financiële instellingen", merkt Ombudsfin op.