Volgens mij worden hier vaak dingen geroepen over de
(on)veiligheid van open source software (met name linux/BSD)
door mensen die die software niet of nauwelijks kennen.
Argumenten die geldig zijn voor Microsoft-producten, worden
dan klakkeloos op die andere producten toegepast.
Windows-gebruikers vinden virussen netzo normaal als
rebooten. En de meesten nemen aan dat dat computers eigen
is. Maar wanneer je iets anders dan Windows gaat gebruiken,
leer je dat beide niet normaal hoeven te zijn.
Door Anoniem
Microsoft is gewoon een heel groot en in het oog springend
doelwit.
Inderdaad. Maar er zijn meer grote doelen, IBM's AIX wordt
best veel gebruikt. En er zijn zeker doelen die veel
spectaculairder zijn: supercomputers bijvoorbeeld. Staan er
ook best een paar van. Een gehackte Cray staat toch veel
beter op je CV dan weer een stel slecht beveiligde desktops?
Dus de grootte opzich is niet het enige excuus.
Vrijwel steeds hoor je dat virussen enz. geschreven worden
door mensen die amper kunnen programmeren, door mensen die
zeker geen beveiligingsexperts zijn. Dat betekent toch dat
het doel waarop ze zich richten makkelijk binnen te dringen
moet zijn, of niet soms?
Een product dat de eerste gebruiker standaard een blanco
wachtwoord geeft + administrator-rechten, dat op
netwerkgebied de hele wereld als woonkamer ziet en daarnaast
vele onnodige services aanzet, vormt zo'n doel.
Heb ik oorzaak en gevolg hier verwisseld? Lokt zo'n systeem
niet heel veel amateur-hackers? Natuurlijk, maar een bedrijf
dat veiligheid serieus neemt, zou jaren geleden al voor
veilige defaultinstellingen gezorgd hebben. Maar dat vraagt
meer kennis van de gebruiker. En die kennis heeft de massa
niet. En die massa is el belangrijk voor de commerciële
doelstellingen (installed base).
Er zit
in andere software evengoed lekken, alleen die krijgen veel
minder media
aandacht.
Het publiek haalt z'n info uit de krant en van
http://www.nu.nl.
Waar zou jij als cracker je info ophalen, bij nu.nl of bij
http://www.securitytracker.com? Bovendien worden fouten
in Mozilla ook steeds breder uitgemeten in de media.
Je hebt zeker gelijk dat alle software fouten bevat. Maar de
openbrongemeenschap is open over die fouten. Laatst nog een
interview met Linus Torvalds daarover.
Openheid over software-fouten is alleen maar schadelijk voor
commerciële close source software.
Vooral als het een OSS publiekslieveling is, zoals
Mozilla.
Dit klinkt bijna jaloers. Veel mensen die alleen Microsoft
kennen, lijken zich aangevallen te voelen door opkomende
oss-producten. Ik snap dat niet, waarom zo krampachtig een
bedrijf verdedigen dat z'n afnemers financiëel uitzuigt en
waarin de meeste afnemers zelf geen belang hebben?! Angst
voor het onbekende?
Het hacken van beveiliging is natuurlijk gewoon een sport
voor sommigen.
Maar dat is dan weer niet speciaal op Microsoft gericht.
Hacken is een technische uitdaging en uitdagingen heeft
iedereen nodig.
Vergelijken met
open source is niet mogelijk, want daar zit geen
licentiebeveiliging op.
Er valt aan closed source vaak veel meer te hacken dan
alleen de licenties lijkt me ;).
Ben het wel met je eens dat Microsoft teveel kijkt naar de
centen. Maar
eigenlijk wordt er gewoon slecht management gepleegd. Er zit
een fors
aantal heel goede programmeurs, maar die hebben niets veel
te zeggen
over de strategie.
Zo kan het dus gebeuren dat bijvoorbeeld
[email]security@microsoft.com
[/email] een farce is. Gewoon een facade, vooral bedoeld om
mensen aan
het lijntje te houden (praat maar eens met mensen van eEye)
of door
gewoon te beweren dat iets niet in de beperkte visie van
Microsoft van wat
nu eigenlijk een beveiligingsprobleem is past. Basta. Die
dingen worden
vooral duidelijk als men per ongeluk een intern mailtje ook
naar de melder
doorstuurt...
Jeroen
Met dat laatste vind ik dat je gelijk hebt. Maar er wordt
m.i. geen slecht management gepleegd. Alleen is de focus van
de Microsoft-leiding niet gericht op een technisch goed maar
duur product maar op marktheerschappij. Centen verdienen,
daar gaat het om. Vanuit bedrijfsmatig oogpunt
bewonderenswaardig. Maar wat word je daar als consument
wijzer van?