"Security architectuur" is voor veel computergebruikers een nieuw concept. Gebruikers zijn zich bewust van security dreigingen zoals virussen, wormen, spyware en andere malware. De meesten zijn bekend met de termen, en ook anti-virus programma's en firewalls worden door menig internetter gebruikt. Zelfs intrusion detection is niet vreemd, maar als het aankomt op "architectural security", dan blijft het bij de meeste gebruikers stil.

Anti-virus software, firewalls en intrusion detection systemen vormen alleen het security oppervlak. Het zijn allemaal reactieve maatregelen die reageren op actieve dreigingen, in plaats van proactieve oplossingen die op dreigingen kunnen anticiperen en ze voortijdig kunnen stoppen.

Achter reactieve security maatregelen is een veel breder veld van architecturale security: Hoe een veilig systeem op te zetten dat aanvallen kan voorkomen, hoe aanvallen te beperken als ze zich toch voordoen, en hoe te reageren op een aanval en hoe systemen te herstellen?

Dit artikel geeft de negen principes van een security architectuur:

1. Beschrijf een security policy en weet wat er op het systeem draait
2. Zorg dat acties geverifieerd kunnen worden
3. Zorg dat gebruikers en processen alleen de benodigde rechten hebben
4. Zorg dat het netwerk ook in de diepte beschermd is
5. Audit het systeem en bekijk de logs
6. Stel een systeem zo in dat een aanval snel beheerst kan worden
7. Een systeem is net zo sterk als de zwakste schakel
8. Het sluiten van deur als de aanvallers weg zijn heeft geen zin.
9. Beoefen full disclosure, waarschuw gebruikers zo snel als mogelijk