Voorstanders van cameratoezicht, het afluisteren van burgers, aftappen, bewaarplicht, identificatieplicht en data mining hebben een eenvoudige reden, er zijn namelijk criminelen en terroristen in de wereld, en deze tools zouden mogelijk kunnen helpen bij het voorkomen van geweld en bestrijden van criminaliteit. Tegenstanders lukt het echter zelden om bij het grote publiek door te komen, en veel bezwaren tegen surveillancemaatregelen zijn gebaseerd op vage, emotionele gevoelens of abstracte ideeën, in tegenstelling tot de harde feiten van zelfmoordaanslagen of burgers die bij aanslagen omkomen.

De Duitse filosoof Sandro Gaycken heeft daarom een aantal betere tegenargumenten bedacht waarmee privacyvoorvechters de man in de straat kunnen bereiken. Zo zou er volgens Gaycken voldoende bewijs zijn dat mensen die gemonitord worden hun gedrag aanpassen aan wat ze denken dat de monitors willen.

"Stel je voor een maatschappij waarin iedereen weet dat hij of zij tijdens het lopen op de straat of surfen op internet gevolgd wordt. Dat heeft, net als in Nazi Duitsland of de Sovjet Unie, grote psychologische gevolgen, versterkt de conformiteit en maakt het onmogelijk om autonome en ethische beslissingen te maken."

Een andere vergelijking is die van de overbeschermende moeders, waardoor kinderen afhankelijk worden van anderen, geen beslissingen kunnen nemen, nauwelijks "ethisch competent" zijn en vaak een onderdrukt en ongelukkig leven leiden.

En ook de politieke gevolgen van surveillancemaatregelen zijn niet mis: "surveillance stabiliseert totalitarianisme, en destabiliseert democratie," zo waarschuwde Gaycken tijdens het Chaos Communication Camp dat vandaag in Duitsland van start is gegaan.