In de praktijk is dat nauwelijks mogelijk (extreem duur, traag, en als je al 'onder' of 'naast' de laatst geschreven info een 1 of een 0 meent te lezen, hoe weet je dan wat goed is? ECC checksums e.d. zijn natuurlijk ook overschreven). Bij kwalitatief beter flash geheugen zal er vergeleken met harde schijven naar verhouding meer reserve-ruimte beschikbaar zijn voor bad-block remapping. Bijv. ST Micro geeft in [url=http://www.st.com/stonline/products/literature/an/10119.pdf]deze PDF over bad block management[/url] aan dat in hun NANDxxx-A NANDxxx-B de grootte van de Reserved Area 2% is, maar ook dat applicaties (lees geheugenkaart fabrikanten) dit middels een User Addressable Block Area kunnen aanpassen.

In tegenstelling tot sectors (de magnetische laag) op harde schijven slijten flash-cellen wel elke keer dat je ze overschrijft. Daardoor zal, vroeger of later, remapping zeker plaatsvinden bij flash. De kans dat experts daar nog leesbare data uit kunnen halen schat ik daarom groter in dan bij harde schijven.

De tijd die het duurt voordat je met bad blocks te maken krijgt (in eerste instantie ongemerkt door het remapping proces) is afhankelijk van het toegepaste filesysteem en het type bestanden (foto's, swap file etc). en kan enorm worden verlengd door van wear-leveling gebruik te maken. Daarbij worden schrijfacties zoveel mogelijk evenredig verdeeld over alle blokken van je 'disk'. Moderne flashkaarten doen dit intern, bij oudere types heb je daar een speciale driver voor nodig (of jouw flashkaart dit doet is vaak erg moeilijk na te gaan, fabrikanten zwijgen hier vaak over in alle toonaarden).

ST-Micro beschrijft in [url=http://www.st.com/stonline/books/pdf/docs/10122.pdf]wear-leveling (PDF)[/url] dat bij NAND flash, zonder wear-leveling, en bij het gebruik van FAT, een applicatie die een 10MB file telkens wist en weer schrijft met 3KB/s, de verwachte levensduur van de betrokken cellen iets meer dan een halve dag is...

Zonder wear-leveling is de kans groot dat uitsluitend FAT blokken worden geremapped (met nauwelijks boeiende data), maar juist bij wear-leveling is de kans groter dat datablokken worden geremapped (omdat er doorgaans meer datablokken op een schijf staan dan fat-blokken). Die geremapte blokken zouden overigens wel eens groter dan 512 bytes kunnen zijn waardoor meer aansluitende informatie gerecovered zou kunnen worden.

Als je wat te verbergen hebt c.q. er gegevens van grote financiële waarde op gestaan hebben: fisiek vernietigen lijkt me.

@ Bitwiper: bedankt; dit beantwoord mijn vraag goed.