Als je systeem veel schrijfacties uitvoert moet je bij Flash geheugen rekening houden met een beperke levensduur; 1 cel is 10000 tot 100000 keer te overschrijven. Dat klinkt veel maar, afhankelijk van je systeem, kunnen sommige blokken extreem vaak overschreven worden.
Echte SSD devices passen wear-leveling waarmee (zonder dat je het van buitenaf merkt) steeds naar andere fysieke blokken wordt geschreven, daarmee voorkom je dat de drive extreem snel kapot gaat t.g.v. herhaald schrijven naar 1 of enkele specifieke blokken. Wear-leveling verdeelt de "slijtage" over de hele schijf.
Sommige systemen zijn geoptimaliseerd om te
voorkomen dat steeds naar de schijf geschreven wordt (per bestand de datum/tijd van laatste lees-toegang wijzigen is niet aan te raden). Delayed write kan ook erg behulpzaam zijn (cachen van blokken in het gewone geheugen, niet zelden vinden in zo'n blok nog meer wijzigingen plaats). Is wel een risico natuurlijk (tenzij je een UPS of andere noodstroomvoorzieining gebruikt).
Er zijn ook filesystems speciaal hiervoor geoptimaliseerd (die doen iets vergelijkbaars als wear leveling). Zie bijv.
http://en.wikipedia.org/wiki/JFFS2.
PS de security.nl-moppersmurf is weer minnetjes aan het uitdelen. De reacties hierboven (0x41 van 15:40 en Anoniem van 16:39) zijn prima en to-the-point reacties, ik heb beide van -2 naar -1 gezet, alvast dank aan degene die ze van -1 op 0 zet.