NLIP bepleit breed publiek debat bewaarplicht verkeersgegevens
In Nederland is een breed publiek en politiek debat nodig over de eventuele
bewaarplicht van verkeersgegevens. Justitie legt nu te eenzijdig de
verantwoordelijkheid bij de telecom- en internetindustrie.
Dat zegt directeur H. Leemans van de internetbranchevereniging NLIP.
Volgens Leemans gaat er van de internationale politiek sterke druk uit om
in Nederland snel een bewaarplicht voor verkeersgegevens in te voeren.
Verkeersgegevens geven inzicht in het bel- e-mail en surfgedrag van
abonnees. Volgens Leemans zit de telecomsector in de klem doordat Justitie
zo ruim mogelijk inzicht wil krijgen in klantgegevens en verkeersgegevens,
terwijl de bedrijven ook wettelijke verplichtingen op het gebied van
privacybescherming moeten naleven.
'Justitie zoekt naar de ruimte die de huidige wetgeving biedt,' aldus
Leemans. Hij noemt als voorbeeld het verkrijgen van klantgegevens, hetgeen
alleen mag als Justitie iemand wil gaan aftappen. 'Ze zetten nu echter de
industrie onder druk om klantgegevens ook voor andere doeleinden te geven,'
aldus Leemans. 'Dat kan helemaal niet. Als Justitie vindt dat ze te weinig
armslag heeft, moet er een politiek debat komen over de vraag of de
opsporingsbevoegdheden vergroot moeten worden. Dan moet je niet aan de
industrie vragen wat meer ruimte te geven. Dat is de omgekeerde weg.'
Volgens Leemans gaat de overheid die discussie tot nu toe uit de weg.
Recente gesprekken tussen de overheid en de marktsector vinden steeds op
initiatief van de marktsector plaats. Leemans denkt dat de overheid het
publieke debat mijdt omdat dan onvermijdelijk de vraag komt naar de
toepassing van bestaande opsporingsmethoden en - bevoegdheden. 'Wij denken
dat er nog heel veel te winnen is in de efficiency van de opsporing. Dat is
een pijnlijk onderwerp voor justitie, want dan moet ze de hand in eigen
boezem steken.' Leemans noemt als voorbeeld de salarissen van de digitale
rechercheurs. 'Dat zijn hoog opgeleide vaklui, die echter onder de gewone
politie CAO vallen. Veel rechercheurs vertrekken daarom snel naar de
particuliere sector. Zo lekt steeds weer kennis en ervaring weg. Doe daar
dan eerst eens wat aan en verhaal het niet op de industrie.'
Leemans vindt dat politie en justitie meer openheid van zaken moeten geven.
'Als er echt hiaten in de opsporing zitten, willen wij best meewerken. Maar
ik merk in zowel nationale als internationale discussies dat politie en
justitie zelden hun eigen werk scherp analyseren. Wat lukt er nu niet bij
opsporingsonderzoeken, welke informatie is echt essentieel voor de
opsporing? Justitie schermt altijd met de vertrouwelijkheid van dergelijke
gegevens. De overheid geeft dat inzicht niet, maar verwacht wel openheid
van de industrie. We moeten elkaar als volwaardige partners tegemoet
treden. De overheid zal dan ook moeten erkennen dat er bij de opsporing nog
heel veel te verbeteren valt.'
Cees den Bakker, woordvoerder van het Nederlands Politie Instituut NPI,
ontkent dat de salariëring een groot probleem is. 'De digitale rechercheurs
vallen onder de politie CAO, maar daarmee is niet gezegd dat zij ook slecht
betaald krijgen en de drang om voor het geld weg te gaan groot is.' Wel
erkent hij dat een deel van de digitale rechercheurs naar het bedrijfsleven
is gegaan. Maar er zijn ook rechercheurs naar bijzondere opsporingsdiensten
vertrokken. 'Desondanks heeft Leemans voor een deel een punt en daar worden
ook maatregelen voor genomen,' aldus Den Bakker. Volgens hem treft de
politie echter al maatregelen. In het kader van het project 'Digitaal
blauw' vindt onderzoek plaats naar het loopbaanbeleid voor digitale
rechercheurs. Ook is het voor de politie mogelijk om externe experts in te
huren.
Volgens Den Bakker is het verwijt niet terecht dat de politie onvoldoende
inzicht heeft of biedt in de problemen bij digitaal rechercheren. Hij vindt
het goedkoop dat de telecomindustrie hun verantwoordelijkheid op deze
manier probeert weg te wuiven. 'Er is inderdaad nog een hoop te winnen als
het gaat om digitaal rechercheren, maar dat ontslaat de industrie niet van
haar eigen verantwoordelijkheid om aan wettelijke verplichtingen te voldoen
en kan de industrie ook geen excuus verschaffen voor mogelijk weigerachtig
gedrag om medewerking te verlenen aan belangrijke opsporingsonderzoeken.'
Telco's doen dit dus al.
Oudere ISP's die vroeger met accounting bezig hielden -afrekening per uur/per data- hebben al min of meer verkeersgegevens.
Verder kan het geen kwaad om uniforme regels te hebben, ISP's kloten maar aan in de afgelopen jaren, en hebben uit eigenbeweging niets ondernomen om zaken te stroomlijnen.
Nu er ergens in Brussel beslissingen genomen worden die hun geld gaan kosten, loopt men hard van de toren te roepen.
Doet me denken aan koppelingswet en wet op telecommunicatie, achteraf brullen dat het niet goed is.
Wanneer gaat NLIP eens actief en vooraf zich als branche organisatie gedragen, andere branche organisaties lobbien al voordat er sprake is van enige wetgeving.
Als gevolg van de “van Traa affaire” is het arsenaal aan opsporingsbevoegdheden aardig uitgedund en dus grijp Justitie naar makkelijke middelen zoals verzamel van verkeers gegeven en aftappen.
Is dit sarcastisch bedoelt?
Immers advocaten lopen allemaal te vertellen dat alles waar geen wettelijke grondslag voor bestond na Van Traa is 'gelegaliseerd'.
"Het wetsvoorstel Bijzondere opsporingsbevoegdheden, dat in werking treedt op 1 februari 2000, bevat een regeling van enkele opsporingsmethoden die in de politiepraktijk reeds werden toegepast, maar waarvoor nog geen wettelijke grondslag bestond." bron: http://www.hit2000.org/ccii.htm
Is dit sarcastisch bedoelt?
Immers advocaten lopen allemaal te vertellen dat alles waar geen wettelijke grondslag voor bestond na Van Traa is 'gelegaliseerd'.
"Het wetsvoorstel Bijzondere opsporingsbevoegdheden, dat in werking treedt op 1 februari 2000, bevat een regeling van enkele opsporingsmethoden die in de politiepraktijk reeds werden toegepast, maar waarvoor nog geen wettelijke grondslag bestond." bron: http://www.hit2000.org/ccii.htm
Naar mijn mening komt nu wel langzamerhand de discussie op de plaats waar 'ie eigenlijk vijf jaar geleden had moeten worden gevoerd. Het wijzen op wetgeving als argument is een beetje dun, zeker als dat als vervanging van verantwoordelijkheid wordt gebruikt.
De problematiek, die Hans Leemans aanhaalt bestaat echt. Er is privacy wetgeving en er is opsporings wetgeving. Die twee onderwerpen zijn niet goed op elkaar afgestemd en het gevecht wordt nu gevoerd VIA de ISP's (en Telco's), in plaats van in het openbare domein.
De discussie hierover zou gevoerd moeten zijn toen de wet op de telecom werd ingevoerd, maar dat is toendertijd door Justitie en BVD hardhandig de kop ingedrukt. Dus komt die discussie dan een tijd later....
Langzamerhand begint het voor Justitie niet meer te helpen om de problematiek ofwel te ontkennen, ofwel simpelweg op het wetboek te wijzen. Er zijn problemen met de telefoontaps, de integriteit wordt betwist, de beveiliging is onvoldoende, er worden gesprekken tussen advocaten en verdachten afgeluisterd (Fireworks), de effectieviteit staat ter discussie, de kosten zijn veel te hoog, de wetgeving is niet op elkaar afgestemd, aantallen taps liggen schrikbarend hoog en het technische niveau in de uitvoering ligt op het niveau van kabelmonteur PTT met avondschool. Niets mis met kabelmonteurs, maar misschien niet de geeigende opleiding voor een centraal orgaan van de overheid dat zich met de implementatie van het tappen bezighoudt.
Zoals opgemerkt, de discussie moet m.i. weer terug naar de politiek. Wij als maatschappij zouden moeten beslissen welke opsporingsmethodes wij acceptabel vinden, in welke hoeveelheid en waar de prioriteit van de opsporing gelegd zou moeten worden. Na een (politieke) discussie hierover kan dan een fatsoenlijke en voor iedereen acceptabele invulling gemaakt worden. Op dit moment wordt er eerst wetgeving gemaakt en daarna geprobeerd dat door de strot te wringen. Dat gaat altijd fout.
aantallen taps liggen schrikbarend hoog en het technische niveau in de uitvoering ligt op het niveau van kabelmonteur PTT met avondschool. Niets mis met kabelmonteurs, maar misschien niet de geeigende opleiding voor een centraal orgaan van de overheid dat zich met de implementatie van het tappen bezighoudt.
Bij KPN Security in Gronigen werken geen < HTS'ers.
Verder is KPN destijds zo slim geweest om haar aftap facturering systeem goed op poten te zetten zodat zij gewoon geld verdienen aan elk aftap verzoek.
Het probleem van opslag heeft niets met KPN te maken, maar eerder met de tapkamers die op elke Hoofd Politie buro, KLPD Driebergen en Den Helder (de modernste en grootste), MID, BVD en FIOD.
Rijksrecherche -die intregiteit telefoonlijnen controleert- in samenwerking met KPN security, Forensisch Lab en TNO zouden een systeem kunnen verzinnen die geen mogelijkheid tot discussie open zou laten. (tenzij je betwist dat een stem gecloned kan worden)
ben wel < HTS :p
sync-
De opmerking van martien gaat over voormalig KPNers die nu bij Justitie werken
Precies, ik was niet duidelijk over welke kant ik bedoelde met "uitvoering". Ik heb aan beide zijden banen gehad en mijn mening over het niveau is dat het uitvoeringsniveau aan overheids zijde schrikbarend laag is. Aan telco/ISP zijde ligt dat veel hoger.
De opmerking van martien gaat over voormalig KPNers die nu bij Justitie werken
Het is wel te merken dat die kabelmonteurs zijn, veel clue stralen ze niet uit, gezien rare opmerkingen die bij Justitie vandaan komt.
Overigens vraag ik mij af of justitie wel techneuten in dienst heeft.
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.
Cybersecurity Trainer / Streamer
Toe aan een nieuwe nieuwe job waarmee je het verschil maakt? In de Certified Secure trainingen laat je deelnemers zien hoe actuele kwetsbaarheden structureel verholpen worden. Ook werk je actief mee aan de ontwikkeling van onze gamified security challenges. Bij het maken van challenges kom je telkens nieuwe technieken tegen, van Flutter tot GraphQL, van Elastic Search tot Kubernetes.
No more ransomware!
De nieuwe Ransomware Awareness Experience training biedt een realistische maar vooral leuke introductie in de wereld van ransomware. De deelnemers ervaren hoe eenvoudig een organisatie het slachtoffer kan worden van ransomware en leren meteen hoe een besmetting kan worden voorkomen!