Ik vind het lastig met die politieke partijen die opeens hun mening klaar hebben wanneer ze geen deel meer uitmaken of ooit zullen uitmaken van een coalitie. Het is prima dat er een standpunt wordt ingenomen, echter wordt er snel voorbij gegaan aan eigen beleid en koers in het verleden. Daarom houden VVD en PvdA nu de lippen stijf op elkaar.

Als oppositiepartij heb je het eigenlijk verrot makkelijk in dit geval. Je hoeft geen beleid te verdedigen wat al jaren staat. Je hoeft je niet druk te maken over lopende onderzoeken, contracten en andere afspraken. Je kan voorbij gaan aan staatsgeheimen en andere gevoelige kwesties. -zucht- Politiek is politiek.

Voor de Bühne : Geen echte antwoorden willen, niet doorvragen & ja knikken

Waarom stellen politici de juiste door-vragen niet, zelfs als ze over de weinige maar voldoende kennis beschikken om te zien dat er zaken aan de gang zijn die geen wettelijke of parlementaire goedkeuring hebben?

Even een half jaartje globaal terugkijkend

- Naar blijkt adviseert de Britse inlichtingendienst o.a. Nederland om wetgeving aan te passen en mazen in de wet te zoeken om ongebreidelde dataverzameling via de kabel mogelijk te maken.

- Naar blijkt hebben Nederlandse inlichtingendiensten alvast software besteld die ongebreideld tappen van gegevens over de kabel mogelijk maken terwijl dat wettelijk helemaal nog niet is toegestaan.

- Door een officiële commissie wordt een rapport gepresenteerd met als kern conclusie dat het noodzakelijk is meer data te kunnen verzamelen, lees het verzamelen van data via de kabel mogelijk te maken.

- Reactie van parlementariërs is zoals gewoonlijk niet direct tegen maar een 'ja, mits maar,.' met een voorbehoud dat dit dan omgeven moet zijn met voldoende waarborgen. Terwijl keer op keer blijkt dat van controle op waarborgen bij invoer van privacygevoelige digitale infrastructuur keer op keer niets terecht komt. De reactie is dan achteraf, dit laten we zo maar we nemen het mee bij het volgende project.

- Uit een reactie van Snowden blijkt dat Nederland ook door de Vs specifiek wordt geadviseerd wetgeving aan te passen. Een idee dat in de praktijk zo levensvatbaar is dat daar pro actief al volop op is ingezet door alvast benodigde software voor ongebreidelde tapmogelijkheden te bestellen.

- Reactie van D66 zelf bij de Snowden openbaring is dat het geen nieuwe feiten of inzichten brengt?! Terwijl de enig juiste conclusie had moeten zijn dat dit een terechte regelrechte indicatie is dat de voorbereiding op ongebreidelde tap mogelijkheid in volle gang is. Een proces dat waarschijnlijk niet meer te stoppen is gezien de overtuigende voorbereiding van belanghebbenden waarbij de indruk bestaat dat de optie van een parlementair nee al geen praktisch obstakel meer lijkt?!

Volgende stap?
- We hebben wat kritiek, nu dus even, maar geven goedkeuring voor aanschaf van reeds bestelde tapsoftware en passen de wet aan opdat alles weer legaal is.
Alles onder strenge voorwaarde en omgeven met beloften om er vervolgens wederom nooit meer serieus naar om te kijken.

Waar zijn wij dan getuige van?
Van parlementariërs die vooraf en a priori al akkoord zijn maar voor de bühne doen alsof dat niet zo is?
In dat licht betekent "don't ask don't tell" iets heel anders.
Ons ja kun je krijgen onder de voorwaarde van de volgende route, Wij parlementariërs zullen niet doorvragen maar geef ons geen inzichtelijke antwoorden zodat we voor de bühne zonder gezichtsverlies akkoord kunnen gaan met plannen die al waren ingezet voordat daarvoor wettelijke en parlementaire toestemming is gegeven.
Maar waarom? Wat is hier aan de hand?

Wat is de waarde van het stemrecht nog als volksvertegenwoordigers uiteindelijk maatschappelijke signalen en beschikbare kennis negeren in ruil voor ... , ja wat eigenlijk?
Een plaatsje in het centrum van de macht?

Sommige partijen hebben laten zien dat ze daar wel erg hun best voor doen waarbij het belang van meedoen belangrijker lijkt dan vertegenwoordigen, nadenken over maatschappelijke principes en waarden en vooral, echt luisteren. Luisteren naar inhoudelijke signalen en argumenten in plaats van onderbuik gebrul.
Korte termijn boven de lange termijn visie. Maatregelen doordrukken zonder enig historisch en toekomstig verantwoordelijkheidsbesef. De pijn van afgelegde parlementaire verantwoording is meestal ook maar van korte aard, als het er al van komt. Goede kans dat na aftreden altijd een mooie functie ergens in het bedrijfsleven in het verschiet ligt.

Waar stemmen we voor? Voor de carrière mogelijkheden van een ander of voor maatschappelijk houdbare waarden. Waarom wordt er niet vol ingezet op waarden waarvan we op termijn met enige zekerheid kunnen zeggen dat we daar geen spijt van zullen krijgen, signalen genoeg, historische voorbeelden daargelaten.
Ik vraag het me regelmatig af. Niet dat het helpt, stemmen waarschijnlijk ook niet meer.

Voor de meelezende alu's hier heb ik eigenlijk maar een dringende vraag, vraag je regelmatig af of je hetgeen waarmee je bezig bent redelijkerwijs nog wel voor jezelf kunt verantwoorden. Laat je niet voor de gek houden en houd jezelf ook niet voor de gek.
Voor dergelijke vragen hoef je geen Snowden te zijn en ook geen terrorist, pak een fractie van het kritische lef dat hij opbracht. Vele kleine gezond participerende sturende beetjes helpen ook, is de maatschappij ook veilig en hopelijk weer wat gezonder om in te leven.

Een naïef idee natuurlijk,
hoe zei Loesje dat ooit ook alweer?
"Stel je voor, er is oorlog en niemand gaat er naartoe."
Zoiets, maar dan een beetje anders.