Door WhizzMan: "Al het verdachte internetverkeer" betekent dat ze al het verkeer moeten monitoren, want je weet pas dat het verdacht is *nadat* je er naar hebt gekeken.
Als je daarmee 99% voorkomt, lukt dus 1%. Fraude met telebankieren ga je niet om een dubbeltje plegen, dus ga er van uit dat de frauduleuze transacties groter zijn dan de gemiddelde transactie en het nog steeds om behoorlijke bedragen gaat. Het is wel vervelend dat ze niet willen vertellen hoeveel het nou precies om gaat, want iets zegt me dat het vele miljoenen euro's zijn waar het mee lukt. Dat geld is vaak nog wel terug te halen als ze snel genoeg zijn, maar dat soort getallen durven ze dus niet te zeggen, dus het is waarschijnlijk te hoog om vertrouwen te wekken als je het publiek maakt.
Begrijp me goed, ik heb persoonlijk echt een hekel aan de werkwijze van 99% van alle financiële instellingen met de Rabostank voorop, MAAR:
Moet een bank sowieso niet even ALLE data van de transactie bekijken om deze überhaupt uit te kunnen voeren?
Of snap ik even iets niet aan je betoog?
En is het dan niet net zo makkelijk om deze transacties gelijk geautomatiseerd na te kijken aan de hand van vooraf ingegeven criteria zoals buitenlandse rekeningen, vreemde IP's waaronder wordt ingelogd, bedragen net onder de verplichte melding-hoeveelheid en ga maar door. Ik zie hierin echt geen verschil in privacy, enkel veiligheid.
Dat het daarnaast al tijden standard-practice is bij creditcard-maatschappijen en vele anderen (dus niets nieuws) laten we dan nog maar even voor wat het is. Dat de Rabo er mee lijkt te gaan lopen alsof het iets is dat ze zelf hebben bedacht... "ZUCHT"
Natuurlijk gaat het wel eens mis gaat bij internetbankieren, maar dat deze kosten in geen verhouding staan tot de besparingen op personeel, porto, apparatuur en het milieu natuurlijk lijkt me toch overduidelijk?
(Dat mijn rekening toch ieder jaar weer duurder lijkt te worden verbaasd mij dan ook iedere keer, maar ja...)