Door SirDice: Door Demelzatara:
Dat zei ik dus ook!! Ik moet van hun aangifte doen omdat mijn emailadres is gebruikt 1.5 jaar terug
Nee, zij zijn zo stom geweest om een e-mail te accepteren zonder het te verifiëren. Dat dat jouw e-mail adres was is niet van belang. Ze hadden net zo goed een niet bestaand adres kunnen gebruiken.
Dat is, in het licht van wat Tara verder zegt wat kort door de bocht.
Blijkbaar is het zeer wel mogelijk dat er met Tara's mailadres (en bevestings link e.d.) een bestelling is gedaan door een derde die over al Tara's credentials beschikte. (het verhaal klinkt als een ex, of voormalig beste vriendin o.i.d.)
Laten afleveren op een ander adres (kantoor ? ouders ?) is gegeven dat werktijden en bezorgtijden overlappen heel normaal en niet meteen een 'eigen schuld je had fraude kunnen en moeten vermoeden' vlag voor postorders.
Vanuit het standpunt van de leverancier zal het een valide en geverifieerde order zijn, zo goed als doenlijk gechecked.
Dan zal men ook niet meteen bij het eerste verhaal "ik wassut niet" en "dat was m'n ex" de schade op zich nemen, want de wereld zit ook vol met leugenaars die zich ergens onder uit willen draaien met precies deze uitvluchten.
Let op: ik zeg niet dat Tara dat probeert, wel dat het gebeurt en daarom niet meteen verwacht kan worden dat een leverancier of diens incasso zo'n vordering afboekt zodra de persoon ontkent.
Kortom, ik denk dat Tara er nog niet van af is.
Het advies van AdVratPatat om (minimaal) melding te doen bij de politie (door Tara van vermoede fraude met haar mailadres) lijkt me verstandig. Net als het advies om een dossier van contacten/brieven/uitspraken (je eigen, en die van de incasso) bij te gaan houden.
Consumenten vorderingen blijven twee jaar geldig, en nu er gestuit is weer twee jaar. (en weer..., bij incasso/herinnering in de volgende periode).
Gezien vanaf de incasso ,de nog steeds bestolen leverancier (door de een of de ander) en bij een eventuele rechtszaak geeft het een signaal dat Tara haar stelling 'ik was het niet' serieus neemt . Een valse aangifte doen ligt weer een stap hoger dan 'alleen maar' wanbetalen voor veel mensen.
Persoonlijk zou ik iemand die alleen maar zegt 'ik wassut niet, zal m'n ex wel geweest zijn' en dan geen aangifte wil doen niet zo heel hard geloven.
Hoe het uiteindelijk in de rechtszaal (als het zover komt, zal ook van het bedrag afhangen) uitspeelt in dit geval weet ik niet, maar aangenomen dat de bestelling technisch correct was en bevestigd, en wellicht door een huisgenoot gedaan betwijfel ik of 'alleen maar' ontkennen genoeg is.
Bij een 'echte' relatie (huwelijk, maar ik dacht ook geregistreerd partnerschap of samenlevingscontract) zijn beide partners hoofdelijk aansprakelijk voor alle schulden die gemaakt zijn tijdens de relatie.
De schuldeiser (en rechter) hoeft zich niks aan te trekken van onderlinge afspraken wie welk deel zou betalen.
Dat kan soms heel zuur zijn bij scheidingen, met name natuurlijk wbt schulden gemaakt na het uit elkaar gaan maar voor de formele scheiding.
Kortom: ik denk dat Tara er goed aan doet om deze aspecten nog even bij de rechtswinkel (of rechtsbijstand, indien verzekerd) na te vragen. Dit klinkt niet helemaal als een 'valse bestelling op mijn naam van 'zomaar ergens'', waarbij het standaard advies 'vordering ontkennen incasso kan toch niets' wel voldoet.
Wbt ip adres, meer dan genoeg mensen bestellen ook wel eens vanaf elders. Vaak kantoor, horeca met internet etc.
Ik denkt trouwens ook dat uiteindelijk afgeschreven debiteuren (wegens 'oninbaar/rechtszaak net te duur') bij de betreffende leverancier echt niet meer welkom zijn. Als die winkel je te belangrijk en het bedrag klein genoeg is zou je over principes heen kunnen stappen en de vordering op de ex 'overnemen'.