Kennelijk vonden je ouders de grievende e-mail geloofwaardig. Dat roept de gedachte bij me op dat die verstuurd is door een direct betrokkene. Je kan proberen om voorbereid te zijn op de volgende keer. Als je ouders de e-mail waar het over gaat niet meer hebben (concludeer ik dat goed?), vraag ze dan om een eventuele volgende niet weg te gooien, zodat als het zich herhaalt wel wat meer te zien is. En als ze jou niet vertrouwen kijk dan of er iemand anders is die e-mailheaders kan lezen die dat vertrouwen wel heeft. En verander inderdaad je wachtwoorden.
@Peter V: Als je met "niet op het eigen standpunt blijven staan" bedoelt dat irpro moet erkennen die grievende e-mail te hebben gestuurd terwijl dat (neem ik aan) niet zo is dan ben ik het daar niet mee eens. Als je bedoelt dat irpo beter kan proberen te vermijden dat het hele confict zich op dit detail toe gaat spitsen terwijl het eigenlijk om iets heel anders gaat dan ben ik het roerend met je eens. @Irpo, als de discussie over de herkomst van de e-mail in welles/nietes dreigt te blijven hangen kan het verstandig zijn om erop te wijzen dat dat helemaal niet is waar het primair om gaat, en de dialoog terug te brengen naar waar het wel om gaat. En bij fundamentele verschillen in inzicht is het belangrijk om over en weer te accepteren dat de ander nou eenmaal anders is, to agree to disagree kan een basis zijn om verder kunnen met elkaar.