Als je een van de gangbare Linux distributies hebt, en je voegt een feature toe via de standaard methode van software
installatie, dan kijkt de installer welke software repositories hij heeft (lokale DVD, internet) en installeert automatisch
de nieuwste versie van deze software. En die versie is dan inclusief de uitgekomen security patches die mensen die
de software al eerder geinstalleerd hadden ook binnen krijgen, maar dan via de update functie.

Doe je hetzelfde in Microsoft Windows, dan krijg je altijd eerst de oude kwetsbare versie binnen, en daar ga je mee aan
het werk, en pas de eerste keer dat Windows Update weer in actie komt (automatisch of doordat je deze triggert) dan
gaat die eventuele updates downloaden en aanbrengen. In bepaalde gevallen is het totaal wat er aan updates overheen
gaat een veelvoud van de size van het oorspronkelijke pakket. En het duurt ook nog eens heel lang.

Is er iemand die weet of Microsoft al plannen heeft om dit wat beter te maken?
Bijvoorbeeld in de be-all end-all Windows 10? Ze lopen nu zo langzaamaan wel ERG ver achter...

Voorbeeld: als je in Windows Update het aanbevolen pakket DotNET 4.5.2 installeert, dan zijn er de volgende keer dat
je weer Windows Update doet ineens 8 critical updates! Waarom installeert hij niet meteen een uptodate versie, of
gaat hij toch minstens als je die keuze voor DotNET 4.5.2 maakt meteen al die 9 benodigde paketten downloaden en
installeren?

Deze methode van werken lijkt me een security risico, want veel mensen zullen eerst een tijd met de kwetsbare versie
gaan werken. En doordat het updaten van met name die dingen als DotNET zo achterlijk lang duurt, kost het ook nog
eens heel veel tijd.

Is hun software packaging systeem echt zo brak dat het zo moeilijk is om bij iedere patch meteen even het base
package opnieuw te genereren en klaar te zetten voor de klanten die het vanaf dat moment downloaden als nieuw?
Of kan het ze gewoon niks schelen?