Zouden ze bij Kifid ook snappen dat bij fraudebestrijding bij banken niet enkel wordt gekeken naar de hoogte van het bedrag maar ook naar tal van andere zaken ? Bijvoorbeeld of de ontvangende partij een bekende legitieme partij is ? Of het al dan niet voor het eerst is dat je geld overmaakt naar een rekening ? En meer van dat soort zaken ?

Een overboeking van je hypotheek naar een bank, of een aankoop bij Bol.com heeft bijvoorbeeld een andere risico profiel, ook als het bedrag gelijk is, dan een overboeking naar een bank in Litouwen.

Waarbij bij de ene klant nooit geld wordt overgemaakt naar zo'n land, en bij de andere klant zakelijke overboekingen naar Litouwen wellicht de normaalste zaak van de wereld is.

Ja, graag goed risico's inschatten, en op basis daarvan handelen. Maar niet enkel op basis van simplistische criteria als ''hoe hoog mag het bedrag van een overboeking zijn''.

Ik heb het vermoeden dat men bij fraude bestrijding teams hartelijk moet lachen om dit soort goedbedoelde adviezen, en dat men tegelijkertijd de schouders ophaalt.

Als je een nieuwe auto koopt, wil je die toch ook kunnen betalen? Bij de meeste mensen zal dat geen frequent voorkomende betaling zijn. Moet de bank dan de bekende dealers op de 'veilige' lijst zetten?

En ook daar kun je mee frauderen. Zie b.v.: https://www.security.nl/posting/432814/Politie+arresteert+mannen+en+vrouw+wegens+%27auto+phishing%27
Je bestelt, als crimineel, een auto bij de dealer. Je betaalt hem vanuit een gehackte bankrekening. De dealer heeft zijn geld en geeft die auto zo mee zonder verdere legitimatie te vragen.

Idem kun je bij bol.com doen. Het slachtoffer betaalt de rekening en het pakje wordt naar een crimineel of katvanger (is ook en crimineel) gestuurd.

Maar... maar... We moesten toch stoppen met papier bankieren omdat internet bankieren zo vreselijk veilig zou zijn. Of heb ik het nou verkeerd begrepen?

Je hebt helemaal niets verkeerd begrepen want je verkoopt alleen een kletsverhaal.
Elders hier heb ik het ook alweer gepost: Je moest niets en je moet nog steeds niets.
Je kunt gewoon kiezen - ja zelf nu in 2016! - of je met papier wilt bankieren of digitaal.
Maar de meesten zijn te lui om te lezen of gewoon even verder te kijken als hun digitale neus lang is op een banksite als zij een bankrekening willen openen.
De verplichting tot digitaal bankieren is een 100% broodje aap verhaal!

Nu is het al vervelend om mijn belasting te betalen als ik een simpele aankoop als een Macbook gedaan heb.
De bank blokkeert dan simpelweg volgende overboeking...
En ja, belastingdienst wil vaak +++5000 euro per maand aan BTW zien...

Als je:
- extra moet betalen voor de enveloppen waar de overschrijvingskaarten in moeten (ja, per vandaag ook bij ING, en het ziet er naar uit dat dit geen grap is, omdat om het leed te verzachten nog één setje van 20 "nieuwe stijl" enveloppen gratis is weggegeven)
- extra moet betalen voor de overschrijvingskaarten zelf
- acceptgiro's bij bijv. een bedrijf als KPN inmiddels een schandalig hoog bedrag van € 2,50 per acceptgiro moeten kosten,
en ook diverse andere bedrijven er extra geld voor vragen

dan maak je mij niet wijs dat iedereen volkomen vrij is in de keuze waarop men bankiert, als je al deze extra kosten met internetbankieren niet hebt...

Dat maak je me helemaal niet wijs, integendeel, ik heb een ING rekening dus weet dat wat je zegt helemaal waar is, maar mijn antwoorden zijn gebaseerd op het citaat "moesten toch stoppen met papier bankieren" Dat is inmiddels het (te) veel gehoorde zeurpraatje dat altijd wordt geopperd als er kritiek is op banken.
Versta me niet verkeerd! ik vind banken je reinste geldwolven die alles uit de kast zullen halen zolang het past in een nationaal aanvaarde moraal om winst binnen te sluizen, maar ik word een beetje moe van dat altijd gehoorde gezever dat er een verplichting rust op internetbankieren.
Nogmaals: het is je reinste gezwam in het luchtledige.

Dat extra betalen moest je toch altijd al. Vroeger zat het verstopt in een iets legere rente t.o.v. een spaarrekening.

Bij de papieren overboekingen zijn de kosten voor de bank hoger dan de digitale. Voor de klant echter niet. Je argumenten zijn juist argumenten om met papier te werken omdat dat juist goedkoper is voor de klant. Een PC met internet verbinding kost je heel veel meer.

Mijn vader deed zijn bankzaken tot een jaar geleden nog met papier en betaalde daar iets van 20.- per jaar voor. (Alleen voor het pasje). Als hij een PC en internetaansluiting had moeten aanschaffen had hem dat een paar honderd euro per jaar gekost. (Nu doe ik dat 'gratis' voor hem.)

Ik mis nog steeds het vinkje "verbod op internationale betalingen" in mijn Girotel (die met een TAN-code tijdelijk te verwijderen is).
Dan kan je ook geen onbedoelde bedragen overmaken naar het buitenland (Litouwen bijvoorbeeld ;-) ).
Raar dat dat met (mobiele)telefonie wél kan, maar niet met bankrekeningen.

Het gaat niet maken om lijsten, maar het gaat om het blokkeren van afwijkend gedrag. Als ik normaal altijd auto's koop in een straal van 50km rondom mijn woonplaats, dan is de transactie bij een bedrijf op 200km afstand wellicht verdacht. Of dat eenmalige overboekingen naar onbekende rekeningen gemiddeld 45 euro is, maar dat de overboeking van 250 euro meer afwijkt dan 25% van het gemiddelde en daarom wellicht verdacht is.

Dit zijn hele simplistische benaderingen van hoe fraude bestrijding bij banken werken.

Maar als je echt risicoloos wilt betalen --> CreditCard. Het risico ligt daar namelijk volledig bij de bank, niet bij de rekeninghouder.

Rabobank heeft wel eens iets in die richting geopperd:
https://www.security.nl/posting/36032/
Maar een wat kromme vergelijking was dat toen wel.

Verder hakt Aha 17:17 wel hard in op het woordje "moeten" van Anoniem 15:52 als ware het een opgelegde verplichting.
Maar we weten niet of anoniem 15:52 dit zo heeft bedoeld. Het kan, maar het hoeft niet.
Iets dat "moet" kan natuurlijk ook een bepaalde drang van binnenuit zijn.
Als ik naar de WC moet, dan "moet" ik. Niemand legt mij dat op.
Zo ook: als we ons ergens veiliger bij voelen, dan "moeten" we ons daarnaar schikken. Namelijk voor onze eigen veiligheid.
Dit is dan een sterke drang van binnenuit, die voelt als een soort noodzaak, of "als ik het niet doe, zou ik wel gek zijn".
Banken kunnen hun woorden zo formuleren dat jij dat gevoel krijgt.
Dit is een "moeten" van binnenuit en niet keihard door banken opgelegd. Maar het is wel een vorm van "moeten".
Zo'n drang kan voortkomen uit bepaalde informatie die Anoniem 15:52 heeft gehoord of gelezen.
Maar welke informatie en vanuit welke bron weten we niet.
Daarom graag een beetje genuanceerder Aha. (= een wens. ik leg het je niet op)
Een broodje aap zou ik het niet willen noemen: Rabobank heeft zoals gezegd zoiets ooit wel eens geopperd.

Laat ik het accent daarom eens iets anders leggen.
Anoniem 15:52 schreef: ... We moesten toch stoppen met papier bankieren omdat internet bankieren zo vreselijk veilig zou zijn. En voegt er daarna netjes aan toe: "Of heb ik het nou verkeerd begrepen?"
Ik geloof dan ook niet dat degene die dit schreef veel heeft aan wat Aha er met veel poe-ha uitkraamt.
Het mag op zijn minst wat genuandeerder zijn.


Bijvoorbeeld zo:

Nee, we moeten (nu nog) niks, maar papieren bankieren wordt wel steeds meer door banken ontmoedigd.
Dit doen ze door papieren bankieren steeds duurder te maken, en papierloos internetbankieren aantrekkelijker.
Anders gezegd: als je toch al een bij-de-tijdse computer met internet in huis hebt, dan begin je
zo langzamerhand toch echt een dief van je eigen portemonnee te worden als je niet internetbankiert.
Zo kan je je op een gegeven moment toch genoodzaakt voelen (@ Aha: dit is ook een vorm van "moeten"...)
om te gaan internetbankieren, ook al verplicht de bank je officieel nergens toe.

De echte reden waarom we zogenaamd "moeten" internetbankieren is vooral kostenbesparing voor banken.
Mede dankzij internetbankieren konden banken al veel van hun bankkantoren sluiten, en hebben banken
minder personeel nodig. Dus ook de jaarlijkse salariskosten van al dat personeel zijn ze kwijt.
In plaats daarvan hebben ze "gratis" personeel: namelijk al die mensen die internetbankieren.
Zij worden terugbetaald met gemak en snellere diensten, en met wat meer mogelijkheden.
Wel kregen banken er ICT kosten bij, maar op den duur zou dit de besparingen niet overtreffen.
En zo maken de banken uiteindelijk wat meer financiële winst, en veel klanten zijn blij met het gemak.

Maar de één zal meer baat hebben bij internetbankieren dan de ander. Vooral "eenvoudige" mensen
worden financieel de dupe van het ontmoedigingbeleid van banken jegens de oude methode van papieren bankieren.
Niet dat er vóór introductie van internetbankieren nooit kosten gemoeid waren met papieren bankieren.
Maar sinds die tijd is het papieren bankieren al aanmerkelijk duurder geworden t.o.v. internetbankieren.
(het betalen voor bankafschriften is in het rijtje van Anoniem 18:02 trouwens nog vergeten)

De kosten voor de aanschaf van een computer hoeft overigens niet altijd een reden te zijn om niet te gaan internetbankieren.
Want die aanschaf kan soms worden vermeden door een hiervoor bestemde computer in een nabij bankkantoor te gebruiken.
Maar je zult dan wel elke keer naar dat bankkantoor moeten reizen.
Een stuk gemak van internetbankieren valt dan weer weg.
En ook is er niet bij iedereen een bankkantoor in de buurt helaas.
Verder is voor security freaks internetbankieren op zo'n publieke computer meestal geen optie.


Voor wat betreft de veiligheid van internetbankieren:

De veiligheid wordt hoofdzakelijk bepaald door de klant die het internetbankieren bedient en onderhoudt.
De grote meerderheid zal toch echt zijn best moeten doen om met internetbankieren méér ellende te veroorzaken
dan met papieren bankieren, zolang men de (verplichte) adviezen van de bank volgt.
De voorwaarden waaronder internetbankieren veilig is, zijn voor een gemiddeld mens niet moeilijk:
Het "hang op, Klik weg, bel je bank"-verhaal (en de gebeurtenissen die daarmee samenhangen),
plus het aanleren van vijf andere door de gezamelijke banken opgestelde veiligheidsregels maakt internetbankieren zo veilig, dat je gedurende je hele leven waarschijnlijk geen verlies leidt door internetfraude op je bankrekening.

Het lijkt voor zover nu is te overzien in ieder geval hoogst uitzonderlijk dat er dan iets zou gebeuren wat niet klopt,
en wat je nooit zou kunnen overkomen met papieren bankieren.
Mocht het toch eens gebeuren, dan is de impact nuchter bekeken niet groot:
de bank vergoedt het verloren geldbedrag, tenzij je zelf grof nalatig was.

Een nadeeltje kan wel zijn dat het gemak van internetbankieren gemakkelijk leidt tot meer pinpasgebruik
en minder contant geld. Men staat er er echter meestal niet bij stil dat je de bank dan nog meer vertelt over je priveleven,
terwijl de verkoper als je het bedrag pint kan nakijken wie wat bij hem heeft gekocht, inclusief bankrekeningnummer.

Dat wil de politiek niet, en met PSD2 gaat dat probleem nog groter worden.

En je kunt banken wel verantwoordelijk houden, maar dat lost het probleem echt niet op. Een bank die failliet gaat aan de fraudes, want dat gaat gebeuren, zal echt jouw geld in zijn val meesleuren.