Door karma4: Door Rotsmoel:
Al decennia lang wordt dat aan MS gevraagd.
Door wie? Zeurderige IT-ers waar alleen maar het negatieve gekanker vandaan komt. Of vanuit de gebruikers die d e budgetten hebben en zitten te aachten op ddknop of klik waarna alles vanzelf gaat. Ze kunnen je horen maar naar wie denk je dat er geluisterd wordt.... Ik verklap her voor je, niet naar die zeurpiet.
Denk je werkelijk dat het zo simpel is? Als je denkt dat er zoiets als "de" gebruiker is waar je "de" zeurderige techneut tegenover kan zetten dan vergis je je. Heb je door dat als je het over een produkt als Windows hebt die zeurderige IT'er zelf ook een gebruiker is (zoals een kok zelf ook eet, een automonteur zelf ook een automobilist is, etc.) en net zo goed serieus genomen mag worden als andere gebruikers?
Ben jij wel eens verantwoordelijk geweest voor een systeem waar klachten over zijn? Mijn ervaring is dat als je aan 10 gebruikers vraagt uit te leggen wat hun probleem is je 10 ideeën voor verschillende oplossingen krijgt, en als je het aan 50 mensen vraagt krijg je 50 verschillende ideeën voor oplossingen. En het is verbluffend hoe slecht al die mensen zijn in het benoemen van welk
probleem ze nou eigenlijk hebben, ze denken in
oplossingen.
Je kan daar op verschillende manieren mee omgaan. Je kan proberen uit al die genoemde oplossingen een soort gemiddelde oplossing te destilleren, die als voorkeur van "de" gebruiker beschouwen en implementeren. Als daar nadelen aan kleven, zoals de security-implicaties van het niet tonen van een extensie, dan verantwoord je dat door te stellen dat "de" gebruiker er toch echt om gevraagd heeft.
Een andere manier om ermee om te gaan is erkennen dat je met al die verschillende ideeën voor oplossingen onmogelijk iedereen precies zijn zin kan geven, erkennen dat een hoop van wat wordt aangedragen helemaal niet kan gaan werken om redenen die de meeste gebruikers niet zullen herkennen, erkennen dat slechte oplossingen weer hun eigen problemen kunnen creëren (zoals de security-problemen bij het niet tonen van bestandsextensies), en vooral erkennen dat al die oplossingen het probleem niet benoemen, de vinger moet nog op de zere plek worden gelegd. Dus destilleer je uit al die verhalen, in combinatie met je diepgaande kennis van het systeem, wat het probleem nou eigenlijk is. En met alle achtergrondkennis die je hebt over het systeem, met alle inbreng van de gebruikers die wel degelijk een beeld kan geven van wat wel en niet gaat werken, kom je uit op een oplossing die anders kan zijn dan wat wie dan ook heeft aangedragen, die strikt genomen geen enkele klager zijn zin geeft, maar die wél het probleem verhelpt en de klachten doet verdampen.
Microsoft heeft wat meer dan 50 gebruikers, dus dat verandert de dynamiek van het proces, er zal bijvoorbeeld vrijwel zeker een minderheid van de gebruikers zijn die wél de vinger op de zere plek weet te leggen, en ik vrees dat die onder de zeurderige IT'ers te vinden zullen zijn.
Het verbergen van extensies is vermoedelijk ontstaan als oplossing voor het probleem dat bestanden hernoemen de koppeling met de juiste applicatie kapot kan maken als daarbij de extensie wordt veranderd. Dát probleem oplossen kan door extensies te verbergen, maar ook door te bedenken dat dat eigenlijk een heel fragiel mechanisme is. Een docx-bestand blijft het docx-formaat hebben, wat voor extensie je er ook aan geeft. Het is robuuster om de inhoud van bestanden als basis te nemen. Linux/Unix-gebruikers weten dat dat heel trefzeker werkt en dat het toepassingen die een goede reden hebben om wél betekenis aan extensies te hechten geen strobreed in de weg legt om dat te doen. Ik vermoed dat als Windows ook die kant op zou gaan dat een soepele overgang zou worden.
Dat lost de misleiding door met extensies te goochelen niet op. Als je een exe-bestand hernoemt naar docx en het systeem op basis van de inhoud snapt dat het een exe is kunnen gebruikers op vrijwel dezelfde manier misleid worden als nu. Het eigenlijke probleem is dus dat het bestandstype niet overduidelijk is voor de gebruiker. Dat komt deels door de mogelijkheid, inherent aan Windows, voor applicaties om zelf hun icoontjes te kiezen. Toch moet het heel goed mogelijk zijn om dat in de presentatie, binnen Explorer en waar die icoontjes nog meer gebruikt worden, af te handelen. Zet een dikke rode alarmrand om het icoon heen of zo als een bestand zijn eigen icoon meeneemt in plaats van dat het systeem het afleidt uit het bestandstype. Als je goede vormgevers hebt moeten die dit kunnen oplossen op een manier die misverstanden helpt voorkomen.
Goed, dat zijn maar wat gedachten die ik erbij heb. Mij is in de loop van de jaren meer dan eens opgevallen dat Microsoft bij verschillende zaken
niet al te ver lijkt te hebben doorgedacht. De kwaliteit van hun oplossingen is niet altijd in overeenstemming met hoe geweldig ze zelf van de daken schreeuwen dat ze zijn. Voor de duidelijkheid: ik heb een poosje Microsoft-medewerkers van dichtbij meegemaakt. Ze waren voortdurend, tussen het eigenlijke werk door, aan het benadrukken hoe geweldig hun oplossingen en hun mensen waren. Ze hadden opvallend weinig oog voor wat er aan IT bestond buiten hun wereldje en deden of alles bij Microsoft was uitgevonden (ook dingen die al bestonden voor ze zelfs maar waren opgericht). Het leek wel een sekte die agressief zieltjes aan het winnen was. Ik leerde ze kennen als een onaangename, zelfingenomen tent die behoorlijk
slecht naar klanten luistert en vooral heel hard
beweert dat wel te doen. Met IBM, die toch een naam hebben opgebouwd in hoe arrogant ze zich tegenover hun klanten opstellen, heb ik in de verste verte niet zoiets onaangenaams meegemaakt.
Ik vind dat het verbergen van bestandsextensies terecht kritiek oproept, dat had écht al lang en breed opgelost kunnen en moeten zijn.
Goed, ik zal dan ook wel een zeurderige IT'er zijn ;-).