Als werknemers kinderporno op een computer aantreffen heeft het bedrijf naar eigen zeggen een juridische en morele verplichting om justitie in te lichten.
Dat lijkt een uitgemaakte zaak.
Maar is het allerminst.
Waar de schoen natuurlijk wringt is dat er actief op een reparatie computer wordt gezocht naar bepaalde bestanden.
Eerst is het kp dan is het wat anders, je politieke voorkeur of vul maar in.
Daarom is het belangrijk dat de rechten van de eigenaar van de laptop worden gerespecteerd en de bestanden niet ongevraagd worden gescand op van alles en nog wat.
Dat is een rechtsprincipe kwestie waarop geen uitzonderingen mogen worden gemaakt, hoe kwalijk sommige zaken ook zijn.
Als je niet verdacht bent horen anderen zich niet actief in jouw persoonlijke spullen te roeren, een reparateur heeft daar in principe niets te zoeken als dat niet met de feitelijke reparatieopdracht te maken heeft.
De opdracht, reparateur kijk eens naar mijn volledige fotobibliotheek want ik wil graag hebben gecontroleerd of mijn afbeeldingsbestanden niet corrupt zijn was vermoedelijk niet het veelal binnengekomen verzoek.
En dan nog, want ook dat kan met software worden gecontroleerd en hoeft niet het massaal bekijken van afbeeldingen te betreffen.
Weer eens een goed voorbeeld dus hoe politie in haar opsporingslust feitelijk de rechtsstaat weer een stukje op de helling zet (en het essentiële benodigde vertrouwen van mensen en diensten onderuit schopt) uit eigenbelang.
Daarnaast kan je natuurlijk vraagtekens zetten bij de effectiviteit van dergelijke maatregelen.
De echte foute mensen hebben natuurlijk maatregelen genomen door middel van encryptie of externe opslag.
Blijft over dat met dit soort stiekeme maatregelen alleen de ruis uit de 'domme mensen periferie' wordt gefilterd en niet de harde kern waar het natuurlijk uiteindelijk om te doen is.
Tenminste dat zou je omwille van effectiviteit hopen en denken.
Maar voor de publiciteit maakt het natuurlijk niet uit, dan som je wat getallen op en probeert daarmee indruk te maken, zoveel MB/GB, aantallen van bestanden/usb sticks en schijfjes.
Iedereen die zich professioneel of particulier met beeldbeheer bezig houdt, kijkt daar direct doorheen.
Maar het grote publiek trapt daar wel in en is onder de indruk.
We zullen er met zijn allen continue alert op moeten zijn dat principiële rechten niet op de helling worden gezet door allerlei praktische proefjes, experimentjes en pilots al dan niet begonnen op gemeente/bureau niveau.
Voor je het weet heb je er al geen vat meer op, wordt het al een wet omdat het al een veelgebruikte methode is zonder dat er een maatschappelijke discussie heeft plaatsgevonden over de wenselijkheid ervan.
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
Het is nogal mode om massaal indirect aan het vertrouwen van de burger te zagen, het verlies zal groter zijn dan de winst.
Omdat een maatschappij vertrouwen nodig heeft.
Alleen al voor de economie; exit vertrouwen in reparateurs.
Tel uit de 'winst'.
Dom, zeer dom.
(maar dat interesseert bepaalde diensten geen ene ruk, dat is hun verantwoordelijkheid immers niet)