Door Anoniem: Jullie pakken de verkeerde aan: ook in cyberland moet men in de eerste plaats van andermans spullen die niet voor andermans ogen zijn bedoeld afblijven. Actie is reactie, overtreedt iemand de wet, dan vraag je erom dat anderen die niet wijzer zijn dat ook doen, en wordt je op een dag de dupe van je eigen misdadigheid. Mensen hebben behoefte aan een goed voorbeeld, om te beginnen als ze nog klein zijn "zoals de ouden zongen piepen de jongen",
het menselijk brein zit nl. vol met spiegelneuronen.
Met "Oog om oog Tand om tand" op zijn cybers belandt je al snel in een Cyberwar en een cyberwar is zo een fysieke war met de uitloop naar een Nucleaire war.
Misschien niet zo'n goed idee om te te laten uitlokken door diendertjes en co die als het puntje bij paaltje komt nooit verantwoording willen dragen maar dat doorschuiven naar de politiek.
Diendertjes en co doen graag aan politiek bedrijven door te lobbyen in de media en in de politiek, maar als ze kritische vragen krijgen en aangesproken worden op hun verantwoordelijkheden als het mis gaat zijn het zogenaamd ambtenaren die slechts orders uitvoeren.
Die Duitse intelligence ambtenaren zijn trouwens een tijd terug door de politiek teruggefloten en aan banden gelegd nadat bleek dat ze jarenlang illegaal en zonder toestemming Europese 'targets' bespioneerden rechtsstreeks in opdracht van een andere overheid, namelijk de VS.
Je vraagt je nog wel eens af wie er eigenlijk uiteindelijk de baas is in dit land of in Duitsland, of, .. het lijken meer dan eens wel eens satellietstaten van.
Opmerkelijk genoeg hebben we dat verwijt in het verleden bij Rusland neergelegd, die andere staten uit die unie waren inderdaad niet helemaal onafhankelijk.
Nu ligt dat anders maar je vraagt je af of het Marshallplan niet eigenlijk een eeuwig durende unie van satellietstaten is geworden waar de VS op een aantal punten de definitieve lakens uitdelen.
Niemand die zich in dit land openlijk verbaast over waarom af en toe op heel kritieke punten zelfs een eerste kamer direct door de hoeven gaat en akkoord?
Wanneer diverse machten achter de schermen te groot zijn geworden bestaat er geen onafhankelijke politiek nog rechtspraak, en ook geen rechtsstaat.
Dat gaat met vele kleine stapjes en men weet goed welke momenten men moet kiezen om steeds weer een stapje verder te komen bij het vergroten van de eigen macht.