De overheid heeft er een instantie voor. Die heet AP.
De Kamervragen zouden beter zijn als gevraagd werd waarom het AP niets doet. In dd lijn van AVG heeft de raad van state bin het advies juist over die onduidelijkheid de opmerkingen gemaakt.

sed 's/Uber/FoxIT/g'

@Karma4 De AP valt onder verantwoordelijkheid van de minister de de kamerleden zijn aan het juiste adres.

https://autoriteitpersoonsgegevens.nl/nl/nieuws/ap-leidt-taskforce-bij-onderzoeken-datalek-uber (punt)

Nou dan hebben ze het bij super-snorder Uber wel echt bont gemaakt.

Wat nu?, zei Pichegru en hij hing met z'n beentjes in de kippenjus.

Wel zij dronken een glas en deden een plas en de zaak die bleef zo als die was.

Hoogstwaarschijnlijk wel. Als er echt opgetreden werd en een keer echt ingrijpend,
dan koos men wel eieren voor z'n geld, maar kennelijk doet het geen pijn genoeg.

In de States is dat ook de algemene policy, boetes worden ingecalculeerd als bedrijfsrisico,
en als het niet te veel drukt op de winst betaalt men het lachend uit de achterzak.

Verandert er niets, blijft dit zo.

Dan moeten ze de vragen over beleidskwesties taken en controles stellen. Dat is de rol van de 2-e kamer
Het ingaan op specifieke kwesties is de taak van het AP.

Als de controlerende instantie meent inhoudelijke aansturing te moeten doen (micromanagement) is er iets goed fout.

Wat zit je nou te bazelen?? Als Uber niks meldt (ook al zijn ze dat wettelijk verplicht) dan WEET de AP er toch niet van? Dan kunnen ze niks doen. Het is nu naar buiten gekomen en AP is netjes aan het werk gegaan. Dus er zal best een grote boete hun kant uit kunnen gaan.

Het artikel gaat er over dat tweede kamerleder Uber willen controleren en beboeten. Dat is van de zotte.
Het aanpakken van dat soort zaken is de taak van het AP. Tja met Kamervragen geeft men aan het AP in hun ogen faalt.

Het gaat om het erkennen en herkennen van die taakverdeling.

Dat lees jij er kennelijk in. Alleen de eerste en de laatste vraag gaan over Uber: heeft de minister van het incident gehoord en kan de uitslag van het onderzoek van AP aan de kamer worden gemeld. De overige vier vragen zijn algemeen gesteld. Met andere woorden: Uber geeft de aanleiding tot deze vragen, maar dit gaat niet alleen over Uber.
Dat het functioneren van AP besproken wordt impliceert niet meteen dat men vindt dat het faalt. Als het goed is krijg jij op je werk minstens een keer per jaar een functioneringsgesprek en wordt door het managementteam nog veel vaker wel eens over jou gepraat. Dat impliceert toch niet dat jij faalt?
Inderdaad. Het stellen van dit soort vragen hoort tot het takenpakket van het parlement. Ze controleren namelijk de uitvoerende macht.

Ik vind deze vragen overigens niet indrukwekkend, het is een beetje vragen naar de bekende weg en de meeste antwoorden kennen ze bij voorbaat. Daarmee lijkt het een vrij nutteloze exercitie, maar dat hoeft niet helemaal waar te zijn. Door ergens vragen over te blijven stellen houden ze de aandacht ervoor levend, het is een manier om duidelijk te maken dat het onderwerp door de oppositie actief in de gaten wordt gehouden, een manier om de regering bij de les te houden. Ook dat is een taak van het parlement.

Het helpt om de kamervragen in de PDF te lezen alvorens te reageren. Alleen vragen 1 en 6 gaan over Uber, namelijk of de minister het bericht kent (vraag 1) en of de minister de kamer van de uitkomst van het onderzoek van de AP op de hoogte kan stellen (vraag 6). De Tweede Kamer stelt niet dat Uber moet worden gecontroleerd of beboet.

Ik ben zelf erg benieuwd naar het antwoord op vraag 4 ("Hoe kan worden voorkomen dat een bedrijf vanwege bedrijfsbelangen datalekken niet meldt?"). De enige mogelijke verbetering die ik zie, is het persoonlijk aansprakelijk stellen van het (top)management. En als het verantwoordelijke (top)management het bedrijf al verlaten heeft, moeten ze ook met terugwerkende kracht persoonlijk aansprakelijk kunnen worden gesteld.

Bedrijf gedwongen sluiten als het op zoiets betrapt wordt.

Bij criminaliteit leidt zwaarder straffen helemaal niet tot minder ellende, en hier zal dat niet anders zijn. Het lijkt een logisch verband te zijn als je aanneemt dat mensen heel rationeel bij alles wat ze doen de consequenties op lange termijn afwegen. Die redenatie loopt stuk op het feit dat mensen daar in de verste verte niet zo goed in zijn als ze zichzelf wijsmaken.

Managers zouden natuurlijk wèl goed moeten zijn in ver vooruit kijken. Maar kijk eens hoe veel ervan functioneren. De onderwerpen vliegen ze om de oren, ze stuiteren van onderwerp naar onderwerp. Sommigen beschouwen zichzelf misschien als supermensen (waarom vind je anders dat je zo'n hoog salaris waard bent) maar ze zijn het niet, niemand is dat. Net als ieder ander mens gaan ze slecht nadenken als ze dat niet in alle rust kunnen doen. Voortdurend van onderwerp wisselen is dodelijk voor de kwaliteit van je denken, en veel stress is dat ook.

Je kan stellen dat ze de verantwoordelijkheid nou eenmaal hebben, en dat is ook zo, maar je moet niet denken dat je met persoonlijke straffen uitdelen wat dan ook voorkomt. Je bereikt er waarschijnlijk vooral mee dat mensen in die posities nog veel meer stresskikkers worden en juist nog veel meer domme en schadelijke beslissingen nemen daardoor.