Belachelijk. Ik hoop niet dat deze trend zich voortzet naar Nederland.

En, gaat men dan RFID lezers overal ophangen ? Immers heb je niks aan RFID tags, zonder RFID lezer binnen bereik ;)

Continu ? Denken de critici dat de ouders geen werk hebben (of dat bezig zijn met prive zaken tijdens werktijd iets is dat in India als normaal gezien wordt) ? In theorie kan men de gehele tijd meekijken, in de praktijk heb ik daar toch wel wat vraagtekens bij. Doet niets af verder aan het feit dat je je kan afvragen of dit soort monitoring verder wenselijk is.

Tja of het wenselijk is zien we over 20 jaar als de dan voormalige jeugd massaal onder persoonlijkheidsstoornisssen gebukt gaat.

Dan krijgen we dezelfde informatiecampagne die we nu met sigaretten hebben.

Uiteraard is het dan te laat en is er weer een generatie verziekt.

We hebben keenelijk te veel last van de persoonlijkheids-stoornissen van de jeugd van 20 jaar geleden.
Nu moet er een herstelactie ingezet worden wegens de gevolgen van toen.

Aldus krijg je hier weer van die reacties die totaal niet gerelateerd zijn aan de werkelijkheid 10.000 km hier vandaan. maar ach de Nederklinker (pardon Nederlander) is zo'n wereldburger met mondiale volkenkundige inzichten - collectief overerfd van de VOC - dat hij over een begrijpelijke maatregel daarginds, alhier een negatieve mening heeft.

Dit gelezen? http://www.bbc.com/news/world-asia-india-41223431
Waarschijnlijk niet. In india heerst de noodzaak om veel kinderen te hebben om er verzekerd van te zijn dat men een leefbare oude dag heeft. Hier kom je, ook als je kinderloos bent gebleven, veilig opgehokt in een bejaardenhuis aan je eind. Daar weleens niet. Is daar een grote angst: straatarme bejaarden die creperen op straat komt daar voor. Een kindermoord hoe afschuwelijk het overal op onze aardkloot ook is, komt daar veel harder aan dan hier.

Het is vanuit voorgaand Indiaas standpunt heel goed mogelijk dat de maatregel is genomen onder grote druk van ouders zelf. Vergeet bovendien niet dat India een didactisch systeem heeft dat vrijwel gelijk is aan Groot Brittanië, waar private zeer dure scholen die gefinancierd worden door legaten en giften van welgestelde Indiërs (die evident wat in de pap te brokkelen hebben bij de betreffende schoolbesturen) in tegenstelling tot hier regelmatig voorkomen.
Deze financiers die zelf ook kinderen hebben kunnen dus financiële macht uitoefenen binnen het didactisch systeem van india en wellicht zo vergaand dat zij zelfs hierdoor invloed uitoefenen op besluitvorming van scholen wiens bestuur in handen van de Indiase overheid is.

Kortom het is allemaal niet zo rechtlijnig omkaderd als men (hier) denkt met onze hyperallergie tegen alles waar het woord camera in voorkomt.

Ik denk dat dat niet zo zeer het punt is, maar kinderen zullen niet weten wanneer zij wel of niet (door hun eigen ouders) worden bekeken en zullen derhalve het idee hebben altijd in de gaten te worden gehouden. Daar komt bij dat onwenselijk gedrag op deze wijze altijd wordt vastgelegd, en een kind daarmee altijd het idee zal hebben dat hij in de gaten wordt gehouden, of zijn ouders nou zitten te kijken of niet.

Heb je geheel gelijk in. Ik kom regelmatig in Delhi, en het idee dat ouders daar de hele dag de tijd hebben om hun kinderen, via camera's, in de gaten te houden, vond ik redelijk lachwekkend (uitzonderingen daargelaten). De meeste Indiers kunnen zich dat helemaal niet veroorloven, de meesten werken 12+ uur per dag voor een hongerloontje, en zonder veel rechten als werknemer.

Verder volstrekt eens met je commentaar.

Normaalste zaak van de wereld in Delhi. Bedelaars, bejaard of niet bejaard, staan op iedere hoek van de straat. En in de slums zie je mensen letterlijk creperen. Als je werkt, verdien je vaak nog geen 50 euro per maand.