Door Anoniem: Als ze het nooit publiekelijk had gewild dan had ze de pagina’s wel weggegooid ipv afgeplakt. Case closed.
Ehm... Ze wist dus dat ze gearresteerd zou worden, vermoord zou worden, en dat na haar dood haar dagboek publiek zou worden ? Ik snap werkelijk niets van je argument.
Ze wist het heel goed. Dat is het verdrietigste. Uit de nieuwe bladzijden,
Moppenboek van Anne Frank, de 1e grap.
Vraag: Waarom hebben de Wehrmacht soldaten hun meiden mee genomen?
Antwoord: Om als matras te dienen.
En natuurlijk over haar seksualiteit, waarover ik net zoals Otto Frank liever niet spreek. Ja ze heeft omgang gehad met een meisje van haar leeftijd, maar Peter van Pels/van Daan, maakte haar instant hetero. En over dat laatste? Als jij 16 jaar bent als jongeman, en continu opgesloten bent met een meisje dat slechts enkele jaren jonger is, en dan uiteindelijk wordt je in het achterhuis 17, en dat meisje is verliefd, en jij bent verliefd, Otto Frank heeft het heel moeilijk gehad, om juist deze normale zaken waarover mensen alleen met leeftijdsgenoten praten, niet op te nemen in de huidige officieel vrijgegeven dagboek versies.
Anne schrijft bijvoorbeeld, ... ik citeer niet, laat iemand anders maar eerst naar voren komen.
Bedenk hoe je zelf op die leeftijd was, ik mag er niet over citeren, omdat zij toendertijd minderjarig was, maar ze heeft haar seksualiteit meerdere malen beschreven. Wat Otto Frank door de 'censuur' heeft laten komen, is dat ze wel degelijk 'actief' was op dit gebied.
Is het zo erg dat een jongen genaamd Peter van Pels en Anne Frank het met elkaar hebben gedaan?
Als dat erg is, wie mag er dan nog bestaan. Laat de eerste wiens ouders geen seks hebben gehad de vinger op steken.
En nee, ik praat er liever niet over, maar haar dagboek is al bij definitie intiem. Omgang met een meisje, en dan een jongen die haar beseft dat ze hetero is, hoe moeilijk moet Otto Frank het hebben gehad??
En wie zou zijn kind en zijn familie laten uitroeien zonder de wereld te laten weten, gewoon wie je bent, ook je seksualiteit is een misdaad in sommige mensen hun ogen.
Citaat: Donderdag, 11 November 1943, Anne schrijft: ...maar, waar ik ook zocht, mijn vulpen was nergens te bekennen. Ik zocht nog eens, Margot zocht, moeder zocht, vader zocht, Dussel zocht, maar het ding was spoorloos verdwenen. ‘Misschien is zij wel in de kachel gevallen, tegelijk met de bonen’, opperde Margot. ‘Ach, wel neen, kind!’ antwoordde ik. Toen mijn vulpen echter 's avonds nog niet te voorschijn wou komen, namen we allen aan, dat zij verbrand was, temeer daar celluloid reusachtig brandt. En werkelijk, de droeve verwachting werd bevestigd, toen vader de andere morgen bij het kachel-uithalen het clipje, waarmee je een vulpen vaststeekt, te midden van een lading as terugvond. Van de gouden pen was niets meer te vinden.
Vrijdag, 16 October 1942, Anne schrijft: ...Gisteravond lagen Margot en ik samen in mijn bed, het was onnoemelijk klein, maar juist grappig. Ze vroeg of ze eens mijn dagboek mocht lezen. Ik zei: ‘Sommige stukken wel’, en toen vroeg ik naar het hare, dat mocht ik dan ook lezen. Toen kwamen we zo op de toekomst. Ik vroeg haar wat ze wilde worden, maar dat wil ze niet zeggen en ze maakt er een groot geheim van. Ik heb zoiets opgevangen van onderwijs; ik weet niet of het goed is, maar ik vermoed van wel. Eigenlijk mag ik niet zo nieuwsgierig zijn! Vanmorgen lag ik op Peters bed, nadat ik hem er eerst had afgejaagd. Hij was woedend op me, maar dat kon me al bijster weinig schelen. Hij mocht wel eens wat vriendelijker tegen me zijn, want ik heb hem gisteravond nog een appel cadeau gegeven.
Zaterdag, 12 Juni 1942, Margot Frank schrijft in haar dagboek het volgende,
...‘Als jongste van allen en toch niet meer klein
...Heb je het niet makkelijk; een ieder wil zijn
...Een beetje je leraar, jou dikwijls tot pijn.
...“Wij hebben ervaring!” - “Neem het van mij aan!”
...“Wij hebben zoiets al vaker gedaan
...En weten beter wat kan en wat mag”
...Ja ja, zo gaat het sinds jaar en dag.
...De eigen gebreken zijn van geen gewicht,
...Daarom valt berispen een ieder zo licht.
...Van andren de fouten die tellen zwaar,
...'t Is moeilijk voor ons, je ouderpaar
...Altijd te oordelen zeer rechtvaardig
...De ouden berispen staat eigenaardig.
...Is men tezamen met zoveel besjes,
...Dan moet men slikken al die lesjes
...Zoals je neemt een bittre pil.
...Men doet het dan om vredes wil.
...De maanden hier zijn niet verspild,
...Dat had je zelf ook niet gewild.
...Met leren en lezen van veel boeken
...Kon je “verveling” met een lichtje zoeken.
...Maar nog veel moeilijker is de vraag:“Wat moet ik aandoen? Wat ik ook draag
...Is veel te klein. Ik heb geen broek,
...Mijn hemd is als een lendendoek
...En dan de schoenen, 't is niet te dragen
...Zoveel kwalen als me plagen”’
Afkomstig uit dagboek van Margot, een gedicht dus!
Ze is verraden door Maarten Kuiper, maar Maarten heeft het niet alleen gedaan, ....