Kijk zo hoort het! Dat is heel wat beter dan een werkstrafje van 160 uur voor een fraude van 150.000 euro. Wie wil er
niet werken voor 1000 euro/uur...

En het goede nieuws is dat fraude niet altijd loont, integendeel dit kost hem 273.000 dollar.
Ik hoop dat dit ook voor Nederland gaat gelden, alle schade terug betalen en een flinke boete er boven op
en gevangenis straf, en dat moet gelden voor iedere vorm van fraude hoe klein het bedrag ook is.

Willen ze dat die man opnieuw fraude pleegt, of was die man zo idioot dat ie ondanks zijn betrekkelijke rijkdom toch die CEO-fraude ging doen?

Waarschijnlijk bent u een type dat levenslange gevangenisstraf een rechtvaardige straf vindt als de dader een brood steelt omdat ie honger heeft.

Men leeft in dit land vaker in een illusie dan men wil toegeven..

Wie geen geld meer heeft, kan moeilijk welk bedrag dan ook terugbetalen.
Helaas is dat gewoon vaker de praktijk dan men op dit forum wil toegeven.

... Ware het niet een dader in een zaak als deze de werkstraf maar een déél van de sanctie is. De slachtoffers mogen (en zullen) een schadevergoeding eisen, maar dat noemen we in Nederland geen "straf" en komt dus ook niet als zodanig benoemd in de media. Dit noemen we vaak de "Pluk Ze"-wet.

Dus, naast de taakstraf wordt de dader verplicht om de schade te vergoeden. Schade bestaande uit de verdonkeremaande hoofdsom, wettelijke rente en de gemaakte kosten. En - nog mooier - deze som wordt via het CJIB opgeeist, waardoor deze NIET middels een minnelijk traject, failissement of WSNP kwijtgescholden kan worden. De dader komt er niet onderuit, hij MOET en ZAL betalen. Al duurt het de rest van zijn of haar leven.

Vergelijk dat eens met de VS: je laat je failliet verklaren en na 5 jaar ben je schuldenvrij. Dan blijf je in NL langer met de gevolgen van je daad zitten.

Dat is in Nederland al zo, als enige land op aarde.

Strafzaken als deze gaan vergezeld door door justitie (CJIB) opeisbare civielrechtelijke vorderingen, welke níet in aanmerking komen voor sanering via WSNP, minnelijke trajecten of faillisement. Zo gebeurt het dus dat mensen die voor relatief kleine vergrijpen (hennepplantages, vermogensdelicten) veroordeeld worden daarna voor tonnen aangeslagen worden en geen enkele vorm van beroep, sanering of andere mitigerende maatregelen in kunnen roepen om hun leven NA de straf weer op de rails te krijgen. Een economisch doodsvonnis dus, waar je de rest van je leven niet meer vanaf komt - ja, of je moet nog ernstiger delicten gaan plegen. Hierdoor gaan mensen (en hun gezinnen) kapot. Je hebt dus geen enkel idee waar je het over hebt.

Onthou dit: Nederland straft zwaarder dan de meeste landen. Levenslange celstraffen en boetes, die kom je niet in veel landen meer tegen. Is dat iets om trots op te zijn? Dat zwaarder straffen niet werkt staat iig al langer vast. Straffen moeten eindig zijn, omdat iemand na verloop van tijd zijn schuld ingelost heeft en verder moet kunnen. Bij deze wanstaltige constructie wordt een civielrechtelijk vehikel strafrechtelijk ingezet, en dat is onethisch.

Je schijnt te denken dat een straf in plaats komt van aansprakelijkheid voor de aangerichte schade. Dat is niet zo, iemand die een werkstrafje van 160 uur moet doen mag daarmee niet automatisch die €150000 houden. Hoe dat loopt kan verschillen, het is mogelijk dat de strafrechter meteen een uitspraak doet over het terugbetalen en het is mogelijk dat daar een aparte civiele zaak voor nodig is, maar in beide gevallen is het bedrag niet zomaar kwijtgescholden.

En als je denkt dat hogere straffen effectief zijn dan moet je je eens afvragen waarom de gevangenispopulatie in de VS in verhouding 11 keer zo hoog is als de Nederlandse terwijl bijvoorbeeld het aantal moorden hier in verhouding 7 keer zo laag is. Dat soort cijfers doen vermoeden dat je met hard straffen niet alle problemen als sneeuw voor de zon doet verdwijnen maar dat er iets ingewikkelders aan de hand is.