Waarvoor kan de normale gebruiker dit gebruiken?
Wel goed dat Monzilla zich zo met privacy bezig houdt

Je hebt met dit systeem meer controle over je IoT apparaten en de data die ze genereren.
Je kunt met een server apparaten van verschillende fabrikanten beheren.
Je hebt er geen last van als een fabrikant zijn IoT server opdoekt. (Of de app niet meer aanbiedt voor jouw smartphone)

Als je met de auto thuis komt, zwaait de garagedeur open. Een uurtje voordat je thuis kwam, stond de thermostaat al een paar graadjes hoger. Het licht in de woonkamer is gedimd. Terwijl je, moe van je werk, op de bank ploft, om naar je favourite natuurdocumentaire van David Attenborough te gaan kijken, staat de verse koffie reeds te pruttelen.

De crockpot is die middag aan geweest, dus het eten staat zo klaar. De koelkast meldt wat die dag de kinderen allemaal hebben opgegeten -- en print alvast een nieuw boodschappenlijstje uit. De ingesproken boodschap van de oppas wordt afgespeeld. De natuurdocumentaire gaat van start. Je hoort van haar dat die dag op de crèche alles goed is gegaan.

En toen was er koffie.

Het is, kortom, een soort "babyfoon" -- een nuttig stuk speelgoed, speciaal ontwikkeld door en voor echte mannen (en die paar aardige, slimme vrouwen), die het leuk vinden om met computers te sleutelen.

Heeft dit systeem slimme systeem ook een mute-knop voor een zeurende vrouw? of dien ik dit nog steeds handmatig met plakband te doen? :)))

En dat zijn toch onweerlegbaar zinvolle voordelen!

Het klinkt voor mij zo:

Als je met de auto thuis komt kun je meteen naar bed want het leven thuis is helemaal 'voorgebakken'. Er valt geen apenoot meer te pellen als je thuis komt; verveling heerst als een dictator.
Waarom zou je nog thuis komen? Is er nog wel sprake van 'thuis' als je zelf niet meer het stempel drukt op je huis om het een thuis te laten zijn, maar alles overlaat aan digitale speeltjes? (gadgets)

Het leukste zie je dit wel weerspiegeld in films/tv-series die ver in de toekomst spelen waarin een digitale sturing van zowat alles plaatsvindt. Maar als de privévertrekken van de fimkarakters in beeld komen zie je er dingen die een duidelijke associatie tonen met een fysiek interactieve leefwijze i.p.v. op de bank ploffen.

Science fiction films tonen hier meer realisme dat de aan autisme ontsproten projectie van 'digiminds' - zoals bij Mozilla - op hoe een verrijking van het leven van de soort homo sapiens er uit moet zien.

Misschien omdat ze constant in de gaten worden gehouden ?
Ook bij grote bedrijven gaat het vaak mis, maar daar wordt het verborgen.

Ik ben oud genoeg om een deel van mijn jeugd nog te hebben doorgebracht zonder tv in huis, toen een zwartwit-tv, jaren later een kleuren-tv. We zagen op Amerikaanse tv-series dat er mensen waren die een tv met een afstandsbediening bedienden, en vonden het idee absurd, je kan toch gewoon even opstaan om aan de knoppen te draaien? Dat er tv's zouden komen met knoppen die alleen nog maar op de afstandsbediening zitten kwam niet bij ons op. En als je dan voor het eerst een tv had waar een afstandsbediening bij zat bleek je er ongeveer meteen aan gewend te zijn om het zo te doen.

Toen mobiele telefoons in opkomst waren vonden we het absurd dat er mensen waren die hadden afgesproken en door de telefoon elkaar naar de juiste plek bleven praten terwijl ze elkaar al konden zien. Om het zodra je zo'n ding had zelf ook wel eens te doen. En dan de overgang van iemand die op straat in zijn eentje hardop praat duidelijk als een verwarde persoon herkennen naar meteen aan een handsfree telefoongesprek denken. Schizofrenie? Nee, telefonie! Voor je er erg in hebt voer je zelf conversaties zonder dat voor een ander te zien is met wie.

Het punt? Aan dingen die overbodig of zelfs absurd lijken ben je gewend voor je er erg in hebt. Je stelt je leefpatronen erop af en menigeen gaat zich vervolgens opstellen alsof er niet zonder te leven valt.

Dat is precies het hele punt. Het is een persiflage, wat niet wil zeggen dat domotica niet nuttig kan zijn. Die "babyfoon" van Mozilla deed mij vagelijk denken aan het "Huis van de Toekomst" van wijlen Chriet Titulaer, de presentator en jeugdheld van het roemruchte TROS programma "Wondere Wereld".

Het huidige internet scheept ons op met allerlei elektronische IoT speeltjes. Die heeft men strikt genomen helemaal nergens voor nodig, maar voordat je het weet kun je niet meer zonder. Daar kan men maar beter tegen waken, want de muren van je huis krijgen daarmee een neus, ogen en oren. Techneuten noemen dat sensoren. De vraag is of je dat wilt.

Domotica kent wel nuttige toepassingen, bijvoorbeeld voor mensen met fysieke beperkingen die thuis wonen. Als hulp voor de nachtdienst van de verzorgenden in de ouderenzorg. Voor de rest bezie ik de meeste IoT toepassingen van een afstandje als link of als amusant: zoals de stereotype drukke zakenman, die zijn gezinsleven gaat "automatiseren".

https://nl.wikipedia.org/wiki/Domotica