Ict-jurist Arnoud Engelfriet geeft elke week antwoord op een interessante vraag over beveiliging, recht en privacy. Heb jij een vraag? Stuur hem naar juridischevraag@security.nl.
Vraag: Ik las hier dat recent mensen waren aangehouden op verdenking van contactloos zakkenrollen. Er was kennelijk te weinig bewijs, dus ze zijn weer vrijgelaten. Maar stel dat ze wél pinterminals in de zakken hadden gevonden en bewijs van een afschrijving bij een argeloze derde. Was dat dan strafbaar geweest? Je pakt immers niets uit de broekzak en doet ‘gewoon’ een betalingsverzoek waar men zo dom is om zonder pincode op in te gaan.
Antwoord: Ja, ik zie dit technisch werken. Maar je krijgt die apparatuur – en vooral de uitgekeerde bedragen – als je geregistreerd bent als bedrijf. Opsporing en vervolging zou daarmee redelijk triviaal moeten zijn. Natuurlijk, je kunt een café opzetten, mobiele pinterminals aanvragen, een dagje op een festival rondlopen en overal 25 euro pinnen, dat opnemen en snel naar Bulgarije reizen, maar is dat niet een béétje veel moeite voor een dag lang 25 euro per persoon scoren?
Bij De Stentor meer informatie, van Berend Jan Beugel van Betaalvereniging Nederland. Die legt uit: Je hebt namelijk een gecertificeerde aangesloten pinautomaat nodig die alleen wordt uitgegeven door onder toezicht staande bedrijven. Vervolgens moet de eigenaar van een automaat een zakelijke rekening hebben en wordt de betaling verwerkt door erkende bedrijven. Hoewel het technisch mogelijk is om iemand geld afhandig te maken met zo’n apparaat, herleid dit direct naar de dader. Daarom begint niemand eraan.
Diefstal ligt juridisch gezien toch behoorlijk voor de hand. Sinds de Runescape- en SMS-arresten lijkt me duidelijk zat dat een geldtegoed vatbaar is voor diefstal, ook als je daarbij geen fysieke goederen wegneemt. Dat geld ben je kwijt na deze actie, en daar is geen grondslag voor.
In het verleden werd ook wel geschermd met poging tot vervalsing van betaalkaarten, wanneer het gaat om skimapparatuur die op pinautomaten geplaatst werd. Ik denk dat nu ook dergelijke situaties als poging tot diefstal aangemerkt kunnen worden.
Voor consumenten is deze vorm van diefstal overigens gedekt in de bankvoorwaarden: wie zo geld kwijtraakt, hoort dit zonder enige discussie terug te krijgen van de bank. Bij contactloos betalen zonder pincode kan immers moeilijk sprake zijn van grove nalatigheid. Maar gedoe blijft het.
Blijft de vraag: hoe dacht men hiermee weg te komen?
Arnoud Engelfriet is Ict-jurist, gespecialiseerd in internetrecht waar hij zich al sinds 1993 mee bezighoudt. Hij werkt als partner bij juridisch adviesbureau ICTRecht. Zijn site Ius mentis is één van de meest uitgebreide sites van Nederland over internetrecht, techniek en intellectueel eigendom. Hij schreef twee boeken, De wet op internet en Security: Deskundig en praktisch juridisch advies.
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.