Door Anoniem: ZO moeilijk is het allemaal niet.
Hoe komt het dan dat het niet allemaal pico bello in orde is?
Neem de afsluiting van de Merwedebrug in 2016 als voorbeeld. Er werd bij toeval ontdekt dat de brug op instorten stond, en die stond op instorten door vele jaren aan bezuinigingen en in het verlengde daarvan uitbesteding van onderhoud aan de goedkoopste aanbieders. Vrachtverkeer moest maandenlang omrijden. Schadeclaims van transportbedrijven zijn voor het overgrote deel afgewezen, dit valt onder ondernemersrisico, maar die ondernemers baseren hun risicoberekeningen wel op de aanname dat de infrastructuur die er ligt ook beschikbaar is.
Je noemt stroomuitval, een pinpas die niet werkt en internet dat niet werkt. Bij stroomuitval werkt het hele zooitje niet. Winkels hebben hun risico-instattingen gebaseerd op de ervaring dat stroomstoringen in Nederland zeldzaam zijn en al helemaal zelden langer dan een paar uur duren. In de praktijk zie je daardoor dat winkels gewoon dicht gaan, de kassa's doen het niet, dus aan cash geld heb je ook geen donder, en als de stroomstoring voor openingstijd begon krijgen ze de rolluiken zelfs niet omhoog. De benzinepomp werkt trouwens ook niet zonder stroom.
Stel je nou eens een stroomstoring voor, bijvoorbeeld veroorzaakt door een statelijke actor, zoals dat zo mooi heet, die met een zeer geavanceerde aanval via IT-systemen de meet- en regelsystemen van de stroomvoorziening onderuit haalt en de een stroomstoring veroorzaakt die dagen of misschien wel weken vergt om op te lossen. Of wat minder ingrijpend, wat als een universiteit door ransomware wordt platgelegd. Wat dan?
Een flink deel van de samenleving is onvoldoende op dat soort situaties voorbereid, en op sommige situaties totaal niet. Met jouw gezondverstand-oplossingen vang je een paar kortstondige situaties op maar kom je niet eens zo heel ver. Als je wel verder wilt komen moet je eerst constateren dat we met hoe we het nu doen vrij snel tegen grenzen aanlopen en dus moeten nadenken over hoe je complexere situaties het hoofd biedt.
Omdat heel wat verschillende partijen moeten gaan nadenken over hoe dat bij hun moet is het misschien wel een goed idee als de overheid iedereen een handvat geeft voor hoe je dat eigenlijk aanpakt. Hoe zou je dat noemen? Misschien is "Nationaal Crisisplan Digitaal" wel een leuke titel voor zo'n document.
Maar er zijn altijd mensen bij wie ook dat niet aankomt omdat die meteen roepen dat het allemaal niet zo moeilijk is, om vervolgens pas te ontdekken dat het toch wel tegenvalt als het al te laat is om je erop voor te bereiden.