Medewerker is grootste cyberrisico voor gemeenten
De kop van dit artikel moet zijn "Concern-hoofden van afdelingen en inkoop-afdeling zijn verantwoordelijk voor uitrusten van organisaties met onverantwoorde middelen"!
Want first things first.
Je je kan keihard je punt willen maken over wellicht aantoonbaar domme, nalatige tot verwijtbare fouten dat overal in gemeente organisaties worden gemaakt in het gebruik van die applicaties.
Maar mag het misschien iets specifieker?
Gemeente organisaties zitten met een heel cluster aan applicaties op je IT park.
Op deze website hier is al bericht over het feit dat het onmetelijk en misschien wel onmogelijk veel applicaties betreft.
Het aantal is wel de afgelopen teruggebracht.
Maar menig applicatie heeft nog steeds een beperkte update-cyclus ondanks ondanks de gebreken die de onderliggende software heeft.
En vervolgens ga je met rapporten in de hand beweren dat het aan gebruikers overal in de gemeente organisaties ligt?
Hoe duidelijk en eerlijk is dat?
Al was het maar door de bibliotheken waar de applicaties onderliggend in gevallen uit opgebouwd zijn dan zou je weten dat het in teveel gevallen een gaten kaas is die je nergens mee kan dichten zo lang je nalaat figuurlijk gesproken hele nieuwe kazen te gebruiken. Het dichten van gaten in die kaas is een ondoenlijke zaak.
We kunnen ons punt wel maken over de consequenties die uit de missers van mensen kunnen ontstaan.
Maar daarbij kunnen niet doen alsof de missers door de applicaties en onderliggende bibliotheken die bij de gemeenten aan de man en vrouw worden gebracht voor toepassingen waar ze überhaupt niet kunnen functioneren de oorsprong zijn van de ellende.
En dan ook nog eens moeten functioneren binnen het eisenpakket dat gemeenten logischerwijs moeten (kunnen) stellen aan die applicaties terwijl dat regelmatig een onoverbrugbare mis-match is die kundig wordt verbloemd met service-en-support contracten.
Ben je dan als schrijver van deze rapporten net als destijds Deloitte richting de provincies deed met haar accountant verantwoording bezig de eindgebruikers van je klanten erin te luizen tegen een koninklijke contractvoorwaarden?
Of probeer je professioneel te doen maar heb je eigenlijk niet in je omdat je misschien te weinig van het spelersveld van toeleveranciers en het personeel-dynamiek DAARVAN durft te benoemen en durft te verbeteren?
In plaats daarvan tik je "braaf" je euro's binnen zoals een uurtje factuurtje fabriek ook financieel probeert te overleven.
Dankbaar voor hoe de klant-opdrachtegever ook is, blijf je heimelijk als rapporteren fabriceur hopen op kleine verbeteringen.
Dankbaar voor hoe je als rapporteren fabriceur deze fantastische opdrachten in de schoot geworpen zijn vermijd je dat het onbegonnen werk is wat je rapport propageert.
Niet omdat de gemeente organisatie niet wil, maar omdat je niet durft op te schrijven dat niet de hele wereld van de IT de kop boven water kan houden zo lang het niet langer aan elkaar hangt van gebreken.
Zo lang niet heel Nederland doorheeft dat er in Silicon bedrijven zijn die dagelijks honderd duizenden hacks plegen en mensen in geheime diensten daar nauwe banden mee hebben blijven dit soort rapporten een kwestie van honden die gezamenlijk in hun eigen staart bijten.
En dan moet je niet alleen denken aan degenen die er bij gemeenten een potje van maken en door hun managers gevrijwaard worden tegen disciplinaire maatregelen.
Eventuele disciplinaire maatregelen om nalatigheid in gebruik van IT zijn in deze verhouding naar menselijke maat beschouwd ook nauwelijks meer als hysterisch.
Hoe functioneel, logisch en constructief bedoeld het corrigerende effect van de maatregelen tegen de mensen ook kan zijn om structurele missers voortaan uit je organisatie te halen.
Als organisaties wil je immers ook niet met de kraan open blijven dweilen.
Maar zeker zo lang je zonder gevoel voor materie als organisatie hoofden zelf je op de mouw laat spelden wat het besparing potentie en scala van mogelijkheden van applicatie x, y, z is, blijven die maatregelen in verhouding verregaand unfair.
Want ga je als eind-baas in die organisatie wel die mensen bestraffen die uit de bocht vliegen terwijl je ze zelf laat uitrusten en instrueert met inherent gebrekkige middelen om hun taken voor jou, de gemeentesecretaris, de gemeenteraad en de burger uit te voeren?
De consequenties ben je dan toch echt als eind-baas in eerste aanleg zelf verantwoordelijk voor.
En in tweede aanleg zijn eind-bazen zelf debet aan de gevolgen van die keuzes.
Dus heeft het uitbrengen van een rapport als dit meer weg van een landelijke poging van "wegmasseren" van gebreken die je niet oplost met wegmasseren en disciplineren.
Die los je in de eerste plaats op met toepassing van veel meer realisme en gevoel voor materie.
Dat voorkomt een hoop mogelijke naïviteit over welke verwachtingen je kan hebben over nog weer een advies rapport.
Door meer realisme en gevoel voor materie ga je vervolgens aan de slag met meer gevoel waar het mensen-werk en juiste middelen het meeste effect kan sorteren.
Dan snap je ook dat je met top-down opdrachten of strenge verwachtingen laag in de organisatie leggen niet oplost wat in cluster verbanden finaal fout blijft gaat.