Door Anoniem: De term cloud is trouwens ook heel vaag. Wat vroeger een serverrack was bij een hosting partij, heet tegenwoordig cloud. Als men nu praat over eigen servers op lokatie, dan heet het local-cloud.
Allemaal marketing termen, veel geschreeuw en weinig wol.
Inderdaad. Ik ben halverwege de jaren '80 de automatisering ingerold (mainframes toen) en heb met verbazing die maar niet wil overgaan gezien hoe ongelofelijk gevoelig een vakgebied dat toch bevolkt wordt door behoorlijk rationele mensen is voor hypes. Bijvoorbeeld:
• Objectoriëntatie was opeens helemaal hot. Leveranciers van allerlei pakketten die al lang bestonden voor die rage zich aandiende gingen opeens in hun brochures vermelden hoe objectgeoriënteerd hun pakketten wel niet waren. Managers, die kennelijk op de een of andere manier getraind werden om op de signaalwoorden te letten, raakten enthousiast van allerlei software op grond van toegevoegde kreten die niks met het produkt te maken hadden. OO-ontwerpcursussen leken vaak een volkomen andere opvatting over OO te hebben dan de talen waarin de applicaties geprogrammeerd werden, met alle communciatieproblemen tussen ontwerpers en programmeurs die dat oplevert. Heeft het toegevoegde waarde? Zeker, maar het is niet de ultieme oplossing voor alles. Het is niet voor niets dat multiparadigmatalen tegenwoordig populair zijn, daarin kan je OO of andere paradigma's toepassen waar ze iets toevoegen en is het geen keurslijf.
• XML. Opeens was XML een soort wondermiddel voor gegevensuitwisseling en -opslag. Er is een periode geweest waarin op het web hevig werd gediscussiëerd over de vraag of je veldwaarden nou beter in attributen van tags kon opslaan of als elementwaarde tussen een start- en eindtag. Later zijn programmeurs die XML voor datastructuren gebruiken keuzes daarin als vanzelfsprekend en natuurlijk gaan zien terwijl uit die eerdere discussies blijkt dat dat dat echt niet zo natuurlijk is. Dat komt omdat XML helemaal niet is ontworpen voor datastructuren zoals die intern in computerprogramma's gebruikt worden maar om markeringen in tekst aan te brengen die goed geautomatiseerd verwerkt kunnen worden. Op meerdere manieren sluit XML slecht aan bij de datastructuren die programma's intern gebruiken. Toch werd het toegepast alsof het de ultieme oplossing voor alle datauitwisselingsproblemen was. De breedsprakigheid van XML is daarvoor helemaal niet ideaal, en die is ook niet bevorderlijk voor de leesbaarheid ervan voor mensen. Het is niet voor niets dat het in veel toepassing is verdrongen door dataserialisatietalen als JSON en YAML.
• En inderdaad de cloud. In de periode dat de vakpers vol stond met artikelen over wat dat geweldige concept ons aan voordelen ging brengen maar er nog geen leveranciers waren die concrete cloudoplossingen aanboden, las ik die verhalen en viel me, als techneut, op dat het volstrekt onmogelijk voor me was om uit al die juichverhalen een concreet beeld te vormen van hoe dat dan ging werken. Het ging volop over welke voordelen het op ging leveren maar niet over hoe die voordelen dan concreet gerealiseerd zouden worden en er voor de afnemer van clouddiensten uit gingen zien. Het was een en al marketing, inderdaad. Pas toen er concrete cloudoplossingen op de markt kwamen werd de invulling duidelijk. Er is wel degelijk het nodige vernieuwd, maar aangezien we auto's hardnekkig auto's blijven noemen, tv's hardnekkig tv's blijven noemen enzovoorts zie ik niet in waarom vernieuwingen in hostingtechnieken geen hosting meer zouden moeten heten.
En BYOD, waar de vraag over gaat, is ook zo'n hype. Ook dat is in de vak- en managementpers gepusht door de figuren die zich "analisten" noemen (het zijn wat we nu "influencers" noemen, maar dan op management gericht). Het is een manier van werken waar techreuzen brood in zien omdat er allerlei diensten en produkten aan op te hangen zijn waar ze aan kunnen verdienen.
Er wordt met enige regelmaat een nieuwe hype gelanceerd, een nieuw concept, niet per se omdat de staat van automatisering er beter van wordt maar omdat als iedereen dingen anders gaat doen er weer een hoop te verkopen valt. De techreuzen creëren hun eigen markten op die manier, net zoals andere grote bedrijven dat doen. De wet van vraag en aanbod is allang vervangen door de wet van aanbod en vraag.
Ondanks dat er tussen al die vernieuwingen wel degelijk een hoop interessante concepten en verbeteringen zitten wordt in mijn ogen de staat van de automatisering er niet alleen maar beter van. In de decennia dat ik in het vak zit lijkt een steeds groter deel van de mentale capaciteit van automatiseerders opgeslokt te worden door het moeten bijbenen van de niet aflatende stroom van vernieuwingen, en dat gaat ten koste van hun aandacht voor en inzicht in de bedrijfsprocessen en functionaliteit, en dus onvermijdelijk in de kwaliteit die ze weten te leveren.
En natuurlijk hebben de techreuzen ook daar oplossingen voor, gebruik de standaardsoftware van hun of hun partners voor al die dingen die te duur zijn om zelf nog te bouwen. Het is goedkoper, je werkt marktconform, je bent een sukkel als je het nog zelf doet. De gedachte is bij me opgekomen dat het overladen van ontwikkelaars met een niet aflatende stroom van nieuwe dingen om te leren een bewuste strategie is om de kwaliteit van zelfbouw onderuit te halen en de markt voor standaardsoftware zo aan te jagen. Ik weet niet of het zo is, maar in het licht van die andere hypes zou het zomaar kunnen.
Je raakte kennelijk een gevoelige snaar met je opmerking, want ik ging even helemaal los. Het is geen antwoord op de vraag van de topicstarter. Mijn excuses voor het afdwalen van het onderwerp.