Staat in de bijlage bij de brief WIV2017 best aandig uitgelegd:
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/blg-827424.pdfHet is niet altijd op voorhand precies duidelijk van wie de dreiging komt. OOG (OnderzoeksOpdracht Gericht) interceptie is nodig als je geen naam of technisch kenmerk hebt van degene die een dreiging vormt of als je bij de provider die de communicatie regelt niet kunt aankloppen.
Ofwel: Je weet niet waar je naar zoekt, dus begint breed en trechtert naar hetgeen je zoekt.
OOG-interceptie is geen ‘sleepnet’, maar een methode waarmee deze niet exact gekende dreiging wel kan worden onderkend. Dat komt omdat interceptie zich eerst richt op de datastroom en vervolgens de dreiging uit de datastroom haalt op basis van technische gegevens en onderlinge relaties. Je begint breder en trechtert dan, onder het motto “select while you collect
Het is wel een sleepwet, men schrijft zelf dat men zich eerst op de datastroom richt (lees: alles afvangt), daarna gaat men o.b.v. technische gegevens en onderlinge relaties vaststellen wat relevant is. Wat hier niet duidelijk wordt, maar wat vooral relevant is om te bepalen of het wel of geen sleepwet is, is of de ruwe data (de datastroom) wordt opgeslagen. Als dat het geval is, kan men op een later moment de technische gegevens en onderlinge relaties aanpassen en opnieuw zoeken. Daarmee heb je dus één grote bak van data waar je in kan gaan zoeken.
Dwingende bewaar- en vernietigingstermijnen.
Binnen een jaar en bij OOG-interceptie binnen drie jaar moet zijn onderzocht of de gegevens verkregen vanwege bijzondere bevoegdheden relevant zijn. Anders moeten deze worden vernietigd. De bewaartermijn van drie jaar is noodzakelijk omdat vaak lange tijd onduidelijk is welke exacte betekenis gegevens hebben.
Dit duidt erop dat gegevens worden opgeslagen en dat er naast OOG ook een andere vorm van interceptie opslag (lees: sleepnet) wordt toegepast. Anders waren er niet twee bewaartermijnen van toepassing.
Zo werd na de aanslagen in Parijs en Brussel duidelijk dat ISIS al jaren bezig was geweest aanslagplegers naar Europa te sturen. Direct na de aanslagen hebben Europese inlichtingen- en veiligheidsdiensten de gegevens die zij in deze jaren hebben vergaard (nogmaals) uitgekamd op zoek naar verbanden tussen de aanslagplegers en nog onbekende derden. Gegevens die tot dan toe zonder betekenis waren, kregen die in het licht van de aanslagen en hetgeen daaromtrent bekend werd plotseling wel. Enkel omdat deze gegevens konden worden bewaard, konden nieuwe cellen van ISIS in Europa worden ontdekt en aanslagplots worden verijdeld.
Klinkt mooi, maar begint slecht: Zo werd
na de aanslagen in Parijs en Brussel..... Alle data verzamelen en toch deze aanslag niet kunnen voorkomen. Nu wordt het argument gebruikt dat ze andere cellen door data nogmaals te analyseren hebben gevonden. Maar wie zegt me dat zonder deze data deze cellen niet gevonden zouden zijn. Dit klinkt vooral als een voorbeeld dat goed uitkomt om alle data maar te bewaren.
En wat is een "aanslagplot verijdelen"? Een aanslag verijdelen begrijp is, een aanslagplot verijdelen klinkt toch meer als een filmscript waarvan het allerminst zeker is dat het tot een daadwerkelijke aanslag zou leiden is verijdeld.
Keerzijde is dat onze inlichtingendiensten wel hun werk moeten kunnen doen. Als de buitenwereld verandert, moeten onze inlichtingendiensten daarop kunnen anticiperen. Dit is zeker geen pleidooi om alle mogelijkheden van inlichtingendiensten in te trekken.
Van groot belang is het waken of inlichtingendiensten proportioneel en volgens de wettelijke kaders werken. Je ziet bij dit soort organisaties vaak een cultuur van: "wij mogen dat" ontstaan. Daarmee voelen ze zich boven de wet verheven en is hun doel het enige dat telt. Procedures, controle en vooral toezicht op het handelen van inlichtingendiensten is van groot belang.