Door Anoniem: Door Anoniem: Ik denk dat fabrikanten niet slapen maar snappen dat GDPR een wassen neus is.
Ik denk dat ze snappen dat de toezichthoudende autoriteiten het niet kunnen bijbenen en van de gelegenheid gebruik maken om zo ver mogelijk te gaan.
Gaat niet alleen om "niet kunnen bijbenen" maar ook om hoe de inhoud van GDPR wordt geïnterpreteerd door toezichthouders en rechters.
Als ze in hun algemene voorwaarden zetten dat ze jouw gegevens mogen verzamelen, dan kun jij kiezen: of je persoonsgegevens laten verwerken, of geen auto.
Als toestemming de grondslag is van de verwerking dan mag dat uitdrukkelijk niet via algemene voorwaarden geregeld worden, dan moet je expliciet voor specifiek die verwerking toestemming geven. Als men dat doet schendt men de AVG.
Grondslag is dan niet toestemming (artkel 6.1.a), maar noodzaak voor afsluiten/uitvoeren van een overeenkomst (contract) (artikel 6.1.b). Algemene voorwaarden gelden als contract. Autokoper heeft geen keus, want anders geen auto.
Dan is er nog de GDPR(AVG)clausule "gerechtvaardigd belang". In de praktijk een vrijbrief voor autofabrikanten om alles te verzamelen, bijv. onder het mom van "veiligheid".
Dat is helemaal geen vrijbrief. Het moet om te beginnen
noodzakelijk zijn voor de behartiging van dat gerechtvaardigde belang. Het moet dus niet op een minder ingrijpende manier gerealiseerd kunnen worden. Vervolgens moet dat gerechtvaardigde belang zwaarder wegen dan grondrechten en fundamentele vrijheden van degenen over wie gegevens worden vastgelegd.[/quote]Dat is inderdaad de theorie. De praktijk is anders.
Dat laatste is een lastig criterium, omdat er afwegingen gemaakt moeten worden en omdat bedrijven daarbij niet naar hun eigen belang toe mogen redeneren maar werkelijk een afweging van belangen moeten maken. Er zijn bedrijven, waaronder Facebook en dergelijke, en vermoedelijk momenteel ook de autoindustrie, die volop naar hun eigen belang toe redeneren en doen alsof hun commerciële belang per definitie gerechtvaardigd is, en alsof het daarmee is afgedaan. Daar gaan ze lekker mee door tot ze worden teruggefloten.
Dat dat terugfluiten niet goed gaat is duidelijk. Dat wil niet zeggen dat de AVG een wassen neus is maar dat de toezichthouders het niet bij kunnen benen.
Dat terugfluiten gaat niet goed omdat rechters de AVG naar data-graaiende bedrijven toe interpreteren, niet naar data-bescherming. Toezichthouders volgen dan rechters of gebruiken rechterlijke uitspraken als excuus om niks te doen.
Weg privacy. Klaar is kees.
Voorlopig, maar hopelijk niet definitief.
Hoop doet leven. Maar de trend is nog steeds keihard: weg privacy.
Het heeft geen zin om dit aan te gaan met betere wetgeving als de wetgeving op zich wel volstaat maar de toezichthouders het niet aankunnen. Dan krijgt de nieuwe wetgeving precies hetzelfde probleem. Ik denk daarom dat de toezichthouders meer capaciteit moeten krijgen.
Op zich mee eens. Maar het probleem zit veel dieper, namelijk met de rechtspraak. Daar weer onder zit het gedachtengoed dat er vier decennia ook bij rechters is ingeramd, namelijk dat geld en macht belangrijker zijn dan mensen. Dus redeneert een rechter met de macht en het geld mee. Je zou in theorie wel wetgeving kunnen maken die heel specifiek grenzen stelt, maar:
a) het is geen toeval dat die wetgeving er niet is (lobbies, politiek krachtenveld);
b) als-ie er wel was, zou-ie keihard genegeerd en dus overtreden worden, ook door rechters. Die schuiven dan zo'n wet gewoon opzij met een flutverklaring of gewoon zwijgend. Heb daar genoeg voorbeelden van gezien.
Sorry, maar zo is de realiteit. Waarom zou die anders worden?