Zoals financieel analist
Arno Wellens op zijn voor deze materie aanbevelingswaardige blog op zijn site uit de doeken doet zijn het ontwerp en de financiering van de digitale euro al lang in Brussel afgehamerd[2].
Uit de brief van minister Kaag dd 03/03/23 aan de Tweede Kamer:
"Ook dient het duidelijk zijn wat de voordelen zijn van een digitale euro voor consumenten, bedrijven en de bredere economie."
"Bij het Kamerdebat van 23 november (2022) over CBDC kon Kaag desgevraagd ook niet uitleggen wat het voordeel van CBDC voor burgers is. Dat is er ook niet. Het is leuk voor de grotere tech-bedrijven die in uw data willen rondstruinen, alsmede een illegale reddingsboei voor brakke banken en failliete landen."[4]
Vervolg brief van Kaag:
"Belangrijke andere voorwaarden voor Nederland zijn dat de privacy van gebruikers is gewaarborgd, de digitale euro nadrukkelijk complementair is aan contant geld (..) en dat programmeerbaarheid van de digitale euro onmogelijk is."
De programmeerbaarheid van de digitale euro is per definitie mogelijk; je kunt hooguit zeggen, dat je ernaar streeft om niet al te uitbundig van de mogelijkheid gebruik te maken. Zie verder beneden.
En (Kaag): "Een vorm die voor Nederland duidelijk toegevoegde waarde kent en waar op gefocust moet worden, is een digitale euro die zoveel mogelijk de kenmerken van contant geld weerspiegelt (..)"
Twee essentiële kenmerken van de digitale euro, die haar onderscheiden van contant geld zijn traceerbaarheid en programmeerbaarheid.
De
traceerbaarheid van de digitale euro wordt extra gewaarborgd door de
digitale identiteit, die de grondslag is van alles wat de EU m.b.t. de vormgeving van het leven van de Europese bevolking heeft bedacht. Door de digitale identiteit krijgt het "waarborgen van de privacy van gebruikers" een zéér beperkte betekenis, die vermoedelijk betrekking heeft op het feit dat (nog) niet iedereen bij je 'digital identity wallet' kan.
De EU hecht zeer aan deze digitale identiteit, wat blijkt uit het feit dat de financiering van de hierop gebaseerde 'account-based' CBDC al vroeg rond was (uit het Coronafonds namelijk) waardoor de keuze voor een privacyvriendelijke variant, een 'token-based' CBDC, minder voor de hand ligt [5].
Hieruit kan geconcludeerd worden dat de
privacy van de gebruikers niet de hoofdprioriteit is geweest.
Op de
programmeerbaarheid van de digitale euro, die zogenaamd niet geambieerd wordt, zal onder druk van de economische realiteit binnen de EU snel een beroep worden gedaan en uiteraard zal de digitale euro
contant geld gaan vervangen. "Als er naast cash een CBDC komt, dan vergroot de centrale bank de geldhoeveelheid. Dat brengt ‘sociale kosten’ met zich mee, inflatie dus. Om dat te voorkomen, kan de totale hoeveelheid contanten en CBDC samen gelijk worden gehouden. Het bestaan van cash en CBDC bijten elkaar dan ook gewoon." [3]
Oftewel, de "nadrukkelijke complementariteit van de digitale euro aan contant geld" zal een niet al te lang leven beschoren zijn om de eenvoudige reden dat de ECB veel meer invloed kan uitoefenen met een digitale euro.
"De tweede noodzaak tot Europese digitale identiteit komt voort uit overkreditering. Ons financieel systeem zit vol met rommelkredieten die nooit meer terugbetaald kunnen worden. Als een centrale bank dan nog wil stimuleren, moet de rente doorlopend worden verlaagd. Op een gegeven moment zit je op de nul procent. Als je dan verder verlaagt, krijg je negatieve rente op digitale tegoeden maar niet op contant geld, dat kan niet. Mensen gaan dan pinnen, waardoor de centrale bank een instrument kwijt is. De oplossing: contanten geld afschaffen en vervangen door een enkel digitale munt. Op een CBDC-saldo van een paar duizend euro - meer zal het niet worden - kun je immers ook rente gebruiken om mensen aan te sporen tot uitgeven. Dat is waar dit over gaat."[4] M.a.w. het gaat voor de ECB juist om de programmeerbaarheid.
Ook interessant is hoe het CBDC-project in
Nigeria verloopt. Hier is eind 2021 een digitale munt ingevoerd, de digitale naira, maar de bevolking wil hem niet hebben. Na een jaar heeft slechts een
half procent van de bevolking de CBDC -app op zijn telefoon staan. De rest blijft volhardend cash gebruiken.
Om dit "probleem" op te lossen heeft de centrale bank in Nigeria besloten om cash uit te faseren (grote coupures het eerst) en een (laag) maximum ingesteld wat contant opgenomen kan worden. Er wordt dus een schaarste aan contant geld gecreëerd. Met grote onrust onder de bevolking tot gevolg.[1]
[1]
https://arnowellens.eu/article/61408/cbdc-in-nigeria-tekorten-aan-cash-demonstraties-en-blokkades[2]
https://arnowellens.eu/article/60935/ontwerp-en-financiering-cbdc-reeds-lang-afgehamerd-debatjes-zijn-voor-de-buhne[3]
https://arnowellens.eu/article/60881/dnb-nederlanders-zijn-gewillig-proefkonijn-voor-cashloze-samenleving-cbdc[4]
https://arnowellens.eu/article/60834/state-of-control-de-documentaire-over-de-uitrollende-digitale-gevangenis-in-aanbouw-met-cbdc[5]
https://arnowellens.eu/article/60873/de-moeder-van-alle-cbdc-podcasts-tweede-kamer-gaat-hier-niet-over-laat-die-debatten-lekker