Wat is er dan bekend over het security lek van een paar jaar terug? Waarbij namen, mailadressen en telefoonnummers uitgelekt waren? Ik word nu nog steeds gebeld door een creep die bitcoins wil verkopen.

Ze bellen met een gespoofed nummer 097 of een random 06 nummer. En dat vanuit het buitenland, een provider zou dat toch makkelijk moeten kunnen blokkeren en de nummers koppelen aan imei...

097 Nummers zijn niet voor gesprekken en alleen voor machine machine communicatie. Het is dan vreemd dat je daar een gesprek op binnen kunt krijgen.

https://www.netnummersnederland.nl/097-mobiele-data/

Het is gewoon een GSM/LTE nummer. Alleen bedoeld voor M2M communicatie.. Bv tablets, modems etc.
Technisch is het niets anders.

Vroeger noemden we dat gemeeschapsgeld. De prangende vraag is dus hoe die UWV dat geld voor de schade gaat terugverdienen. Allemaal een vakantiebaantje nemen, bollenpellen of dweilen ergens, of zo? Want anders is het geld uitdelen waarvoor het niet is bijgedragen. Gemeenschapsgeld. Je zou dat dan weer een soort van stelen kunnen noemen. Van de gemeenschap.

Mensen weten dat Nederlandse rechters redelijk conservatief zijn bij bepalen van hoogte van schadevergoedingen. Met behoorlijke reden wat mij betreft. Geen Amerikaanse toestanden wat mij betreft waarin elk handelen of nalaten ervan tot verstarring van normaal overheidsoptreden kan leiden.
We weten ook dat toekenning van nadelen inzake de AVG qua rechtsgebied nog altijd redelijk nieuw is.

Wat mij echter verbaast in een zaak als deze is dat de rechter voor schadevergoeding de inbreuk op iemands privacy niet ook als zelfstandige vergoedingsgrond beschouwd.
Kijkend naar de hoogte van de geëiste schadevergoeding zal die zijn opgebouwd uit meerdere componenten van inbreuken en schade voortvloeiend uit onzorgvuldig handelen. Zowel inzake behoorlijk bestuur beginselen en de AVG.
De rechter gaat voor de hoogte van de schadevergoeding echter volledig voorbij aan de eisen.
Hier beperkt de rechter zich wel erg makkelijk tot het redeneren van de verweerder en laat eventuele verdere onderbouwing van schade eisen gronden onvermeld.
De rechter gaat via
naar
en
naar het trechteren naar louter civiel rechtelijke handelingen.

Het UWV-bestuur is qua behoorlijk bestuur OOK verantwoordelijk voor toezicht op deugdelijk functioneren van ambtenaren. Verwijzing door de rechter naar uitsluitingsgrond f in eerste lid van artikel 8:4 van BW is dus onvoldoende.
https://pgawb.nl/pg-awb-digitaal/hoofdstuk-8/8-1-algemene-bepalingen/8-1-1-bevoegdheid/artikel-84/
Wat hier mis is gegaan is dat uit verzending naar het oude adres blijkt dat de adressering dus niet sluitend was bijgewerkt terwijl het hier gaat om gevoelige materie.
Nalatigheid kan ook in de publiekrechtelijke sfeer spelen, zie bijvoorbeeld:
https://meld.nl/melding/aansprakelijkheidsrecht-advocaat/nalatigheid-overheid/
Dus redeneren door de rechter als niet-bestrijdbaar besluit is wel erg beperkt.
En aantasting in de persoon is ook een rechtsgrond bij onzorgvuldig handelen om schadevergoeding te overwegen:
https://www.schulinck.nl/opinie/privacy-en-recht-op-schadevergoeding-bij-immateriele-schade/

De ernst van de inbreuk lijkt mij naast de emotionele schade verder in dit geval behoorlijk groot.
Ook al zijn de enveloppen niet geopend geweest de neutraliteit van de persoon is wel ernstig ondermijnd door het optreden van de UWV.
De afwijking van €250 tussen het aanbod van de UWV en de rechter is 200%.
Dat pleit ook al niet in het voordeel van het UWV en zou de rechter als onbillijkheid moeten opvatten en het UWV moeten aanrekenen.
Ook niet in het voordeel van het UWV pleit is deze redenatie:
Het vertrouwen in de UWV en dat iedereen op zorgvuldig handelen moet kunnen rekenen is ten eerste aangetast.
Ten tweede is het verzoek voor volledige inzage in deze duidelijk gevolgd NA de opgetreden inbreuk. Duidelijk gevolg.
Had het verzoek tot volledige inzage nou gebeurt zonder de datalek dan had de redenatie van UWV wel logisch geweest.
Dus er is WEL sprake van een aannemelijk verband.
En in arbeidsrecht is verbroken vertrouwen wel mede een grond om een toekenning van schade te overwogen.
Waarom betrekt de rechter vertrouwen-principe nu er dan weer niet bij?

Vreemd dat er verder geen onderbouwing is waarom de aangeboden schade door het UWV tegemoetkoming volgens de rechter te laag is.
https://wetboekplus.nl/burgerlijk-wetboek-boek-6-artikel-97-schadebegroting/
Van aantasting van de goede naam van de persoon zou ook zonder een AVG al sprake van zijn geweest.
Puur vanwege de opgetreden privacy inbreuk.
Ook al betreft het hier slechts een 1 op 1 geval van UWV naar onjuist geadresseerde en is verder onbekend hoeveel omstanders er precies kennis hebben genomen van de foutief geadresseerde naam, er waren maar liefst 5 brieven verkeerd verzonden!
Er trad dus herhaling van de inbreuk op.
Zou het slechts 2x zijn geweest dan kan je nog denken, soit!
Zo van, heel vervelend, maar het vertrouwen in de UWV waar de client van afhankelijk is hoeft niet per sé te zijn aangetast.
Meer waarschijnlijk heeft het UWV uit de eerst foutief geadresseerde brief ZONDER check het adres 4x overgenomen.
Dat is dus wel een extra grote fout.
Dat maakt een vertrouwensbreuk natuurlijk wel aannemelijk.
Kijk je verder nog naar qua ernst van misschien klinisch lastig vergelijkbaar zaak - https://cassatieblog.nl/aansprakelijkheid-en-schadevergoeding/groninger-aardbevingsschade-schadevergoeding-voor-bewoners/ waar de rechter in haar beslissing naar verwijst - dan zie je dat 2x optreden van schade als grond is voor toekenning van smartengeld à €2.500,-. Hoe je inbreuk in woongenot en inbreuk op vertrouwensprincipe moet wegen lijkt me een individuele kwestie. Daarover hieronder meer.
De rechter onderbouwd in haar uitspraak in onderhavige zaak echter niet dat 5x fout verzenden een grond is voor bepalen van hoogte van het toe te kennen bedrag. Voor 5 brieven verzenden moet meerdere maanden overheen zijn gegaan, dus is wel sprake van tenminste wat langere duur. Conservatief geschat is aannemelijk een periode van 6 maanden tot een jaar of 3.

Een schadevergoeding door componenten onzorgvuldig handelen met als gevolg aantasting neutraliteit van persoon en de frequente herhaling zou ook vermeld moeten worden.
Nu lijkt de rechter wel van mening dat de gevolgschade in immateriële zin sterker is dan waar het UWV mee kwam.
De hoogte van schadevergoeding zou redenerend daarlangs mijn inziens rond €750,- à €1.000,- moeten liggen.

Betrek je echter erbij dat beleefde emotioneel onwelbehagen en inperkingen op kwaliteit van leven altijd individueel zijn (denk bijvoorbeeld ook aan de reden waarom QUALY's zijn ontwikkeld en individueel worden gekwantificeerd, denk ook aan divers psychologisch onderzoek dat de ene ergens niet emotioneel last van hoeft te hebben en een ander weer wel) dan is het bij nader inzien eigenlijk ook vreemd dat rechters bij verwijzing naar de emotionele schade van de groningerschade - een heel omvangrijke kwestie - vaak lijkt te kwantificeren in vaste staffels van €250 tot €500 schadevergoeding.
Gemakszucht of tijdgebrek bij rechters kan hierin een rol spelen, maar zorgvuldig en evenwichtig is het niet.

Er zijn daarnaast ook nu al rechtsgronden voor rechters om tot individuele bepaling van hoogte schadevergoeding over te gaan.
Zie in de zaak waar de rechter ZELF nota bene naar verwijst.
Deze Groninger zaak is een voorbeeld waarin de rechter zelf aanleiding zag om over eventuele afwezigheid van aannemelijke aantasting in de persoon-schade heen te stappen en die zelf te onderbouwen.
De rechter licht in onderhavige zaak echter niet toe waarom dat nu niet wordt gedaan.
De hierbovengenoemde redenen met o.a. onzekerheid voor eventuele herhaling van onzorgvuldig handelen a.g.v. 5x voordoen over wat langere periode en aantasting goede naam zijn evident genoeg.
Het UWV heeft intern zoals bekend langdurig een enorm hoge werkdruk en personeelsgebrek, dus het is aannemelijk dat werknemers opnieuw onzorgvuldig gaan zijn of enigszins op de automatische piloot brieven zullen afhandelen.

De rechter licht verder ook niet toe waarom de hoogte van de eisers van €3.000,- ontoelaatbaar hoog zou zijn.
Daarmee beperkt de rechter bovendien enorm aanknopingspunten voor de eisers om tegen de beslissing in beroep te gaan, terwijl er juridisch juist meerdere aanknopingspunten voor zijn. Zowel op basis van publiek als privaatrechtelijke redenaties.

De verfoeide amerikaanse claimcultuur welke zoveel schade veroorzaakt. Gelukkig nog niet naar absurditeit doorgeslagen.
Je voelt je beschadigd, dan moet een andere daarvoor opdraaien.

Die €500 gaat nou niet direct voor een begrotingstekort van het UWV zorgen toch? Daar moet een aansprakelijkheidspost voor zijn bij het UWV.

Kijk je verder bij het UWV website naar:
dan rekent het UWV zelfs met hogere bedragen.
Echter, de burgerlijke rechter is civiel rechterlijk.
Gezien de hoogte van de schadebedragen die het UWV noemt lijkt ze vooral rekening te houden met schade voortvloeiend uit arbeidsrecht kwesties. Voor die gevallen waar het UWV zelf nalatig is door niet in te treden tussen werknemer-werkgever zaken zou het UWV zich inderdaad tot civiel recht kunnen beperken. Maar er zijn natuurlijk nog veel andere situaties waar nalatigheid van het UWV zich kan voordoen.
Het uitsluitend civiel rechtelijk betitelen is in algemene zin wel behoorlijk in tegenspraak met
Zie https://www.advocaten.nl/de-onrechtmatige-overheidsdaad/
Dat burgerlijk wetboek als afwijking tot privaatrecht wijst erop dat het een publiekrechtelijke kwestie kan zijn.

Dan deze kwestie in de meritus:
Een brief naar het juiste adres sturen lijkt me weliswaar een aangelegenheid voor de werkvloer en toezicht daarop normaal gesproken iets voor de direct leidinggevenden en niet in algemene zin iets voor hogere bestuurslagen.
Maar het UWV is wel iets andere categorie dan bijvoorbeeld een belastingdienst of ministerie van I&M die een verkeerd geadresseerde brief verstuurd.
En de vestiging van AVG en datalekken lijkt me bovendien nog extra te benadrukken dat zorgvuldigheid van adressering bij gevoelige kwestie wel een bijzonder rechtsprincipe is dat een individueel fout ontstijgt en waarvoor extra organisatorische maatregelen, toezicht en rapportage daarop voor nodig worden geacht.
Datalekken bij het UWV zijn bovendien niet voor het eerst.
Het is dus in beginsel juist een publiek bestuurlijke kwestie.
Langs de AVG weg valt het nalaten van zorgvuldigheid (iets dat onder behoorlijk bestuur beginselen valt) sowieso ook onder publiek recht. Onder andere het zorgvuldig handelen, het indien voordoen van een fout beperken van schade en handelen binnen de wet vereisten spelen hierbij in het geding.
Het UWV zet mensen voor het halen van hun recht juist op het verkeerde been.
Zeer kwalijk.

Inhouden bij degene die de schade veroorzaakt hebben, bij elk ander bedrijf zou er ook aansprakelijkheid zijn, al dan net via een verzekering.
Bij de staat gaat dat heel vreemd inderdaad, als zij een fout maken dan mag de onschuldige belastingbetaler de rekening betalen, het is volslagen idioot.

Ik zie hier een terugtrekkende beweging t.a.v. slachtoffers die jij normaliter als argument gebruikt om de "schandalige" praktijken van op privacy hamerende lieden alhier aan te klagen, die met hun pleidooi voor privacy de criminelen beschermen, die de slachtoffers gemaakt hebben.
Zou dat samen kunnen hangen met de omstandigheid dat het nu een overheidsinstelling is die een slachtoffer heeft gemaakt ?
Just asking.
Dit is inderdaad gemeenschapsgeld. Het wordt echter niet gestolen, maar toegekend door een rechtbank, een stukje rechtsstaat zogezegd.
En dat is een goede zaak. Stel je even voor dat de schade die de overheid aan burgers aanricht (door een datalek bijvoorbeeld) uitgezonderd zou zijn van enige vorm van aansprakelijkheid. Dan zou er binnen de kortste keren alleen nog maffia binnen de overheid werkzaam zijn.
Dit betreffende geval is minuscuul qua maatschappelijke impact, hoewel niet voor het concrete slachtoffer want dat is zoiets nooit, maar dat er meer datalekken gaan optreden is een kwestie van tijd.
De overheid heeft zo ongeveer de meest uitgebreide administratie (database) van alle Nederlanders onder zich en de keuze gemaakt om die grotendeels te digitaliseren. Je kunt je afvragen of dat, gezien de toenemende cybercrime dreigingen, een verstandige keuze is (geweest), juist met het oog op de gemeenschap waarvoor de overheid werkt.
Inhoeverre is de overheid in staat om de gemeenschap op deze gedigitaliseeerde wijze te beschermen?

Kan ik nog actie ondernemen bijna zelfde is mij gebeurd in 2021 na een auto ongeluk

Mij is het zelfde gebeurd ik heb een auto ongeluk gehad (enkel zijdig) heel dom eigen fout maar vervolgens zijn mijn bloeduitslagen + medische gegevens door de politie naar een ander adres gestuurd waar ik al 4 jaar niet meer woonde en dus niet ingeschreven stond, Het zelfde is toen ook gebeurd toen ik me rijbewijs terug kreeg. die is toen naar dat adres gestuurd waar ik al 4 jaar niet meer woonden. op geven moment werd ik gebeld waaomr mijn rijbewijs terug kwam naar hun toe.....

Daardoor ben ik er achter gekomen, de bewoners van het huisgaven aan de brief ongeopend weg gegooit te hebben omdat de naam niet bekend voorkwam maar goed is dat de waarheid?

iemand tips kan ik nog actie ondernemen?

De site werk.nl van het UWV wordt dagelijks gescraapt door bedrijven die handelen in CV en data.
Dat is niet nieuws die ene maakte het wel heel erg bont waardoor er wel gehandelt moest worden.

Juridisch advies kan je beter aan juristen vragen. Misschien heb je hier wat aan:
https://www.juridischloket.nl/

Da's 100 euro per brief. Een koopje. Zoals gebruikelijk is de vergoeding een factor 10 tot 100 te laag...
En eh... bij voorkeur persoonlijk te betalen door degene die de blunder gemaakt heeft. Anders draait de gemeenschap er weer voor op.

Interessant punt, die euro's per foutief geadresseerde brief.
Alleen zou de leidinggevende van iemand meer op z'n plek zijn.
Iemand gaat niet zomaar 5x een fout adres gebruiken, ook niet als de brieven door 2 of meer verschillende personen werden opgesteld.
De leidinggevende van de verzender of beheerder van een eventueel refererend adressenbestand zou hier op aangesproken moeten worden, al dan niet van degene die de verhuizing naar het nieuwe adres niet tijdig had ingevoerd.