Ik ben gelukkig gepensioneerd.

En hoewel ik werken altijd leuk vond, ben ik drie keer van mijn werk weggepest door terroristen die zich 'collega's' noemden.

Ben blij hiervan verlost te zijn!

Ik mis: Overige.

Ik heb er geen problemen mee om af en toe naar kantoor te gaan. En als ik daar ben is het er meestal ook wel gezellig.
Maar ik werk net zo lief thuis. Met de huidige tooling is dat allemaal een stuk makkelijker geworden.
- Dat bespaart weer file-parkeren.
- En geeft me meer flexibiliteit in mijn werktijden gedurende de dag.

Ik werk gelukkig niet meer.

Snap ik. Ik ben ook gepensioneerd. Nooit getreiterd maar de sfeer is bij veel bedrijven flink verziekt. Logisch dat sommige bedrijven geen personeel kunnen krijgen. Ten eerste wordt je boven de vijfenveertig al moeilijk of niet geaccepteerd door de jongere generaties die het allemaal zo goed weten. En ten tweede lopen velen al snel weer weg omdat de werksfeer niet te harden is. Ik ben ook blij dat ik niet meer hoef te werken hoewel ik daar nog energie genoeg voor heb maar die steek ik nu in het eigenhandig opknappen van ons huis. Er is genoeg te doen, …

Ik wil absoluut niet vervelend doen, maar het lijkt me sterk dat je niet door de jongere generatie geaccepteerd wordt.

Meestal wel ...
... op dit soort ervaringen na.

Pensioen duurt voor mij nog wel even :-).

Als ik deze uitspraak zo lees krijg ik meer de indruk van iemand die iets tegen de jongere generaties heeft, dan dat andersom een ding is...

Dat het je een keer gebeurt, dat kan. En zeker niet fijn als het gebeurt.

Maar drie keer...
Dan moet je toch ook echt bij je zelf te rade gaan. Wat was jouw bijdrage aan de situatie.

Of... (dat kan natuurlijk ook) je bent gewoon slecht in het "kiezen" van een goede werkgever die bij je karakter past.


In de afgelopen 30 jaar meerdere werkgevers en diverse groepen collega's gehad.
Daar binnen heb ik wel eens aanvaringen gehad met individuele personen (waaronder ook leidingegevenden). Maar dat was altijd op te lossen. In het ergste geval door alleen zakelijk met elkaar om te gaan.
Pestgedrag heb ik nooit meegemaakt. (Maar ik kan een plaat voor mijn kop hebben)
De groepen waren altijd divers (zowel mannen als vrouwen, jonger en ouder), en tolerant naar elkaar toe. Elkaar ondersteunend. Aanvullen.
Daar heb ik mijn werkgevers en groepen ook altijd op uitgezocht bij sollicitaties.
Sociaal in een leuke groep zitten was belangrijker voor mij dan veel geld verdienen.
(Dat zijn mijn persoonlijke beweegredenen. Ik heb absoluut geen idee wat jouw keuzes toen waren.)

Werken? Dat doe ik al 30 jaar niet meer... Als je van je hobby je werk maakt, hoef je geen dag in je leven meer te werken.

Voor mij was het helaas "Als je van je hobby je werk maakt, verlies je een hobby".

Ik werk om te kunnen leven.
Ik leef niet om alleen maar te kunnen werken.

Als je dat noodzakelijke werken met plezier en wat gezelligheid kunt doen, is dat een extraatje.
Maar zodra het financieel enigzins kan, ga ik andere dingen doen dan werken.

Hoe harder we werken hoe sneller de aarde zal opwarmen.
Alleen het hoogst noodzakelijke doen zou ons nog kunnen redden.
Totaal zinloos bijvoorbeeld is die oorlogsindustrie.
Als we nu stoppen met wapens produceren en alles vernietigende oorlogen voeren dan zou dat al veel schelen.
De toeristenindustrie is ook overbodig.
Vliegen, varen, autorijden naar vakantiebestemmingen?
Niet meer doen.
De productie van ongezonde voeding?
Zeer vervuilend en onnodig.
We kunnen onze productiviteit met de helft verminderen zonder dat dit ten koste van ons welzijn gaat.
Dus: werk minder en het zal beter met ons gaan, …

Je kunt ook de populatie op deze aardbol halveren. Dat scheelt ook een slok op een borrel.

Als we doorgaan zoals we nu doen dan zal de populatie vanzelf meer dan halveren.
Dan lost ons probleem zich vanzelf op. Daar zal het hoogstwaarschijnlijk wel op uitdraaien.

Mijn advies blijft: als je van je hobby je beroep kunt maken, pak die kans met twee handen aan.
Zorg er wel voor dat je voldoende tijd overhoudt om aan je andere hobby's te besteden.

Om het bijna 50 jaar vol te kunnen houden heb ik van mijn werk een hobby gemaakt.
Maar de dingen die ik echt leuk vind bewaar ik voor als ik vrij ben.
Inmiddels met pensioen en blij dat ik van die noodzakelijke hobby af ben.

Ik heb altijd een hekel gehad aan werken. Helaas moet ik nog zo'n twintig jaar, maar ik vind het echt tijdverspilling.
Met de huidige techniek en automatisering, kan iedereen gewoon twee dagen per week werken en toch de maatschappij draaiend houden. Maar bedrijven willen winstmaximalisatie, lees exorbitant rijke aandeelhouders en directeuren.
Je werkt echt alleen om de rijken nog rijker te laten worden.

Geen idee hoe jij je broek op zou kunnen houden met twee dagen werk/week, maar ik kom dan toch een behoorlijk stuk maand tekort op mijn salaris.... ;)

Ieder heeft een eigen persoonlijkheid. Iemand die gepest wordt in een bepaalde klas wordt ook gepest in een andere klas of school. Waarom? Geen idee.
Het is niet leeftijdsgebonden. In mijn HTS-tijd hadden we een lerares Engels en die werd ook gepest. Toen kwam ik tot de conclusie dat we niet meer zijn als dieren. De zwaksten in de groep moeten dood of weg.

Die conclusie is onjuist.
De zwaksten worden hier juist goed verzorgd.
Degenen die pesten zijn zwak omdat ze het pesten alleen in groepsverband aandurven.
Pesten is een soort lafheid die je alleen bij mensen ziet.
Sommige mensen kunnen het niet aan als iemand een beetje anders is, daar worden ze dan onzeker van.
In de dierenwereld wordt een zwak dier soms verstoten omdat die het voortbestaan van de soort bedreigt.
Het voortbestaan van de mens wordt alleen bedreigd door de zogenaamd sterken, …

Nee, we moeten gewoon vet kunnen eten, vakantie vieren, etc. want anders eindigen we zoals in deze film. (Goede speech die het uitlegt)
Demolition Man: Edgar Friendly speech
https://youtu.be/3g1JeyS-hJE

Is mij helemaal gelukt!
Is mij deels gelukt.
Ik heb wel voldoende tijd over voor mijn andere hobby, maar ik heb geen partner om die hobby uit te voeren.

Heb je daar dan per se een partner voor nodig?

(nieuwe anoniem)
Dat is niet zo, alleen materieel (een uitkering), zelfs in een ziekenhuis (somatisch).
Het zorgen wat wij hier doen is doordrenkt van het vernederen van mensen en het ondermijnen van hun gevoel van eigenwaarde. Dat wordt steeds erger, wat ondersteund wordt door de kapitalistische economie.
Daarmee volgt het nog steeds de darwinistische logica van 'the survival of the fittest' door mensen die niet tot 'the fittest' behoren zwak te maken, te verzwakken.
De Nederlandse verzorgingsstaat is bedrog, degenen die er het meest op zijn aangewezen, mensen in de onderste sociaal-economische klassen, worden systematisch nog enkele koppen kleiner gemaakt.
Dit proces van machteloos maken van mensen ('Entmachtung') verbreidt zich in de samenleving van onder naar boven.
Een voorbeeld van dit proces van machteloos maken is het opheffen van de privacy van mensen door steeds verdergaande dataïsering; het internet wordt gedomineerd door roversbendes. Daardoor worden mensen steeds kwetsbaarder in hun leven, lees: machtelozer.
Medische privacy (mensen die somatisch verzorgd moeten worden) wordt in alle sociaal-ecomische lagen bedreigd (met uitzondering wellicht van elites die zich in privé-klinieken kunnen laten behandelen); psychische verzorging (geestelijke gezondheidszorg) hanteert hetzelfde niveau van privacybescherming als van uitkeringsgerechtigden: bijna nihil (vergelijk de HONOS-informatie die afgedwongen wordt).
Mensen betalen, kortom, altijd een menselijke prijs voor hun verzorging.
Overbodig te vermelden dat dit natuurlijk geen echte beschaving is, maar een fake.
Het wordt ook steeds moeilijker om je te onttrekken aan deze "verzorgings"staat...
Dat klopt. En die zijn in bepaalde gebieden op de wereld geconcentreerd: de Angelsaksische gebieden met hun stromannen daarbuiten. Dit is een (mensen)soort die het pesten van anderen tot extreme hoogtes heeft gebracht - en verfijnd.

“Het zorgen wat wij hier doen is doordrenkt van het vernederen van mensen en het ondermijnen van hun gevoel van eigenwaarde. Dat wordt steeds erger, wat ondersteund wordt door de kapitalistische economie.
Daarmee volgt het nog steeds de darwinistische logica van 'the survival of the fittest' door mensen die niet tot 'the fittest' behoren zwak te maken, te verzwakken.“

Het lijkt me inderdaad vernederend en niet goed voor je gevoel van eigenwaarde om te moeten leven van uitkeringen, toeslagen en krijgertjes.
Maar veel mensen zijn daar nu eenmaal van afhankelijk omdat ze vanwege uiteenlopende omstandigheden geen inkomen kunnen verwerven.
Het systeem van uitkeringen en toeslagen is verre van ideaal mede omdat er ook veel misbruik van gemaakt wordt.
Toch is dit systeem beter dan mensen te laten creperen.
Dat ons kapitalistische systeem ook niet ideaal is staat buiten kijf maar liever dit dan het dictatoriale systeem waar slechts enkele extreem rijken de bevolking onderdrukt en als schietschijf naar het front stuurt.

Daarvoor zit ik helaas in het verkeerde lichaam en schat ik mijn huidige fysieke opzet nu niet echt aantrekkelijk voor de markt, misschien in een volgend leven :)

Ik heb ooit van mijn hobby mijn werk gemaakt dus ik ga iedere dag nog steeds met plezier naar mijn werk. Als je werk je hobby is dan werk je eigenlijk niet maar wordt je betaald om je hobby uit te voeren. Over 5 jaar moet ik met AOW/pensioen maar ik hoop dat tzt alles in de bovenkamer en lichamelijk nog voldoende functioneert om er nog wat jaartjes, desnoods als ZZP'er, aan vast kan plakken. Ik heb nog veel te veel zaken in mijn hoofd zitten die ik nog wil realiseren op security gebied. Volg ook nog steeds cursussen en trainingen om mijn kennis op niveau te houden. Vaak ben ik de oudste bij een training als M365 Security, hahaha. Op zich wel grappig want dan kan ik de jonkies een beetje op sleeptouw nemen dat er ook nog een andere wereld is als techniek en dat iedere technische beslissing een hoop boze medewerkers kan betekenen.
Mijn overheids collega's tellen de dagen af dat ze eindelijk mogen stoppen met werken. Ik zie alleen maar een dreiging op me af komen dat er een moment komt dat ik dat niet meer mag.

Jaja van de hobby werk gemaakt. Wat was die hobby dan?