Dat heet "het chilling effect"
Ik kan inderdaad beamen dat ik zelf ook zeer sterk ben beinvloed door al die spionagetroep zoals de sleepwet, ik ndeel echt helemaal niets meer met vrienden en familie.
Nu willen ze ook nogin je persoonlijke berichtjes kijken via chatcontrol.
De staat is crimineel geworden IMO.

Volkomen terechte en ook zeer nodige opmerkingen van Jaap-Henk Hoepman.

Je kunt dit vergelijken met "the Shock Doctrine" zoals beschreven in het gelijknamige boek door Naomi Klein (niet te verwarren met haar "dubbelgangster" Naomi Wolf, en dus ook niet met Naomi Levain). Bij de Shock Doctrine gaat het om het misbruik van crisissen om bepaalde onderdrukkende praktijken te kunnen implementeren. In het huidige geval gaat het om het misbruik van een "blije uitzonderingstoestand" (de Olympische Spelen) om hetzelfde te doen.

Zelf werd ik in een tijd als dit trouwens niet blij van de Olympische Spelen in Parijs. Een geldverslindend spektakel dat onder het mom van het kweken van "internationale broederschap" wordt opgevoerd, waarbij in een met vuurwerk en stadions gecreëerde bubbel grove mensenrechtenschendingen (het tegenovergestelde van broederschap) worden genegeerd en onder het vloerkleed geveegd die buiten die bubbel plaatsvinden.

Had dat geld en die energie liever gebruikt voor hulp aan de slachtoffers van enkele van de vele oorlogen en andere rampen die momenteel plaatsvinden.

M.J.

Sommige mensen hebben ook geen behoefte aan privacy.
Ik kan vaak de telefoongesprekken in drie tuinen verderop letterlijk volgen.
Ook op straat en in het ov kom ik dit regelmatig tegen.
Op sociale media geven mensen zich, soms zelfs letterlijk, bloot.
De behoefte aan privacy is relatief.

Wat een overdreven zwart/wit-denken. Ik denk dat deze meneer eens wat vaker uit zijn bubbel moet komen. Ook hier weer een enorme overschatting van de daadkracht van onze overheid. Het hangt veel te veel af van ambitieuze individuen om iets voor elkaar te krijgen. Er is geen doelgericht systeem, er is enkel toevallige samenwerking (met op geld beluste leveranciers als aanjager) en als het enthousiasme is verdwenen (en het geld op), dan gaan de betreffende individuen weer iets anders leuks doen. Kan dat schadelijk zijn? Zeker, maar de impact is dankzij de gebrekkige implementatiekwaliteit beperkt. Meestal maakt de overheid de impact vooral groot door de oplossing van het probleem ook te verprutsen (zie Groningen, stikstof, pensioenhervormingen, woningnood, migratie, Corona, jeugdzorg, toeslagen...). Alleen het probleem Rutte is opgelost met een functie elders...

hear hear!

Als je zelf je gedrag gaat aanpassen, weet je blijkbaar wel hoe je je hoort te gedragen in een samenleving.

Dat hele privacy gedoe zorgt ervoor dat steeds meer mensen zelfs hun buren niet kennen. Vroeger had je inderdaad minder privacy en kende je elkaar en elkaars problemen. Toen had je ook noaberhulp als het een keer slecht met je ging. Nu kan iemand weken dood in zijn huis liggen voordat de buren in aktie komen vanwege geuroverlast. Maximale privacy is niet zaligmakend.

Oh jee, ik kreeg vanochtend nog via Whatsapp een vraag van mijn vrouw of het dunne ringetje van de Quooker was. Ik heb bevestigend geantwoord. Kom ik nu in de problemen denk je? :-)

Oh, ik heb er zo'n hekel aan als mijn welverdiende privacy wordt verstoord door de geur van een rottend lijk... zouden ze iets aan moeten doen!

Nee je gaat je aanpassen naar de door de AI bepaalde norm, die met 100% zekerheid biased is.

Nee, zullen we dan voor maximale transparantie gaan? Lijkt je dat een goed idee?
Overigens ken ik mijn buren nog steeds, woon dan ook niet in een grote onpersoonlijke stad. En maximale privacy zul je nooti hebben en is ook niet het doel, maar wel zoveel privacy dat niet je hele doen en laten continu in de gaten wordt gehouden. Wat dat betreft is de (volledige) digitalisering van de samenleving een regelrechte ramp.

Het is juist omgekeerd. Vroeger liet je elkaar in een dorp vrijwillig met rust (privacy!), tenzij er aanleiding was voor burenhulp of een oogje in het zeil houden (als iemand oud of ziek was). Dan wist Janneke dat buurvrouw Tine het oké vond als Janneke even naar binnen liep om te kijken of alles nog goed ging met Tine. Tegelijk wist Janneke dat ze het niet in haar hoofd moest halen om datzelfde te doen bij buurvrouw Agaath.

Privacyregels vormen helemaal geen hindernis voor noaberhulp, want dat is hulp met instemming van degene die geholpen wordt.

Privacyregels bieden wel bescherming (of zouden dat althans moeten bieden) tegen surveillance door de overheid en grote bedrijven.

M.J.

Ook dit is weer heel zwart/wit. 'Maximale transparantie', 'je hele doen en laten', 'continu'.... Nee, natuurlijk wil niemand dat. Wellicht dat er wel organisaties (bedrijven/overheden) zijn die daar wel voordelen in zien en denken dat ze hun doelen er beter mee kunnen realiseren. Die moeten we afremmen met de juiste argumenten (en wetten) en dan helpt het niet echt om in extremen te spreken. Dan word je in de meeste gevallen niet serieus genomen.. (overigens kun je er wel heel populair door worden, zie Trump en Musk).

Intussen afgelaste concerten van Swift Taylor omdat de dreiging van terroristische aanslagen te groot was.
Het is een inbreuk van de privacy dat die aanslagen niet mochten plaatsvinden.
Dat veel concertgangers liever een ongestoord feest hadden gehad dat was het echt recht op privacy.
Er gaat goed wat was mis bij privacy activisten

Daar is al voor gezorgd:
-- artikel 6 ("Rechtmatigheid van de verwerking"), eerste lid, aanhef en onder d) van de AVG: "vitale belangen": "De verwerking is alleen rechtmatig indien en voor zover aan ten minste een van de onderstaande voorwaarden is voldaan... d) de verwerking is noodzakelijk om de vitale belangen van de betrokkene of van een andere natuurlijke persoon te beschermen."
-- artikel 2 ("materieel toepassingsgebied"), tweede lid, aanhef en onder d) AVG: "Deze verordening is niet van toepassing op de verwerking van persoonsgegevens... d) door de bevoegde autoriteiten met het oog op de voorkoming, het onderzoek, de opsporing en de vervolging van strafbare feiten of de tenuitvoerlegging van straffen, met inbegrip van de bescherming tegen en de voorkoming van gevaren voor de openbare veiligheid."

M.J.

Iemand leren kennen doet men niet door het steeds meer opdriingen dat men alle handel en wandel moet weten, maar door het tonen van [url=https://nl.wikipedia.org/wiki/Empathie]empathie[/url].

Sommige mensen zijn zich veel bewuster van nadelige gevolgen die dingen kunnen hebben dan anderen, en sommigen zijn veel beter dan anderen in staat om te snappen wat voor dingen er onzichtbaar achter de schermen allemaal gebeuren of kunnen gebeuren met je data. Mensen zonder dat bewustzijn en begrip zullen zich gedragen of het ze niet kan raken, inderdaad.

Maar is dat nog steeds waar als het ze wel raakt? Vinden ze het dik in orde als ze bijvoorbeeld ontdekken dat zij de hoofdprijs moeten betalen voor een verzekering die anderen voor veel minder geld krijgen? Vinden ze het in orde dat hun huis wordt leeggehaald tijdens hun vakantie omdat ze luidruchtig van de daken hebben geschreeuwd dat ze weg zouden zijn? Of zijn dat misschien consequenties die ze toch niet zo fijn vinden?

Nou kan ik makkelijk geloven dat er een hoop mensen rondlopen die nog niet snappen dat er een oorzakelijk verband tussen hun gedrag en dat soort consequenties bestaat als ze ermee in hun gezicht worden geslagen, maar dat is geen reden om er als samenleving geen rekening mee te houden, er normen voor te stellen en die niet met voeten te treden.

of met
“The Coming Unrest”
https://www.researchgate.net/publication/379906687_The_Coming_Unrest

en vooral met
“Covid-19,” Psychological Operations, and the War for Technocracy : Volume 1
https://dhughes.substack.com/p/covid-19-psychological-operations

hetgeen meer wetenschappelijke weerspiegelingen zijn van feiten en realiteit, welke fictie inhaalt, al helemaal een 1984.

Ik vind dit ook een kortzichtig antwoord. Omdat de overheid als instantie totaal incompetent is moet het maar kunnen? Want de impact van de schade is niet groot genoeg? Zou het tegenovergestelde niet waar moeten zijn? Zouden we niet extra voorzichtig moeten zijn met het weggeven van onze privacy omdat ze juist ZO slecht er mee om kunnen gaan?

Minimale privacy al helemaal niet. Ik weet vrij zeker dat vroeger ook niet iedereen van iedereen alles wist. Ja had vroeger gewoon meer regie over je privacy.

Deze keer heb je jezelf echt overtroffen, Karma4, dit verdient een compliment! Ik heb Taylor Swift al even gemaild (via haar dropbox) om bij haar een klacht in te dienen dat ze mijn privacy heeft geschaad door haar concerten af te zeggen. Nu lopen er namelijk allemaal Swifties huilend rond in mijn voortuin en verstoren op die manier mijn privéleven.

Bovendien ben ik in mijn privacy aangetast toen ik tòch naar de concerthal ging, stiekem naar binnen glipte en vervolgens door bewakers werd opgepakt en naar buiten gezet. Ik riep nog: "My Taylor Swift concert venue is My Home is My Castle", maar die Oostenrijkers verstonden dat kennelijk niet en gaven me een boete. Ik protesteerde en wees erop dat de concerthal behoorde tot mijn persoonlijke levenssfeer, omdat ik al jarenlang een fan van Swift ben. Ik liet ook nog even het woord "levensruimte" vallen, maar zelfs toen begrepen ze het nog niet. Schandalig!

Het enige wat er voor mij nog overbleef, was een aanklacht indienen tegen de Oostenrijkse Datenschutzbehörde (de Oostenrijkse AP), iets waar jij ongetwijfeld alle begrip voor hebt, gezien jouw welbekende, kritische houding ten aanzien van de AP. Immers, de Oostenrijkse privacy-autoriteit heeft mijn privacy tijdens het afgelaste concert niet beschermd toen ik daar binnendrong, en dus zijn taak verzuimd. Ik zie de rechtszaak met vertrouwen tegemoet.

M.J.

Ik ben zeer gesteld op mijn privacy, en aangezien het een grondrecht is moeten mensen daar niet aan gaan morrelen, het is er om een reden.
Helaas lijkt het meer en meer op een Orwelliaanse maatschappij waarbij ieder maar mee moet kunnen kijken en er op grote schaal metadata wordt verkocht van dingen cie mensen eigenlijk helemaal niets aangaat.

Ik sluit mij hier helemaal op aan. Ik zou wel even willen toevoegen dat juist als je hier verstand van hebt je hier over moet waarschuwen en spreken. Ik weet bijvoorbeeld niks de coating die over pannen wordt gespoten, maar als er kanker verwekende stoffen in zitten zou ik het wel fijn vinden als zo'n professor dat zegt...

Normale burgers moeten hier ook meer kennis van krijgen.

Tja en wat is hier het probleem van, als ik weken in huis dood lig omdat niemand het een reet kan schelen dat ik "er niet meer ben" dan is dat voor niemand verder een probleem. Tja de eventuele verhuurder had wat eerder de boel weer kunnen verhuren. En misschien voor de ongelukkige die me moet vinden, verder is het geen enkele reden om je privacy te grabbel te gooien.

Het is vooral een kort antwoord. Het ligt allemaal genuanceerd, want er zijn heel veel belangen(groepen) die hierin een rol spelen. De uitkomst zal een compromis zijn tussen die verschillende belangen, maar dan moet er wel een wil zijn om dat compromis te bereiken. Met extreme standpunten kom je daar niet. Daarnaast vormt de incompetentie (van de overheid, maar eigenlijk bijna alle organisaties) vooral een onzekere factor die zorgt dat vooraf bedachte doelen niet bereikt worden en de uitkomst onzeker is (en dat kan ook heel negatief uitpakken). Maar goed, die structuurkosten (impact in welke vorm dan ook) zijn nog steeds relatief laag.

"Het ligt allemaal genuanceerd" is in de huidige context een manier om het doel van wetgeving (namelijk daadwerkelijke bescherming van privacy) te verdoezelen en de bescherming daarvan uit te schakelen door schijnbaar(!) een slappe houding aan te nemen, die ruim baan geeft aan massasurveillance. Want hielden de Franse autoriteiten in de voorbereiding van de Olympische Spelen rekening met deze "nuances"? Welnee, die camera's werden gewoon op autoritaire wijze geplaatst, terwijl daklozen op even autoritaire wijze uit het "Olympische" gebied werden verjaagd.

Dit is wat Shoshana Zuboff "de eerste fase van de onteigeningscyclus" noemt in haar boek The Age of Surveillance Capitalism: "incursion", m.a.w. het feitelijk binnendringen van de privésfeer van mensen, in dit geval met die camera's. Daarna gaat er dan gesjacherd worden met een beroep op allerlei "nuances" om dat binnendringen maar niet ongedaan te hoeven maken.

Dus eerst die camera's weer weg. Daadwerkelijk, fysiek weg. Daarna kan er dan, vanuit de oorspronkelijke situatie, in redelijkheid een "genuanceerde" discussie worden gevoerd of het plaatsen van dergelijke camera's in de publieke ruimte überhaupt "nodig" zou zijn "in een democratische samenleving" (artikel 8, tweede lid van het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens). Als dat niet kan worden aangetoond, dan moeten die camera's niet worden geplaatst.

M.J.

Chilling effect is het beste ls volgt uit te leggen. Bedenk voor jezelf een mening waar je sterk aan gehecht bent, die voor het overige niemand kwaad doet en ook niet strafbaar is, maar waar je jezelf in sommige kringen (ernstige) vijanden mee zou kunnen maken (even los van of dat jouw fout of die van hun is). Iedereen heeft wel zo'n mening.

Bedenk nu dat waar je die mening ook uit, of het 'anoniem' is of in een besloten kring vrienden, dat je niet zeker weet of die op straat komt te liggen en dus ook genoemde vijanden ter ore komt.

Durf je die dan nog te uiten?

Is het antwoord nee, dan weet je wat chilling betekent.

En daarom besteed de AVG precies daar aandacht aan. Maar ik heb nog geen enkele organisatie gezien die betrokkenen vraagt over de specifieke verwerking die zal plaatsvinden. Terwijl het letterlijk in de wet staat, maar daarmee kun je precies betere context creëren als ook onderbouwing voor je inzet.

De Dikke van Dale:

"pri·va·cy (de; v(m)) 1de mogelijkheid om in eigen omgeving helemaal zichzelf te zijn: iemands privacy schenden zich ongevraagd met zijn privéleven bemoeien"

"Eigen omgeving". Dat is niet het centrum van Parijs, of welke andere grote stad dan ook. In een klein dorp kun je dat misschien nog verwachten, maar daar wordt alles wat je doet toch al in de gaten gehouden en doorgeluld.

Ik snap je punt, maar ben het niet met je eens. Met vergaren van al die TB's aan individuele informatie is in mijn optiek onnodig. Ik snap dat justitie het zo makkelijk mogelijk willen hebben en bij de eerste en beste verdenking even een digitaal laatje wil optrekken met alle verzamelde informatie van een "verdachte" maar dit zal de privacy van veel onschuldige schenden (dit vergroot ook het risico op lekken).

Daarnaast is het vermogen aan tijd en geld dat nodig is om al deze informatie te beveiligen zo ontzettend hoog dat ik bijna kan garanderen dat het nooit zal gebeuren (Incompetentie natuurlijk niet meegerekend).

Het is dus niet zozeer dat ik overheid instanties niet vertrouw met het correct handelen op deze informatie (het werkelijk opsporen en vastzetten van criminelen) maar meer bij de waarborging van de informatie. Ik ben daarom van mening dat juist de overheid moet streven na duidelijk richtlijnen over wat, waarom en hoelang ze specifieke gegevens bewaren.

Belangen organisaties zullen altijd meer vragen dan ze nodig hebben. Jij zult daarom ook meer privacy moeten verlangen dan je eigenlijk nodig hebt. Dan kom je vanzelf op een goede compromis uit.

We kunnen immers niet in een glazen huis wonen noch in een huis zonder ramen of deuren.

...hoort te gedragen in een samenleving? De maatschappij dat ben jij! ...toch?

Als je in 1991 zin had om in slechts een string (en 's-winters veel tijgerbalsem) te gaan skeeleren in Amsterdam...
...dan deed je dat gewoon, en mensen met een mening, riepen dan gerust wat naar je.

https://www.parool.nl/amsterdam/henri-pronker-1956-2023-zwierde-als-de-stringskater-door-de-straten-van-amsterdam~b9187f1f/

Anno 2024 haalt niemand dat in hun hoofd, hebben mensen geen (eigen) mening, en zwijgen liever.

En raad eens: die O.S. A.I. "surveilance" camera's in Parijs herkennen of je schaars gekleed bent...

Toen ik zo'n 40 jaar geleden naar Amsterdam verhuisde kwam ik in een appartement op de begane grond terecht. In die buurt bleek een heel aanwezig groepje oude roddelaarsters te wonen die pontificaal voor mijn raam (en niet alleen het mijne, maar ik was nieuw en dus erg interessant) naar binnen kwamen kijken om daar rustig een kwartier of langer luidkeels alles wat ze wisten op te merken met elkaar te bespreken. Ik heb dat een of twee keer met stomme verbazing laten gebeuren, toen ik achter bezig was, om te zien hoe lang ze er eigenlijk mee door zouden gaan, maar toen ik merkte dat ze zelfs van geen wijken wisten als ik duidelijk zichtbaar in mijn woonkamer op de bank zat ben ik steeds met een boos gezicht naar het raam gelopen, en dan dropen ze af, zichtbaar op hun tenen getrapt, om binnen een paar dagen gewoon weer uitgebreid te doen alsof mijn woning de dierentuin was. Ik heb toen permanent iets ondoorzichtigs voor het onderste deel van mijn ramen gehangen waar ik wel en zij niet overheen konden kijken.

Ik heb dus een aanpassing gedaan, en mezelf en mijn woonkamer gaan verbergen vind ik een gedragsaanpassing, maar dat deed ik niet bepaald omdat ik wel wist hoe ik me hoorde te gedragen: zij waren het probleem.

Je neemt ten onrechte aan dat de rest van de samenleving zich wel weet te gedragen en dat jouw gedragsaanpassingen enkel gaan over dat jij weet hoe het hoort. Het zijn echt wel eens anderen die zich slecht gedragen.

Mensen die hun buren willen kennen op de manier van die roddelaarsters van toen kunnen van mij de pot op. Ik woon nu in een provinciestadje waar de typische omgangsvorm is dat mensen zich niet aan elkaar opdringen maar er wel voor elkaar zijn als dat nodig is. Heerlijk. Privacy hoeft helemaal niet tegenover betrokkenheid te staan, je kan ook uit betrokkenheid elkaars privacy respecteren.

Maar waar het over gaat in het artikel is helemaal niet hoe bewoners van een buurt met elkaar en elkaars privacy omgaan, het gaat over hoe overheden ermee omgaan. Het motief van overheden is typisch bescherming tegen misdaad en actieve overlast, en op basis daarvan gaat een zwaar surveillerende overheid echt niet de eerste zijn die het opmerkt als iemand dood in huis ligt. Ze letten op heel andere dingen.

Privacy is altijd voor een belangrijk deel een kwestie van discretie geweest, en zeker niet alleen maar van dingen angstvallig voor elkaar verborgen houden. In vooroorlogse Amsterdamse etagewoningen is het typisch gehorig zat om echt wel eens mee te krijgen dat je buren aan het vrijen zijn, om maar wat te noemen. Dat houd je voor je, dat is geen gespreksonderwerp, zolang ze althans zelf niet zo indiscreet zijn dat ze je ermee uit je slaap houden of zo.

Wat nu grootschalig misgaat is dat persoonsgegevens verzamelen en verwerken ongelofelijk makkelijk is geworden en dat bij organisaties waarin mensen voornamelijk vanuit de doelen van die organisaties redeneren de benodigde discretie vaak ver te zoeken is, men denkt niet aan wat er mis mee kan gaan, en commerciële bedrijven werken sinds de neoliberale golf niet meer om de samenleving producten of diensten te leveren maar om de aandeelhouders rijker te maken. Omdat digitale gegevens eindeloos kopieerbaar en verhandelbaar zijn kan wat er mis mee gaat maar al te makkelijk overweldigend grootschalig misgaan. Er is zoveel gedoe over privacy omdat dit vergaand ontspoord is.

Denk niet dat we - en zeker niet in Parijs - nog aan hoeven te tonen dat er maatregelen nodig zijn om terroristische aanslagen te voorkomen. Dat er vervolgens een kostenbatenafweging moet worden gedaan en dat die kosten en baten best lastig te vergelijken zijn, dat lijkt me duidelijk. Welke alternatieven zijn er die eenzelfde mate van veiligheid opleveren en tegen welke kosten? Of moeten we gewoon accepteren dat met enige regelmaat (en tijdens een live-uitzending) iemand in het publiek of op een gezellig pleintje zich opblaast? Nu de spelen voorbij zijn, is het vooral de financiële kant die ervoor zorgt dat de business case van het laten hangen van de camera's een stuk positiever (grotendeels sunk costs) is dan - wellicht - minder massale, continue en foutgevoelige alternatieven.

De Dikke van Dale is op dit punt niet maatgevend. Mijn Dikke van Dale (elfde druk, 1984) zegt overigens iets anders, namelijk: "pri'vacy (Eng.), v., persoonlijke vrijheid, het ongehinderd alleen, in eigen kring of met een partner ergens kunnen vertoeven, gelegenheid om zich af te zonderen, om storende invloeden van de buitenwereld te ontgaan."

Het "chilling effect" van camerasurveillance is zo'n "storende invloed".

Je lijkt overigens niet te begrijpen wat "eigen omgeving" betekent. Het gaat hier bijvoorbeeld niet om "eigen" in de zin van eigendomsrecht, maar om elke omgeving waarin een persoon zich bevindt. Als ik een wandeling door een bos maak, dan is het stuk bos waar ik doorheen loop, op dat moment mijn "eigen omgeving". Hetzelfde geldt voor het centrum van Parijs.

In jurisprudentie is al vastgesteld dat het recht op privacy zich niet beperkt tot de eigen woning van een natuurlijke persoon.

Dit blijkt ook uit overweging (14) van de AVG: "De bescherming die door deze verordening wordt geboden, heeft betrekking op natuurlijke personen, ongeacht hun nationaliteit of verblijfplaats, in verband met de verwerking van hun persoonsgegevens." (nadruk van mij)

Dus ook als ik me in het centrum van Parijs bevind, of in een andere publieke ruimte, heb ik recht op bescherming van mijn persoonsgegevens, inclusief mijn biometrische kenmerken. Die persoonlijke kenmerken worden door middel van camera's "verwerkt" in de zin van de AVG, omdat die kenmerken bij camera-opnames op enige wijze worden "verzameld" en ook (kortdurend of langer) worden "bewaard" - zie de definitie in artikel 4 onder 2) AVG.

Wanneer iemand anders (bijvoorbeeld een toerist) mij fotografeert in een publieke ruimte, bijvoorbeeld het centrum van Parijs, dan is de AVG niet van toepassing als er sprake is van gegevensverwerking "door een natuurlijke persoon bij de uitoefening van een zuiver persoonlijke of huishoudelijke activiteit" (artikel 2, tweede lid, onder c) AVG). Wettelijk gezien mag je in de openbare ruimte dus zonder toestemming van iemand anders een kiekje van diegene nemen, zolang je zo'n foto bijvoorbeeld niet herkenbaar op internet zet (want dan is er geen sprake meer van een zuiver persoonlijke of huishoudelijke activiteit).

Veel mensen lappen dit aan hun laars. Zelf doe ik juist het omgekeerde en vraag altijd toestemming voordat ik vreemdelingen (of zelfs vrienden) fotografeer of film. Dat is namelijk netjes. En ik zet hun foto's überhaupt niet op internet.

Bij surveillance-camera's van de overheid gaat het NOOIT om "persoonlijk" of "huishoudelijk" gebruik. Daarop is de AVG dus gewoon van toepassing, zolang er geen concrete verdenking bestaat van een strafbaar feit, gepleegd door de personen die worden gefilmd, en ook geen aantoonbaar gevaar voor de openbare veiligheid (artikel 2, tweede lid onder d) AVG).

Bij een redelijke uitleg van de wet is het in de publieke ruimte voor de legale plaatsing van een surveillance-camera dus niet voldoende als een overheid denkt: "Er zou op deze plek misschien ooit iets gevaarlijks kunnen gebeuren." Want dan zou de overheid overal met willekeur surveillance-camera's kunnen plaatsen.

In de praktijk faciliteren veel rechters de overheid wel degelijk bij dergelijke willekeurige machtsuitoefening. Ook in landen als Nederland of Frankrijk, die zichzelf "democratische rechtsstaten" noemen, is er helaas geen sprake van werkelijk onafhankelijke rechtspraak of een werkelijke machtenscheiding (trias politica).

Als gevolg daarvan moeten onze grondrechten, inclusief ons recht op privacy, keer op keer opnieuw politiek bevochten worden, omdat onze rechters het helaas grotendeels laten afweten.

M.J.

Dat is niet perse gedrag zoals het heurt. Het kan en zal zeker zo zijn dat men slechts gewenst gedrag gaat vertonen. Het is als wanneer je in je spiegels een politieauto aan ziet komen, dat je dan toch even op je snelheidsmeter kijkt en waarschijnlijk sowieso al gas los laat. Als je weet dat er wordt meegekeken of - geluisterd, dan haal je je het wel uit je hoofd om je mening te geven wanneer deze niet helemaal strookt met wat de gewenste gedachte is.

https://www.youtube.com/watch?v=0oJqJkfTdAg
Deze politiestaat willen we dus niet.

Laten we niet de personen die niets om privacy geven als voorbeeld nemen en iedereen aan die standaard houden.

Privacy gaat erover dat jijzelf controle hebt over welke gegevens je wel of niet deelt met wie. Als iemand een persoonlijk gesprek met een arts in het OV voert vind die dat blijkbaar prima. Als een ander liever niet zegt hoe die heet is dat een andere keuze op hetzelfde spectrum.

Het is niet zwart/wit, het is niet alles of niets, het gaat om de keuze die je hebt.

Je verplaatst de grenspaaltjes hier, je verandert de criteria. "Maatregelen om terroristische aanslagen te voorkomen" is niet hetzelfde als "Surveillancecamera's in de publieke ruimte om terroristische aanslagen te voorkomen". Er is bij mijn weten nooit aangetoond dat dergelijke surveillancecamera's ook maar één terroristische aanslag hebben voorkomen. Wel hebben surveillancecamera's soms bijgedragen aan de opsporing van terroristen NA AFLOOP VAN reeds uitgevoerde aanslagen. Het zou prettig zijn als je de discussie zuiver zou willen voeren.

Terroristen laten zich ook bijna nooit afschrikken door de mogelijkheid van opsporing achteraf. En vaak zelfs niet door de mogelijkheid dat ze zelf om het leven komen bij hun aanslag.

Als het gaat om de effectiviteit van opsporing achteraf, dan kunnen terroristen hun doelwitten bewust uitkiezen na een "risico-analyse" te hebben gemaakt, waarbij ze ook het risico van opsporing en gevangenneming betrekken. Als je in het centrum van Parijs surveillancecamera's gaat plaatsen, dan zullen aspirant-terroristen daarvan op de hoogte zijn en daarmee rekening houden bij de planning en uitvoering van hun activiteiten. Het probleem zal zich dan mogelijk iets verschuiven.

Om terrorisme werkelijk te verminderen, zou het nodig zijn dat de overheid zich verdiept in de oorzaken van verschillende soorten terrorisme en die gaat wegnemen, in plaats van om met surveillancecamera's aan symptoombestrijding te doen, ten koste van de grondrechten van de gehele, voor 99,9999% onschuldige bevolking.

Nadat jij aldus de kern van de zaak hebt overgeslagen, verplaats je je aandacht naar een kostenbatenafweging m.b.t. de door jou gewenste symptoombestrijding-plus-grondrechtenaantasting:


Als het om een dergelijke kostenbatenafweging gaat, dan zou die gemaakt moeten worden zonder rekening te houden met de eenmalige korte-termijn-effecten van het plaatsen van surveillancecamera's ten behoeve van de Olympische Spelen. Zoals het nu toegaat, wordt er helemaal niet serieus zo'n afweging gemaakt, maar zeggen de Franse autoriteiten simpelweg: de camera's zijn er en nu halen we ze niet meer weg.

Zelfmoordterroristen zullen zich al helemaal niet laten tegenhouden door surveillancecamera's, integendeel, die camera's bieden hun bijna de garantie op een "podium", op zichtbaarheid.

De manier waarop jij hier denkt, is die van een ambtenaar die een boekhouderscursus heeft gevolgd maar zich nog nooit verdiept heeft in de inhoud van het onderwerp waarover hij beleid maakt. Er is geld uitgegeven aan een instrument (sunk costs), en daarom doet het er niet meer toe welke doelen er precies met het instrument gediend of gerealiseerd worden. Het instrument (de camera's) worden dan gebruikt als rechtvaardiging voor een eerder genomen budgettaire beslissing (m.a.w. een schouderklopje dat ambtenaar en bestuurder aan zichzelf geven), waaraan het doel van terreurvermindering ondergeschikt wordt gemaakt.

Maar het is nog erger. Want het achterliggende doel is wel degelijk massasurveillance, gericht op onschuldige mensen, om de macht van de staat steviger te vestigen en democratische protesten effectiever te kunnen onderdrukken.

Jouw betoog is vooral een poging om een autoritaire, anti-democratische agenda te vermommen met een beroep op een zogenaamd doel van "terreurbestrijding" dat op deze manier niet of nauwelijks wordt bevorderd. Het volk wordt bang gemaakt voor een externe vijand (terroristen) om het onder de duim te kunnen houden. Erg onsympathiek.

M.J.

Je moet je altijd afvragen voor wie het dan veiliger wordt al die surveillance tools. Dergelijke tools worden vaak ingezet als een dictatoriale staat zich in haar voortbestaan bedreigd voelt en met alle middelen wil voorkomen dat het volk zich tegen ze gaat keren. Alleen is dat bij die suffe Nederlanders niet nodig want die komen niet in opstand ook al pak je ze alles af. Die zitten zo in hun eigen bubbel dat je ze alles kunt flikken. Zelfs kinderen kun je bij ouders weg halen, die je als overheid eerst helemaal kapot gemaakt hebt, zonder dat er een volksopstand uitbreekt. Die surveillance bende houdt ook geen criminaliteit tegen, zoals we vrijwel iedere week bij opsporing verzocht kunnen zien. Wat is dan het nut van die dingen vraag ik me dan af? Misschien om dat kleine groepje kritische burgers dat zich niet gedraagd als schapen te kunnen monitoren en te kunnen kalt stellen?

Dit voorbeeld is als een tang op een varken.

Het is beneden alle peil om een terroristische dreiging te misbruiken, alleen om goedkoop privacy te kunnen bashen.
Wat volgt: Gaza als volgende voorbeeld.
Blijkbaar mag alles er met de haren bij gesleurd worden, als privacy maar negatief geframed wordt.

Franz Kafka, George Orwell we leren er als mensheid niks van en gaan gewoon door met het uitrollen van een dystopische controle samenleving. De grenzen worden steeds verder opgerekt. Uiteinlijk zal samenleven verdwijnen.

De ervaring leert dat de geest meestal niet meer terug in de fles gaat.


Als het olympische circus uit Parijs is vertrokken, blijven de surveillance-camera’s gewoon hangen

door Huib Modderkolk, 12 augustus 2024

https://www.volkskrant.nl/buitenland/als-het-olympische-circus-uit-parijs-is-vertrokken-blijven-de-surveillance-camera-s-gewoon-hangen~b47e31e0/

@Anoniem op 14-08-2024 om 10:03 uur

Helaas kan ik het Volkskrant-artikel nu niet lezen, want het zit achter een paywall, en sinds het verraad van de Volkskrant in 2020-2022 aan zijn taak om onafhankelijke journalistiek te bedrijven, en daarmee ook het verraad van die krant aan het deel van de Nederlandse bevolking dat in 2021-2022 werd gediscrimineerd en aan het Nederlandse volk als geheel, betaal ik als het even kant geen cent meer aan die krant totdat die voor dat verraad openlijk excuses heeft uitgesproken. Misschien ga ik nog even bij de fysieke bibliotheek langs om het daar te lezen.

Maar zelfs jouw korte citaat roept al enkele voor de hand liggende vragen op:
-- Vindt de Franse overheid bij nader inzien dat de "exceptionele omstandigheden" van de Olympische spelen bij nader inzien heel gewone omstandigheden zijn in het centrum van Parijs?
-- Heeft de Franse overheid overwogen dat de effectiviteit van die surveillance-camera's sterk samenhangt met het aantal politie-agenten en de staat van paraatheid waarin die politie-agenten verkeren - en dat het dus weinig zin heeft om die camera's te handhaen als het aantal politie-agenten en hun paraatheid sterk wordt gereduceerd?
-- Gaat de Franse overheid daarom ook die tienduizenden politie-agenten voortaan continu paraat houden in het centrum van Parijs, d.w.z. eveneens tot 31 maart 2025? Zo nee, waarom niet? Omdat de omstandigheden ter plaatse misschien toch weer aanzienlijk minder "exceptioneel" worden?
-- Waarom is het in 2023 door het Franse parlement "democratisch" aangenomen wettelijke kader dat geldt voor de organisatie van de Olympische Spelen, geldig tot 31 maart 2025, zo'n negen maanden na afloop van de Olympische Spelen?
-- Is er op deze manier onder valse voorwendselen (nl. "de Olympische Spelen) een manier gecreëerd om met die camera's wat te kunnen experimenteren, ten koste van het recht op privacy van bewoners en bezoekers van Parijs?
-- Nu de onnodige continuering van dit wettelijke kader tot 31 maart 2025, in plaats van bijv. 31 september 2024, in strijd is met fundamentele grondrechten (m.n. artikel 8, tweede lid EVRM), welke rechtsmiddelen hebben burgers en bezoekers van Parijs dan binnen Frankrijk om zich hier bij de rechter tegen te verzetten?
-- Ik ken het Franse recht niet, maar ook daar bestaat vast zoiets als een "verzoek om voorlopige voorziening" of "een kort geding", waarmee de Franse staat gedwongen zou kunnen worden om op korte termijn uit te leggen waarom een continuering van die extra surveillance-camera's met gezichtsherkenning tot meer dan een half jaar na de Olympische Spelen volgens haar "noodzakelijk is in een democratische rechtsstaat" (artikel 8 EVRM), en waarom die continuering zou voldoen aan de eisen die de AVG stelt. Zijn er in Frankrijk activisten die bereid zijn zo'n rechtszaak aan te spannen?
-- Als de Franse staat geen adequate uitleg en onderbouwing kan geven voor de noodzaak van zo'n late einddatum van die wet, dan heeft het Franse parlement kennelijk in meerderheid een wet aangenomen die strijdig is met de fundamentele rechten van Franse burgers. Wat zegt dit over de pretentie van de Franse overheid dat zij "de normen en waarden van de democratische rechtsstaat respecteert"?
-- Hoe onafhankelijk zijn Franse rechters die een dergelijke rechtszaak zouden moeten behandelen?

M.J.

Het is maar net wat je verraad noemt. Na de Tweede Wereldoorlog werd De Telegraaf door de Commissie voor de Perszuivering een verschijningsverbod van dertig jaar opgelegd, wegens collaboratie met de Duitse bezetter. Nog geen drie jaar later mocht die vreselijke foute en slechte krant toch weer opnieuw verschijnen, ondanks het verbod.


Iedere persoon heeft blinde vlekken, en dat geldt helaas ook voor instituties zoals universiteiten en krantenredacties. Daarom is het verstandig om een hele reeks van kranten, opiniebladen en tijdschriften te lezen, ongeacht de gebruikte taal, politieke signatuur of het gezindte van de achterban van zo'n medium. Dan gaat er een wereld voor je open.

Het lijkt me niet zinvol om de mate of ernst van verraad af te meten aan de sancties die later wel of niet worden opgelegd.

De Volkskrant en zijn personeel verkeerden overigens tijdens de coronacrisis in veel minder groot gevaar dan De Telegraaf in WO2. Volkskrant-hoofdredacteur Pieter Klok werd zeker niet met ontslag bedreigd, laat staan erger. Toch meende hij van de Volkskrant een propaganda-outlet voor de regering te moeten maken, zoals hij op 19 maart 2020 aangaf: "Als de angst in de samenleving groot is, vind het van belang dat we proberen het eens te worden en niet tegenstellingen uit te vergroten. [...] Ik denk dat het verstandig is om als land één lijn te trekken, om die lijn te steunen [...] en die lijn is vrij goed onderbouwd hè, een heel instituut zit daar achter." Hij wilde het "instituut" niet kritisch bevragen. Zo werd duidelijk dat deze man geen journalistiek verantwoordlijkheidsgevoel of kwaliteitsbesef en geen morele ruggengraat had of wilde hebben. Voor zover mij bekend voegde bijna iedereen bij die krant zich daar braaf naar en liep braaf mee in de pas.

Op Wikipedia wordt de kwalijke rol van o.a. De Volkskrant in de coronacrisis bekwaam weggemoffeld, ten gunste van trivialiteiten: "Jaren 2020. Op 25 november 2022 verscheen de 30.000e editie. Op 24 maart 2023 verscheen de laatste schaakrubriek in de Volkskrant." (https://nl.wikipedia.org/wiki/De_Volkskrant, geraadpleegd 14-8-2024)


Ja, laten we lief zijn en spreken van "blinde vlekken" en niet van "verraad". Voor mijzelf is dat vaak niet haalbaar, omdat het mij vaak niet lukt om me voor mezelf te verschuilen achter "blinde vlekken". Dus dan moet ik toegeven wat ik in mijn hart prima weet, en dan kiezen: pleeg ik verraad, of breng ik een offer om mezelf recht te kunnen blijven aankijken.

Reken maar dat Pieter Klok in zijn diepste hart ook wist wat zijn keuze inhield. Hij koos voor zijn netwerkrelaties met beleidsmakers en voor zijn carrière, niet voor onafhankelijke journalistiek. Voor een nadere toelichting, lees het boek Mephisto - Roman einer Karriere van Klaus Mann. Na WO2 ging het overigens prima met veel van dergelijke carrièremakers. Als ze in de oorlog niet te ver boven het maaiveld hadden uitgestoken, keerden ze vaak terug in hoge posities. Zo gaat het na de coronacrisis ook. Er wordt niet serieus geëvalueerd, geen verantwoording afgelegd.

Dit is in zoverre relevant voor het huidige topic, dat je in de discussie over het zonder noodzaak handhaven van de surveillance-camera's tot lang na de Olympische Spelen, ook weer mensen ziet die het proberen te vergoelijken door te verwijzen naar "nuances" en met andere schijnbaar op harmonie gerichte talking points - terwijl het in feite gaat om een onderdrukkende maatregel die eenzijdig door een autoritair optredend bewind aan een bevolking wordt opgelegd.

De huidige trend om op autoritaire en tegelijk slinkse wijze surveillance-maatregelen over bevolkingen uit te rollen, moet duidelijk worden benoemd. Daarom vind ik het goed dat universitair docent Jaap-Henk Hoepman e.e.a. onder onze aandacht brengt.

M.J.