Dat is één van de vele redenen dat ik FLOSS gebruik, er staan vaak geen terms and agreements in, en de software is in eigen beheer, en als er wel terms instaan gaat het eerder om de copyleft licentie, dus dat ik de broncode vrij moet houden indien ik de software compileer en zelf uitbreng.
Voor commerciële software ondertekend men de clausule om het in bruikleen te hebben, een soort "huren" onder voorwaarden, men bezit de software niet.

"Ziet de minister de mogelijkheid om te komen tot één algemene Europese lijst met gebruiksvoorwaarden die gelden voor alle digitale diensten? Is het nodig om consumenten telkens weer te confronteren met zo'n grote lap juridische tekst?"

Oh dat moet in een jaar of 10-15 best wel te regelen zijn! Plus dan nog een jaar of 10 om iedereen te verplichten er op over te stappen, en iedereen die dat niet gedaan heeft te verbieden te werken in de EU.

Dit soort big tech hebben inderdaad een te grote vinger in de pap, alsof het een dictatuur is.
Omdat men zulke terms ondertekend zitten dar allerlei gevolgen aan, waaronder censuur ten behoeve van zichzelf.
Video van Louis Rossman over dit onderwerp:
Respect for LinusTechTips; he's earned it!
https://youtu.be/qHwP6S_jf7g

Zullen we nu ook nog de koopaktes en dergelijke bij de Notaris laten verplichten deze in B-taal te laten omzetten, want dat is soms ook niet te doorgronden voor de meeste mensen.

met een aantal amerikaanse lobbyisten ter grootte van de provincie utrecht en een groter budget zie ik dat niet gebeuren..
ze hebben de buik vol van russische beinvloeding, maar als je ziet hoeveel miljarden de vs pompt in beinvloeden vam de eu dan is alles wat rusland te besteden heeft nog niet genoeg voor wat 1 persoon in brussel te besteden heeft

Op zich ben ik voorstander van het stoppen met die overdreven moeilijke teksten, zeker wanneer die niet goed leesbaar (IN ALLEMAAL HOOFDLETTERS IN EEN HEEL KLEIN TEKSTVAK) worden weergegeven en er zaken in staan die neerkomen op "U heeft niets aan deze voorwaarden, want u gaat er mee akkoord dat wij ze op elk moment eenzijdig en bindend kunnen wijzigen".

Deze: "Ziet de minister de mogelijkheid om te komen tot één algemene Europese lijst met gebruiksvoorwaarden die gelden voor alle digitale diensten?" kan ik alleen even niet volgen. Pleiten ze nu voor een enkele set met gebruiksvoorwaarden voor alle digitale diensten, ongeacht de aard en type van de dienst? Dus exact dezelfde voorwaarden voor zowel een schuifpuzzeltje met fruitsnoepjes op je mobiele telefoon als voor een duizenden euro's kostende grafische videobewerkings-tool? Dat is toch op voorhand totaal kansloos?

Gebrek aan inhoudelijk kennis (of realiteitszin) is een pre bij een politieke functie.
Het maakt het mogelijk om dingen zoveel gemakkelijker te regelen.

Ze zouden gewoon een klein eisen moeten stellen.

Eis 1: Voorwaarden beperken tot de dienst, en niet zoals de meeste hebben, overkoepelend over alle diensten. Dus Disney+ is alleen Disney+ en niet de bijbehorende parken van Disney. Dat maakt het allemaal eenvoudiger.

Eis 2: Maximaal 1000 woorden of in die trant.

Eis 3: Verwijzingen in de voorwaarden naar wetten. Bijvoorbeeld: Wij behandelen uw persoonlijke gegevens conform de Nederlandse AVG, zie link. Dat sluit ook “onhoudbare” constructies uit welke de wet negeren. Voor software kan je dan verwijzen naar de wet en regelgeving op thuiskopie bijvoorbeeld.

Eis 4: Gangbare woorden gebruiken. Liever “jou” dan “licentienemer”. Liever “Facebook” dan “Meta corporatie”. Liever “gebruiken” dan “consumeren” of “ ten overstaan van de door u uitgevoerde acties”.

Hiermee los je een hele boel op en weet men waar men aan toe is.

Het duurt lang, dus het kan beter mis blijven gaan?

Er moet een einde komen dat de overheid hun burgers verkoopt aan Amerika. Dan is dit soort onzin snel afgelopen.

Misschien moet hij eerst eens zijn vizier richten op het politieke gebrabbel die
ook regelmatig niet eenvoudig is. En daar heb je geen knop accepteren.

Dat ze het overdreven simpel stellen betekent niet dat ze dat en niets anders als uitkomst willen. Dit is een voorzet, ze leggen het balletje bij de minister neer om door diens ambtenaren uit te laten zoeken hoe dicht dit te benaderen is.

Een heel mooi voorbeeld van hoe licenties wel degelijk simpel kunnen zijn de Creative Commons-licenties. Meer dan een, inderdaad, maar wat ze daar echt heel goed hebben gedaan is om te zorgen dat de essentie heel simpel in gewone mensentaal gepresenteerd wordt, met zelfs icoontjes die die essentie samenvatten, met een doorverwijzing naar de volledige juridische tekst voor wie in die details wil duiken. En voor iedereen die die licenties gebruikt zijn die details hetzelfde.

Dus stel je voor dat er voor online diensten ook zoiets wordt opgebouwd. Er zijn dan standaard componenten voor voorwaarden met standaard juridische teksten en standaard gewone mensentaal en standaard icoontjes, en die opbouw moet verplicht gebruikt worden. Als er tracking en profiling plaatsvindt dan is het verplichte icoontje er een dat gevaar aanduidt. Als men af wil wijken van de standaardvoorwaarden kan dat, maar daarvoor moet dan ook een icoontje gebruikt worden dat duidelijk gevaar aanduidt, en de uitleg moet alweer zowel in gewone mensentaal als in de volledige juridische variant beschikbaar zijn. En niet één gevaar-icoontje voor alles wat afwijkt, hoe meer afwijkingen hoe meer gevarendriehoeken en uitroeptekens.

Een afwijking van wat veilig is voor de gebruiker ziet er dan verplicht alarmistisch uit en dat is natuurlijk marketingtechnisch niet iets wat die bedrijven willen. Maar als een bedrijf voor de gebruiker vervelende dingen wil dan moet het ook openlijk en makkelijk herkenbaar. Het is natuurlijk al zo dat bij dat soort qua privacy nadelige voorwaarden de AVG vereist dat de toestemming afzonderlijk en expliciet gegeven wordt. Als je een gevarendriehoek of zoiets ziet staan moet daar dus ook een apart toestemmingsvinkje voor zijn. Dat maakt het niet alleen voor burgers makkelijker, ook de controlerende instanties kunnen zo makkelijker handhaven omdat ook voor hun het beeld van hoe het bedrijf zich zegt te gedragen direct duidelijk is. En "foutjes" in de presentatie mogen wat mij betreft zwaar aangepakt worden.

Ik kwam nog niet zo lang geleden ergens tegen dat in de VS onderzoek is gedaan naar wat juristen zelf de duidelijkste en toegankelijkste juridische documenten vinden. Er bleek een duidelijke voorkeur te bestaan voor taal die ook voor niet-juristen goed leesbaar en goed te begrijpen is. De uitkomst was dus niet dat moeilijke taal een noodzaak is om juridische documenten waterdicht te krijgen, integendeel. Waarom worden er dan toch zoveel uitermate taaie juridische documenten opgesteld? Dat was niet onderzocht, maar de onderzoekers vermoedden dat er veel gekopieerd werd uit bestaande documenten die al taai in elkaar zaten. Ik vind het duidelijk dat heel wat aanbieders van digitale diensten het met opzet moeilijk te volgen maken om mensen akkoord te laten gaan met dingen die in hun nadeel zijn.

Ik denk dat een verplichting tot een Creative Commons-achtige aanpak een verbetering zou zijn, en ik twijfel er niet aan dat de techbedrijven hun hakken in de grond gaan zetten als het die kant opgaat. Ik denk ook dat dit op EU-niveau aangepakt zou moeten worden, één landje legt niet zoveel gewicht in de schaal, een continent wel. Maar je moet ergens beginnen, en dit is in ieder geval een poging tot zo'n begin.

Mijn ervaring is dat de notaris het allemaal wel duidelijk uitlegt als je het niet snapt.

Peter

Of zou het zijn:
Gebrek aan inhoudelijk kennis (of realiteitszin) is een pre bij deelname aan discussies.Het maakt het mogelijk om zoveel gemakkelijker kritiek te uiten.

Uitstekend verhaal, prima idee.

Terzijde, veel van de bedingens in algemene voorwaarden zijn niet verbindend of vernietigbaar omdat die onredelijk bezwarend zijn of stomweg in strijd met dwingend (consumenten)recht. Dus als een bedrijf (zijnd de "gebruiker" van de algemene voorwaarden) zich op een onredelijk of onwettig beding beroept is dat veelal in rechte niet houdbaar; wel moet je in dat geval als aangesproken afnemer van de dienst waarop die voorwaarden van toepassing zijn een juridische strijd aangaan wat heel belastend is. Fijner zou dus zijn veel meer zaken onder een wettelijk dwingend regime vallen (dwingend recht betekent, i.t.t. aanvullend recht, dat partijen niet bij overeenkomst van de wettelijke regeling kunnen afzien). De mogelijkheid om dan een afnemer/consument met eigen voorwaarden onredelijke bedingen door de strot de duwen neemt dan flink af. Een verplichting om voor algemene voorwaarden voor (consumenten)diensten gebruik te maken van een a la carte systeem als CC zou heel mooi zijn.