AP is waardeloos, het doet in dit ge al zelfs meer schade dan goed.

Het mooie van Schengen is vrij reizen en vrije handel. Zelfs voor hongaren. Dat je net zo gemakkelijk met de tram naar Rotterdam kunt als naar het strand van Benidorm. Die vrijheid. Geen visum nodig, allemaal saampies.

Dat er rotzooi in de wereld is, of heel veel bange amerikanen, dat is geen reden om al onze vrijheden voor af te breken.

Je kunt net zo lang als je wilt op het strand van Benidorm komen liggen en een hele vrachtwagen frikandellen verkopen. Is iets moois en om heel zuinig op te zijn!!!!!!!!! Je kunt echt geen spanjool meer vinden die heel Leiden uit wil hongeren. Dat is van eeuwen vroeger. Tegenwoordig kan ik gewoon de tram nemen naar Rotterdam. Of Parijs, Brussel of Berlijn. Een vrijheid om heeeeeel zuinig op te zijn. Omdat iedereen dat kan in twee richtingen. Dan papieren controleren is niet enkel in mijn bek spugen maar in de bek van de vrijheid die we inmiddels bereikt hebben. Als Pepe uit Barcelona even met de tram naar Rotterdam wil dan kan dat ook. En die kan zo lang blijven als hij wil. Vrijheid.

Soort van marathon tussen de activist en de AP sinds 2018. Het hele verhaal:
https://privacyfirst.nl/artikelen/hoger-beroep-michiel-jonker-inzake-privacy-aantastingen-connexxion-en-ns/

Dat beroep was vast minder rapl en iets meer moeizaamer dan die dag toen Willem Engel een zaak over een onrechtmatige avondklok won, waarop er accuut op onrechtmatige wijze binnen twee uur een hoger beroep volgde.
Van die dansleraar mag je vinden wat je wil -met danwel zonder agumenten- maar -net zoals de toeslagenouders- is ook dit weer bewijs dat het systeem echt stuk is, en dat de noodrem niet werkt.

Uhm; online een QR ticket kopen om iemand van Rotterdam naar Roosendaal te laten reizen...
...lukt niet zonder een naam op te geven DIE MOET OVEREENKOMEN MET UW ID BEWIJS (BELANGRIJK!!!).
Ondertussen heet ik bij de NS gewoon ongeveer hetzelfde als alhier.

Waar -ik gok- blijkbaar een probleem zit dat er schijnbaar niet in realtime gecontroleerd kan worden of een QR dubbel gebruikt wordt.
Dezelfde kinderziekte die de OV-chipkaart aanvankelijk had.

Ik vraag mij ook af in welke mate het werkelijk strafbaar is om niet in te checken met papieren kaartjes.

Wat ik in bovenstaande casus het meest opmerkelijk vind is dat de wet anoniem reizen mogelijk moet maken, maar dat een ID weigeren aan een conducteur vrij snel een boete oplevert. Nogal tegenstrijdig.

Eigenlijk is het systeem niet stuk, maar de mensen die het zouden moeten laten werken: de AP, de rechters. Die houden zich zelf niet aan de wetten van het systeem. Ok, als het systeem breder opvat, met ook de mensen erin als radertjes van het systeem, dan werken die radertjes niet meer. Omdat ze zcih zelf niet meer aan het systeem willen houden. Dan is het de vraag, waarom willen die mensen zich niet een de regels houden waarvoor ze betaald worden om zich aan te houden? Er moet wel iets zijn dat bovn de wet gaat, of wat zij althans vinden dat boven de wet gaat.
Wel jammer dat de privacy van gewone reizigers daar de dupe van wordt.

Ach, ze weten toch al alles. Achterhoede gevecht, privacy is verleden tijd.
De AP is alleen om nog een beetje de schijn op te houden.
Niet druk over maken, gewoon NAW gegevens aanleveren bij de spoorwegmaatschappijen.

Een achterhoedegevecht is er niet om een veldslag te winnen, maar om het achtervolgende leger te vertragen.
Als er geen achterhoedegevechten plaats vinden dan gaat de afbraak van onze persoonlijke levenssfeer *nog* sneller.

"Achterhoedegevecht"?


Mee eens. Bovendien kan zo'n achterhoedegevecht op de langere duur ook bijdragen aan een ommekeer. Een beroemd "achterhoedegevecht" was de Slag bij Borodino op 7 september 1812, tijdens de invasie van Napoleon in Rusland. Uit Wikipedia:


De Slag bij Borodino luidde het begin van het einde in van Napoleons militaire successen - een einde dat pas drie jaar later, in de Slag bij Waterloo, bezegeld werd. Daarmee was de Slag bij Borodino voor Napoleon toch een soort Pyrrus-overwinning, ook al duurde het even voor dat duidelijk werd.

Degenen die in de EU tegenwoordig een alomtegenwoordig massa-surveillance-apparaat aan het optuigen zijn, hebben ook een soort Napoleontische ambities. Alleen willen ze niet Rusland veroveren, maar de privésfeer van alle Europeanen (terwijl ze ons ondertussen bezweren dat ze die willen "respecteren"). Er zullen nog heel veel "speldeprikken" uitgedeeld moeten worden voordat ze hun "Berezina"-moment zullen meemaken.

Je zou natuurlijk kunnen zeggen dat de surveillance-aanhangers afgelopen nacht ook al een soort Berezina-moment hebben meegemaakt. Ondanks alle inpanningen om een bepaald denkkader overeind te houden (waarvan massasurveillance een verzwegen, maar wezenlijk onderdeel is, want opgevat als noodzakelijk middel om afwijkende en dus "gevaarlijke" meningen tijdig te neutraliseren) - ging het in de Amerikaanse presidentsverkiezingen een heel andere kant op. Naar het zich laat aanzien, trok een meerderheid van de Amerikaanse bevolking (popular vote) zich niets aan van de morele pretenties van het bestaande systeem, maar koos een heel andere weg.

Ik vind die andere weg (de verkiezing van Trump) een onfatsoenlijke weg, die waarschijnlijk veel slachtoffers zal veroorzaken. Maar dat doet niets af aan het feit dat dit ook een demonstratie was van de beperkingen van een technocratisch systeem (ongeacht of zo'n systeem zichzelf nu wel of niet "democratisch" noemt).

Dat het bestaande systeem óók niet fatsoenlijk is, blijkt alleen al uit de manier waarop Amerika een genocide-in-uitvoering is blijven faciliteren en mogelijk maken met geld en wapens. Er was voor de kiezers geen fatsoenlijke keuze, behalve dan een keuze waarvan bij voorbaat al duidelijk was dat die het verschil niet zou maken: Jill Stein, de groene presidentskandidaat (ik geloof dat die iets van 0,4% van de stemmen heeft gekregen), en mogelijk nog andere marginale kandidaten.

De procedure tegen de AP kan gezien worden als een vorm van "movement lawyering". Dat is het voeren van juridische procedures waarmee ook resultaat kan worden geboekt als een rechtszaak niet wordt gewonnen. Bijvoorbeeld doordat het publiciteit genereert en mensen aan het denken zet. Natuurlijk moet het nog steeds wel om procedures gaan die zinnige inhoudelijke doelen dienen. Anders is het gewoon onzin. In dit geval lijkt het doel, de bescherming van de privacy van treinreizigers m.b.t. de door hen gemaakte reizen (locatiegegevens), best heel zinnig.

M.J.