Hoe als burger om te gaan met gelijktijdige propaganda-aanvallen van verschillende kanten?@Anoniem op 25-02-2025 om 01:29 uur.
Je stipt in je posting zeker iets moeilijks en pijnlijks aan. Ik geef toe dat ik het moeilijk vind mijn mening te bepalen in de huidige situatie. Kern van het probleem is mijns inziens dat Nederlandse en EU-burgers die op een vrije, bewuste en humane manier willen leven, momenteel van verschillende kanten tegelijk propagandistisch worden aangevallen. De vraag waar ik me dan voor gesteld zie, is hoe ik me als individuele burger verhoud tot die verschillende aanvallers. Er zijn drie valkuilen waar ik in ieder geval niet in wil trappen:
1. Ik wil niet gaan zeggen of vinden dat "de vijand van mijn vijand dus mijn vriend is". Enerzijds worden mensen in Europa aangevallen door een Noord-Atlantisch, technocratisch establishment met een kern in het bestuur en het grootbedrijf, en vertakkingen in bepaalde politieke partijen en in werkvelden die officieel nog steeds deel uitmaken van "de journalistiek" (doorgifte van overheidspropaganda), "de rechtspraak" (afzegening van bestuurlijke willekeur ter legitimering daarvan) en "de wetenschap" (het verdoezelen van onwelgevallige feiten en samenhangen met verwijzing naar academische status en "expertise"). Anderzijds worden mensen, via de geopolitiek, ook aangevallen door Poetin, Trump, Musk en dergelijke, met vertakkingen van die beweging in bepaalde andere Europese politieke partijen. Dit is nog maar heel grof samengevat, maar voldoende om duidelijk te maken dat we als burgers dus in de tang zitten. Ik twijfel er niet aan dat het Europese technocratische establishment probeert om de aanval van Poetin en nu ook het verraad van de VS te gebruiken om de autoritaire, technocratische agenda binnen Europa te bevorderen, ten koste van het bewustzijn, de humaniteit, de vrijheid en privacy van Europese burgers. Maar dat betekent niet dat ik Poetin en Trump nu opeens als ongevaarlijk beschouw, laat staan als "vrienden".
2. Ik wil niet anarchistisch worden. Hoewel die twee grote machtsbolwerken (elk voorzien van de nodige barstjes, interne spanningen en met elkaar wedijverende, interne groepen) allebei hun best doen om gewone burgers te onderwerpen en op allerlei manieren klein te krijgen, wil ik niet in de valkuil trappen om dan maar elke vorm van bestuur of overheid af te wijzen. In de huidige wereld zijn er vormen van bestuur nodig om individuele burgers adequaat te kunnen beschermen.
3. Ik wil niet alleen maar tégen dingen zijn, maar ook proberen om een goede weg vooruit te vinden, met respect en empathie voor het goede in mensen.
Nu over naar jouw opmerkingen, waarop ik zal reageren.
Door Anoniem op 25-02-2025 om 01:29 uur: Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ: Door Anoniem: Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ: (..) In mijn ogen is het prima om websites op sommige punten te reguleren. Bijvoorbeeld het zeer voor de hand liggende verbod op het tonen van kinderporno en andere schadelijke vormen van wreedheid en geweld. Maar pak dan de websites aan, en het verspreiden van kinderporno et het tonen van kinderporno en andere schadelijke vormen van wreedheid en geweld. Maar pak dan de websites aan, en het verspreiden van kinderporno etc., niet de burgers die privé naar websites kijken.
Als bepaalde inhoud ("content") voor kinderen zo schadelijk is dat je als overheid vindt dat je het niet aan de ouders zelf kunt overlaten om ervoor te zorgen dat die kinderen dat niet op te jonge leeftijd onder ogen krijgen, dan zal die inhoud ook voor volwassenen wel niet super gezondheidsbevorderend zijn. Dan kun je websites verbieden die inhoud te tonen, en om het tonen daarvan te faciliteren.(..)
Dit heeft een ongewenste consequentie, namelijk dat reportages van bijvoorbeeld oorlogen (inclusief -misdaden, martelingen en genocides), die alle vormen van oorlogsgeweld- en gruwelijkheden (live) documenteren - vaak tégen de wens van de daders hiervan in - ook "gereguleerd" dus verboden worden.
Daarmee zet je de bijl aan (de verspreiding van) onafhankelijke nieuws- en feitenvergaring.
Content over de werkelijkheid is vaak niet gezondheidsbevorderend.
Maar wel noodzakelijk.
Nee, want een democratische, rechtsstatelijke overheid zal oordelen dat het bij zulke reportages aan de ouders zelf kan worden overgelaten om hun kinderen daar voldoende tegen te beschermen.(..)
1. Er zijn geen democratische, rechtsstatelijke overheden.
Dat i.h.b.
jij met deze papieren werkelijkheid komt aanzetten is in hoge mate bevreemdend aangezien
jij bijna elke post op deze website afsluit met de uitermate waarheidsgetrouwe constatering dat we niet meer in een rechtsstaat leven.
Dat we in Nederland feitelijk niet meer in een rechtsstaat leven, althans voor zover het gaat om de relatie tussen overheden en burgers (de civiele rechtspraak in geschillen tussen gewone burgers lijkt in Nederland nog wel adequaat te functioneren), is voor mij geen reden om dan maar de noodzaak van enige mate van bescherming van kinderen te gaan ontkennen. Kinderbescherming wordt door het technocratische machtsapparaat steevast misbruikt als argument voor massasurveillance en censuur, maar dat betekent nog niet dat kinderbescherming overbodig zou zijn. Alleen zou deze taak in de eerste plaats bij de ouders moeten worden gelegd, niet bij de staat. Het mag dus geen breekijzer voor de staat worden om zonder noodzaak in te breken in het privéleven van gezinnen. Dit betekent in mijn ogen dat we de staat moeten blijven aanspreken op het feit dat zij zich zo hoogfrequent niet gedraagt als een rechtsstaat. We moeten de staat niet verwerpen, maar aanspreken en begrenzen.
2. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat een overheid géén misbruik zou maken van het door jou aan haar toegekende recht om (de content van) websites te reguleren.
De in werking getreden DSA is daar al een voorbeeld van en de huidige vrijheid van meningsvorming a.h.v. content die zich bijvoorbeeld met oorlog (en vrede) bezighoudt is beperkt tot het narratief van de overheid (EU-verbod van bepaalde buitenlandse websites; het gelijkschakelen van alle reguliere media tot de lijn van het narratief van de staat).
Ten tijde van de coronacrisis is al gebleken hoe ver de Nederlandse staat gaat met het wissen van kritische informatie die op social media verscheen; wanneer het door jou aan haar toegekende recht om (de content van) websites te reguleren of te verbieden toen al zou gelden (of met terugwerkende kracht) dan zou zij toen al een uiterst beschaafde, maar ook zeer kritische website, zoals die van de Stichting Artsen Collectief zonder blikken of blozen verboden hebben.
Terechte constateringen van jou. De DSA is zo geformuleerd dat die aan de EU bevoegdheden geeft om censuur te plegen. In plaats van aan internetplatforms dezelfde, rechtsstatelijke eisen te stellen als aan papieren kranten, namelijk dat ze als uitgeverijen aangesproken kunnen worden op de publicatie van alle content die door hen wordt mogelijk gemaakt, kiest men zowel in de VS als in de EU voor een combinatie van zedelijke bandeloosheid, politieke censuur en massasurveillance. Er vindt bijvoorbeeld geen serieus maatschappelijk debat plaats over de vraag of we de publicatie van porno door of op websites nu wel of niet geoorloofd vinden (en zo ja, waarom mogen papieren kranten dat dan niet ook gewoon doen?).
3. Het is dan ook uitermate onwaarschijnlijk dat een overheid het bekijken van voor haar gevaarlijke content, zoals oorlogsgevoelige content opeens niét zou "reguleren" en dit zou overlaten aan de keuze van burgers zelf, al dan niet ouders zijnde. (...)
Dat klopt, overheden en eigenaren van media zullen proberen zulke politieke of politiek gevoelige, geladen content te "reguleren" (lees: censureren). Dat is echter geen reden om tegen elke vorm van internetregulering te zijn. Het is wel een reden om als burgers, ook verenigd in NGO's en politieke partijen, op te komen tegen dergelijke censuur zodra deze plaatsvindt.
Wat jij op TV te zien krijgt is al een selectie van een selectie van een selectie van beeldmateriaal dat op internet is geplaatst (de meeste reguliere media halen hun nieuws van Reuters).
Klopt.
MJ: Live-uitzending van beelden uit oorlogsgebieden lijkt me sowieso dubieus.
Het onderwerp is: het reguleren van websites door de staat, niét het reguleren van nieuwsuitzendingen op TV.
Er zijn websites - social media zijn ook websites - die beeldmateriaal ter beschikking stellen (vaak d.m.v. links) wat live is opgenomen in bijvoorbeeld oorlogsgebieden of aan het front.
(Dat is uiteindelijk ook de basis van elke nieuwsuitzending hierover op TV).
MJ: Het lijkt me immoreel om zonder redactionele toetsing beelden uit te zenden van iemand die real-time wordt verkracht of vermoord.
Alle beelden moeten gecontroleerd worden op hun waarheidsgehalte. Er is niets zo gemakkelijk als fake-beeldmateriaal in elkaar zetten of oud beeldmateriaal te hergebruiken en als nieuw te presenteren.
Ik neem aan dat je het hier over "alle beelden" hebt die gepaard gaan met een waarheidspretentie. Dus niet openlijk fictionele beelden. In zoverre ben ik het wel met je eens.
Ik heb geen enkel probleem met het weergeven van de werkelijkheid zoals die is, ongeacht of dat verkrachtingen zijn of andere martelingen en/ of moordpartijen; daar is m.i. internet o.a. voor.
Als het gaat om volwassen kijkers/luisteraars, ben ik het op zich met je eens, hoewel het me wel goed lijkt om in sommige gevallen waarschuwingen te plaatsen. Ook volwassenen kunnen kwetsbaar zijn voor schokkende beelden en geluiden. Maar ze moeten wel geacht worden om zelf in vrijheid beslissingen te kunnen nemen in hoeverre en op welke manieren ze zichzelf willen beschermen.
Geen enkele staat is bang voor fictief geweld; het wordt pas bedreigend als het met de staat zelf in verband gebracht kan worden. Dat kan door de medeplichtigheid van de staat zelf te verfilmen of door beelden over geweld in de samenleving te verspreiden en daarvan dan aan te tonen dat de staat daar niets tegen doet.
Mogelijk heb je hier gelijk in. Er zijn veel staten in de wereld, ik ken de situatie in de meeste daarvan niet goed.
MJ: Een groter risico is dat een overheid alleen gruweldaden van een vijand laat zien, maar niet van de eigen uitvoerders.
Dat is staande praktijk.
MJ: Dan heb je het echter gewoon weer over ouderwetse censuur en propaganda, zoals die ook in talloze autoritair geregeerde landen plaatsvindt. In zulke gevallen heb je mensen nodig die alsnog dat soort informatie beschikbaar maken, denk aan de video-opnames van "collateral murder" in Irak, die door door Assange (WikiLeaks) beschikbaar werden gemaakt voor het grote publiek. Dat gebeurde overigens niet "live", maar achteraf.
Zoals Assange een heel groot risico heeft genomen met zijn WikiLeaks - de website wikileaks.org lijkt overigens een stille dood te zijn gestorven; er staat geen actuele content meer op; heeft Assange een beroepsverbod geaccepteerd in ruil voor zijn vrijlating?
Interessante vraag. Mogelijk duurt het nog even voordat we daar, ofwel van kringen rond Assange zelf, ofwel via journalistiek en/of historisch onderzoek, meer duidelijkheid over krijgen.
Je hebt 24/7 een kritisch tegengeluid nodig, niet alleen achteraf, maar ook wanneer de gebeurtenissen zich ontvouwen. Permanent dus. Zowel in het groot (Assange, Snowden), als in het klein. Je moet er bovenop kunnen zittten (journalisten).
Reguliere media zijn louter media voor (staats)propaganda (behalve het weerbericht :) Wij staan dus in feite 24/7 bloot aan propaganda.
Dat laatste is mijns inziens iets te zwartwit gezien en een iets te vergaande bewering. Ik zou met je mee kunnen gaan als je zou zeggen:
"Nederlandse en veel andere reguliere media in Europa brengen op dit moment voor het grootste deel (staats- en andere) propaganda". Wij kunnen onszelf, als we willen, dus 24/7 blootstellen aan propaganda. Wat wij nodig hebben zijn websites die al het wereldwijd beschikbare nieuws (op internet) verzamelen (per onderwerp) en dit aan iedereen ter beschikking stellen.
Dat gebeurt nu ook, maar teveel mensen die deze websites runnen nemen een risico voor hun leven op zich omdat staten (in diverse gradaties van heftigheid) jacht op hen maken, óók westerse staten.
Mee eens. Mensen zoals nobelprijswinnares Maria Ressa en vele, vele anderen stellen telkens hun leven, hun familieleven en hun gezondheid in de waagschaal. Soms vallen ze ook zelf ten prooi aan bepaalde propaganda.
MJ: En dat deze moord gepleegd werd door de "good guys" waarover ons in die tijd (2007) op gezaghebbende toon werd verteld dat die ons "beschermden" en onze "westerse waarden van democratie en recht" verdedigden.
Het is mij niet duidelijk over welke moord je het hebt. Er worden aan de lopende band moorden gepleegd, op sommige locaties meer dan op andere.
Ik had het hier over de door Amerikaanse soldaten vanuit een helicopter gepleegde massamoord in Irak die door WikiLeaks bekend is gemaakt onder de titel "Collateral Murder".
Wanneer het Westen moorden pleegt is dat altijd onder de vlag van het "verdedigen van westerse waarden" - dat moet dan geruststellend klinken. (...) Het is mij dan ook een raadsel waarom jij dan nog iets positiefs verwacht van het EU-regime wat momenteel in Nederland en in (bijna) heel Europa heerst en wat nog steeds verder verzwaard wordt.
In deze situatie is het letterlijk moordend om de staat / staten nog meer macht te geven over wat er op internet (of op het darkweb of analoog) aan informatie verspreid wordt.
Afblijven, is mijn devies.
Ik vind het een moeilijke afweging. Enerzijds kan het "Euroregime" ons wel degelijk verdedigen tegen bepaalde misleidende propaganda die vanuit de VS en Rusland op ons wordt afgevuurd. Anderzijds bezondigt het "Euroregime" zich zelf ook aan het afvuren van vergelijkbare propaganda op ons - uiteraard met een iets andere invalshoek en deels iets andere doelen.
Ik denk dat het verstandig is om als Europese burgers bereidheid te blijven tonen om hierover een dialoog met het "Euroregime" aan te gaan. Vergelijk het eens met de manier waarop Emmanuel Macron bereidheid toont een dialoog met Donald Trump aan te gaan over de Oekraïne-oorlog. Ik heb gisteren de (live!) persconferentie gezien die de twee heren na afloop van hun beraad hielden. Ik moest wel lachen.
Ze stonden elk achter hun eigen katheder. Macron, een autoritair ingestelde jongeman, met een scherpe, maar beperkte intelligentie, veel
flux de bouche en een Napoleon-complex, danste sierlijke rondjes om de lompe Trump heen, met een buitengewoon trouwhartige blik in zijn ogen terwijl hij ondertussen quasi-onopvallend de ene na de andere diplomatieke dolksteek aan Trump toediende, waarbij hij om de paar minuten
"monsieur president" (Trump) op de meest vleiende toon "bedankte". Dat begon er al mee dat hij na Trumps gewauwel beleefd aankondigde "een paar woorden" in het Frans te zullen spreken, om vervolgens van wal te steken met een lang, "briljant" betoog in het Frans.
Naarmate het duurde zag je Trump, een narcistische solipsist, steeds ongemakkelijker worden achter zijn eigen katheder. Eigenlijk werd hij woedend, maar hij probeerde dat te verbergen, zonder daarin volledig succesvol te zijn. Toen de speech van Macron langer en langer werd (simultaan in het Engels vertaald), vroeg ik me af waarom Macron dit deed. Mijn gok is dat Macron met een lange speech in het Frans wilde markeren: a) dat Europa niet een soort angelsaksische provincie is; b) dat Frankrijk en Europa zich nadrukkelijk het recht voorbehouden eigen opvattingen te hebben en die ook belangrijk te vinden; en c) dat hij persoonlijk allerminst bang is voor Trump (nodig om te laten zien vanwege Trumps neiging om alleen "strongmen" serieus te nemen). Daarnaast is Macron natuurlijk ook gewoon ijdel en
genoot ervan om zijn verbale vaardigheid in het licht van de internationale schijnwerpers te etaleren.
Aan het eind reikte Macron niet alleen de hand aan Trump, maar betrok die ook in een bijna teder-broederlijke, halve omhelzing. Het viel te zien dat Trump dit helemaal niet leuk vond, maar hij kon er niets tegen doen. Grommend verliet hij de zaal, gevolgd door een blij glimlachende Macron. Prachtig politiek toneel! Ik hoop dat de opname van deze persconferentie voor de eeuwigheid bewaard blijft op Youtube en/of andere internetplatforms.
Ah, hij staat er al!
https://www.youtube.com/watch?v=h0jUy2FZJPYM.J.