Rutte had echte beste veiligheid en daar lekte nooit wat. Totale privacyvoor alle partijen. Die man is een lichtend voorbeeld hoe je totale privacy.

Helaas voor ons werden de berichten in de eeuwige jachtvelden gearchiveerd en zo moest je ook eerst overtreden naar daar. Er is dan geen weg terug om het resultaat te rapporteren.

Ik heb het (oude) beleid eens doorgenomen. Dat was duidelijk geschreven door IBM want alleen hun product voldeed aan alle eisen. Het zal vol met vage eisen zoals AVG verwijder mogelijkheden (terwijl de AVG niet voorschrijft dat dit moet).
De kosten waren zo absurd dat de doorvoering van dat systeem maar op de lange baan gezet werd.

Ik ben benieuwd welke lobby club nu het beleid gaat schrijven...

"De Rijksoverheid scherpt het beleid rondom e-mailarchivering aan"

Dit klopt niet. Het gaat hier alleen nog maar om voorstellen die ter beoordeling aangeboden gaan worden.

Verder is het hele stuk van de rijksoverheid een grote bla-bla, zonder ook maar één concreet gegeven hoe ze iets gaan aanpassen. Ook als je doorklikt naar uitleg, staan er weer geen concrete aanpassingen.

Blijkbaar moest hier een beleidsmedewerker iets op de site plaatsen terwijl hij zelf niets van dit onderwerp afwist en alles met leuk klinkende zitten volgeschreven heeft, zonder iets inhoudelijks te hoeven zeggen.

Dit kan in de hedendaagse "Newspeak" van de overheid van alles betekenen. "Aanscherpen" kan bijvoorbeeld ook betekenen: op onderdelen vager maken.

Ik heb recentelijk bij een bepaalde overheidinstelling gezien dat het "prioriteringsbeleid" m.b.t. de afhandeling van inkomende zaken daar zo is geformuleerd dat ze, als je leest wat er letterlijk staat, zichzelf toestaan om, met een beroep op dat beleid, zich niet langer te houden aan een wettelijke verplichting om welke zaak dan ook af te handelen. Ze mogen aan alles hoge prioriteit geven of juist lage prioriteit. En lage "prioriteit" wil zeggen dat ze de zaak helemaal niet afhandelen.

Het klinkt als de kip met de gouden eieren. To have one's cake and eat it.

Het kan alleen werken als rijksambtenaren beleidshalve worden verplicht om in al hun email-verkeer bepaalde vormen van zelfcensuur toe te passen.

Bijvoorbeeld door in hun email-verkeer altijd te verhullen welke medewerker een bepaald advies geeft. Dus niet langer: "Het hoofd van afdeling X, mevrouw Y.Z., is van mening dat beleid B risico R met zich meebrengt en daarom ernstig ontraden moet worden."

Maar: "Vanuit afdeling X wordt in overweging gegeven dat in geval van beleid op het gebied G eventuele risico's gerelateerd aan onderwerp O moeten worden meegewogen."

De tendens van ambtenaren om alles wat ze schriftelijk vastleggen, in geheimtaal op te schrijven met tien slagen om de arm en twintig vluchtroutes om achteraf te kunnen ontkennen wat ze eigenlijk bedoelden, zal dan alleen maar erger worden.

Dat leidt natuurlijk niet tot meer transparantie.

Het inherente probleem met transparantie is natuurlijk dat, als je als persoon iets transparant opschrijft in een email, je daar achteraf op kunt worden vastgepind en aangesproken. En dat willen veel ambtenaren nu eenmaal niet. Zolang nog niet duidelijk is "welke kant iets opgaat", wil men maximale manoeuvreerruimte behouden om achteraf altijd al een andere mening te kunnen hebben gehad.

Het gaat hier om archiveringsbeleid. De enige manier om de archivering extra transparant te maken, is om alle zaken waarover nog geen transparantie is, niet langer te archiveren. De schijnbare transparantie wordt dan groter, terwijl de werkelijke transparantie juist nog kleiner wordt.

Toch weet ik een eenvoudige oplossing voor dit probleem. Er hoeft aan het citaat hierboven slechts één woord te worden toegevoegd om alles helder en consequent te maken. De tekst wordt dan als volgt;

Ik heb het toegevoegde woord niet speciaal gemarkeerd. Dat zou namelijk te veel opvallen. Maar als je het goed leest, kun je het ontdekken.

Het enige minpunt aan de door mij voorgestelde oplossing is dat die nogal transparant is. En dat is alleen schijnbaar, maar niet werkelijk de bedoeling.

M.J.