Heeft Italië in zijn jacht op een belangrijke drugscrimineel in Nederland mobiele telefoons laten afluisteren? De rechtbank in Milaan blijkt opdracht te geven Nederlandse nummers "middels routering" te laten tappen. Of zetten misschien Nederlandse providers stilletjes gesprekken door zonder Nederlandse rechterlijke machtiging, zo laat Wim van de Pol, bekend van het boek onder de Tap, ons weten.

Het was de Italianen allemaal te doen om Francesco Strangio. Volgens de Italiaanse justitie vervulde hij een sleutelrol in de cocaïnehandel van de Calabrese 'Ndrangheta. De Nederlandse advocaat van Strangio, Inez Weski, heeft het vermoeden dat haar client in Nederland door de Italiaanse justitie is afgeluisterd.

Zo bespreekt Strangio bijvoorbeeld uitgebreid de aanschaf van een Fiat in Nederland met iemand in Italië. Verdacht, zegt de politie, want wie koopt er nou een Fiat in Nederland? Wat daar ook van zij, bij toeval ontdekte Weski dat er één gesprekje tussen zit dat Strangio vanaf een Nederlands mobiel nummer met een ander Nederlands mobiel nummer voert. En dat gesprek kan niet in Italië zijn getapt, want de beide heren waren in Nederland.

Weski zocht dit uit en kwam erachter dat de onderzoeksrechter in Milaan had bevolen Nederlandse nummers te tappen. Er zat echter geen Nederlandse machtiging voor het afluisteren van die telefoonnummers in het dossier, en ook geen rechtshulpverzoek van Italie aan Nederland.

"Het zou wel erg raar zijn als Nederlandse burgers door een buitenlandse mogendheid zomaar kunnen worden afgeluisterd. Welke landen, behalve Italië, kunnen ons nog meer afluisteren?" vraag Pol zich in dit artikel af.